Kariera: Equity Research vs. Investment Banking

Bankowość inwestycyjna może już nie być niekwestionowanym pierwszym wyborem dla najlepszych i najzdolniejszych. Zamiast przejść do bankowości inwestycyjnej, wielu czołowych absolwentów decyduje się teraz na karierę w doradztwie w zakresie zarządzania, technologii lub zakładaniu własnych startupów. Podczas gdy urok bankowości inwestycyjnej mógł przygasnąć, dla wielu studentów finansów wciąż pozostaje najlepszym wyborem kariery, a badania kapitałowe zajmują drugie miejsce.

Badania rynku akcji są czasem postrzegane jako niesławny, nisko opłacany kuzyn bankowości inwestycyjnej. Rzeczywistość różni się jednak od tej szeroko rozpowszechnionej percepcji. Aby pomóc Ci w sformułowaniu własnej opinii, oto bezpośrednie porównanie badań kapitałowych i bankowości inwestycyjnej w 10 kluczowych obszarach.

(Uwaga: Przez badanie rynku akcji rozumiemy badanie po stronie sprzedaży, które jest przeprowadzane przez działy badawcze maklerów).

Kluczowe dania na wynos

• Kariera w finansach może przebiegać wieloma ścieżkami, w tym bankowością inwestycyjną i badaniami kapitałowymi.
• Bankierzy inwestycyjni pomagają w transakcjach M&A i emitują nowe papiery wartościowe na rynek.
• Badacze rynku akcji przeprowadzają dokładne analizy i badania spółek oraz ich cen akcji w celu wydania rekomendacji inwestycyjnych.

Badania akcji

Badacze akcji analizują akcje, aby pomóc zarządzającym portfelem w podejmowaniu lepszych decyzji inwestycyjnych. Badacze rynku akcji wykorzystują umiejętności rozwiązywania problemów, interpretację danych i różne inne narzędzia do zrozumienia i przewidywania perspektyw zachowania danego bezpieczeństwa. Często wiąże się to z ilościową analizą danych statystycznych akcji w odniesieniu do ostatniej aktywności rynkowej. Wreszcie, badaczom kapitałowym może zostać powierzone zadanie opracowania modeli inwestycyjnych i narzędzi sprawdzających, które identyfikują strategie handlowe, które pomagają zarządzać ryzykiem portfela.

Badacze rynku akcji są odpowiedzialni za identyfikowanie wzorców z bieżącymi zmianami cen rynkowych i wykorzystywanie tych informacji do tworzenia algorytmów identyfikujących zyskowne możliwości inwestowania w akcje. Badacz rynku akcji powinien być w stanie zrozumieć idiosynkratyczne różnice na różnych rynkach międzynarodowych, aby móc porównywać akcje krajowe i zagraniczne.

Podczas gdy ankieta przeprowadzona przez Glassdoor.com wykazała, że ​​średnia roczna pensja za pracę w badaniu kapitału wynosi około 94 000 USD, większość stanowisk płaci mniej. Dolna granica przedziału wynagrodzeń wynosi 65 000 USD, podczas gdy najwyższa granica wynosi około 158 000 USD. Firmy private equity i inne firmy świadczące usługi finansowe są głównymi pracodawcami badaczy kapitału. Większość tych miejsc pracy znajduje się w Nowym Jorku, chociaż firmy coraz częściej oferują stanowiska w głównych ośrodkach metropolitalnych, takich jak Chicago, Boston i San Francisco.

Bankowość inwestycyjna

Bankowość inwestycyjna to szczególny dział bankowości związany z tworzeniem kapitału dla innych firm, rządów i innych podmiotów. Banki inwestycyjne gwarantują nowe dłużne i kapitałowe papiery wartościowe dla wszystkich rodzajów korporacji; pomoc w sprzedaży papierów wartościowych; oraz pomagają w ułatwianiu fuzji i przejęć, reorganizacji i transakcji maklerskich zarówno dla instytucji, jak i inwestorów prywatnych. Banki inwestycyjne udzielają także emitentom wskazówek dotyczących emisji i lokowania akcji. Do pozycji bankowości inwestycyjnej należą konsultanci, analitycy bankowi, analitycy rynku kapitałowego, współpracownicy naukowi, specjaliści ds. Handlu i wielu innych. Każda wymaga własnego wykształcenia i umiejętności.

Dyplom z finansów, ekonomii, rachunkowości lub matematyki to dobry początek każdej kariery bankowej. W rzeczywistości może to być wszystko, czego potrzebujesz do wielu podstawowych pozycji bankowości komercyjnej, takich jak bankier osobisty lub bankomat. Osoby zainteresowane bankowością inwestycyjną powinny zdecydowanie rozważyć zdobycie tytułu Master of Business Administration (MBA) lub innych kwalifikacji zawodowych.

Umiejętności wielkich ludzi są ogromnym pozytywem na każdej pozycji bankowej. Nawet oddani analitycy badań spędzają dużo czasu pracując w zespole lub konsultując klientów. Niektóre stanowiska wymagają większego kontaktu ze sprzedażą niż inne, ale komfort w profesjonalnym środowisku społecznym jest kluczem. Inne ważne umiejętności obejmują umiejętności komunikacyjne (wyjaśnianie pojęć klientom lub innym działom) oraz wysoki poziom inicjatywy.

Kluczowe różnice

1. Równowaga praca-życie

Badanie rynku akcji jest tutaj wyraźnym zwycięzcą. Chociaż 12-godzinne dni są normą dla współpracowników i analityków zajmujących się badaniami rynku akcji, istnieją przynajmniej fazy względnego spokoju. Najbardziej pracowite momenty obejmują rozpoczęcie pokrycia sektora lub określonej akcji oraz sezon zarobków, kiedy raporty zysków korporacyjnych muszą być szybko analizowane.

Godziny w bankowości inwestycyjnej są prawie zawsze brutalne, a od 90 do 100 godzin tygodni roboczych jest dość powszechny dla analityków bankowości inwestycyjnej (najniższy na słupie totemu). Narasta reakcja na okropne godziny wymagane przez analityków bankowości inwestycyjnej.

Chociaż doprowadziło to do tego, że wiele firm z Wall Street ograniczyło liczbę godzin przepracowanych przez młodszych bankierów, ograniczenia te mogą niewiele zrobić, aby zmienić kulturę bankowości inwestycyjnej „ciężko pracuj, graj ciężko”. Najczęstszym zarzutem osób, które zrezygnowały z bankowości inwestycyjnej, jest to, że całkowity brak równowagi między życiem zawodowym a prywatnym prowadzi do wypalenia zawodowego. Tę skargę rzadko słyszy się od osób zatrudnionych w badaniach kapitału własnego.

Główne miejsca pracy w sektorze finansowym zwykle koncentrują się w głównych ośrodkach finansowych, takich jak Nowy Jork, Chicago, Londyn i Hongkong. Nie inaczej jest w przypadku analityków rynku akcji, a zwłaszcza bankierów inwestycyjnych, z których wielu otrzymuje wynagrodzenie za przeprowadzkę do rodzinnego miasta swojej firmy.

2. Widoczność

Również w tej dziedzinie zwycięzcą są badania rynku akcji. Współpracownicy i młodsi analitycy często otrzymują uznanie za swoją pracę, ponieważ są wymieniani w raportach z badań, które są dystrybuowane do sprzedawców firmy, klientów i mediów. Ponieważ starsi analitycy są uznanymi ekspertami w zakresie firm, które obejmują w danym sektorze, media szukają ich w komentarzach po zgłoszeniu zysków lub ogłoszeniu istotnego rozwoju.

Bankierzy inwestycyjni natomiast pracują we względnym zapomnieniu na poziomie młodszym. Jednak ich widoczność znacznie wzrasta, gdy wspinają się po drabinie bankowości inwestycyjnej, szczególnie jeśli należą do zespołu pracującego przy dużych, prestiżowych transakcjach.

3. Postęp

Bankowość inwestycyjna wygrywa w tym obszarze. W bankowości inwestycyjnej istnieje wyraźna ścieżka z określonymi ramami czasowymi dla rozwoju kariery. Zaczyna się to od stanowiska analityka (od dwóch do trzech lat), a następnie przechodzi na stanowisko stowarzyszone (od ponad 3 lat), po którym można zostać wiceprezesem, a ostatecznie dyrektorem lub dyrektorem zarządzającym.

Ścieżka kariery w badaniach nad prawami własności jest mniej jasno określona, ​​ale ogólnie idzie w następujący sposób - współpracownik, analityk, starszy analityk i wreszcie wiceprezes lub dyrektor ds. Badań. Bankierzy inwestycyjni mają jednak prawdopodobnie większe szanse na osiągnięcie najwyższego poziomu w firmie, ponieważ są oni podmiotami zajmującymi się transakcjami i zarządzają relacjami z największymi klientami firmy. Z drugiej strony, analitycy badań mogą być postrzegani jako osoby, które nie mają takiej samej zdolności do prowadzenia wielkiego biznesu.

4. Funkcje pracy

Bankowość inwestycyjna prawdopodobnie również tutaj wygrywa, choć tylko w dłuższej perspektywie. Pracownicy ds. Badań rynku akcji zaczynają od przeprowadzenia wielu modeli i analiz finansowych pod nadzorem analityka, który jest odpowiedzialny za pokrycie określonego sektora lub grupy przedsiębiorstw.

Jednak współpracownicy komunikują się również w ograniczonym zakresie z klientami po stronie kupna, kierownictwem firm objętych ochroną oraz handlowcami i sprzedawcami firmy. Z czasem ich obowiązki ewoluują w kierunku mniejszego modelowania finansowego i większego stopnia pisania raportów oraz formułowania opinii i tez inwestycyjnych. Jednak nie ma dużej zmienności w funkcjach pracy współpracowników i analityków. Różni się względny czas spędzony na tych funkcjach.

Bankierzy inwestycyjni natomiast spędzają pierwsze lata swojej kariery zanurzeni w modelowaniu finansowym, analizie porównawczej oraz w przygotowaniu prezentacji i zestawień. Ale wspinając się po drabinie, mają okazję pracować nad ekscytującymi ofertami, takimi jak fuzje i przejęcia lub pierwsze oferty publiczne. Analitycy zajmujący się badaniami mają tę okazję tylko od czasu do czasu, gdy są „doprowadzeni do ściany” („ściana” odnosi się do obowiązkowego oddzielenia bankowości inwestycyjnej od badań), aby pomóc w konkretnej transakcji z udziałem firmy, którą znają na wylot.

5. Edukacja i oznaczenia

Licencjat jest koniecznością dla każdego aspirującego analityka rynku akcji lub współpracownika bankowości inwestycyjnej. Wspólne obszary studiów obejmują ekonomię, rachunkowość, finanse, matematykę, a nawet fizykę i biologię, które są innymi dziedzinami analitycznymi. Jest jednak bardzo mało prawdopodobne, że sam tytuł licencjata wystarczy, aby znaleźć pracę w tych dziedzinach.

Różnica między bankierem inwestycyjnym a badaczem kapitału sprowadza się do oznaczenia Chartered Financial Analyst (CFA) lub stopnia Master of Business Administration (MBA). CFA, powszechnie uważany za złoty standard w analizie bezpieczeństwa, stał się niemal obowiązkowy dla każdego, kto chce kontynuować karierę w badaniach nad kapitałem. Ale chociaż CFA można ukończyć za ułamek kosztów programu MBA, jest to uciążliwy program, który wymaga dużego zaangażowania przez wiele lat. Będąc programem do samodzielnej nauki, CFA nie zapewnia natychmiastowej profesjonalnej sieci, tak jak klasa MBA.

Z drugiej strony program MBA z racji tego, że jest bardziej zorientowany na biznes i mniej zorientowany na inwestycje niż CFA, czyni go bardziej odpowiednim dla zawodu bankowości inwestycyjnej. Jednak konkurencja o dostęp do najlepszych szkół biznesu - tam, gdzie większość firm z Wall Street zatrudnia swoich współpracowników - jest intensywna. Wielu aspirujących bankierów inwestycyjnych wkracza w inną dziedzinę finansową, być może pracując jako analitycy lub doradcy i pracując nad swoim MBA.

Bankierzy inwestycyjni powinni mieć imponującą wiedzę o rynkach finansowych, inwestycjach i organizacji przedsiębiorstw. Wielu realizuje licencje FINRA z serii 7 lub 63, aby wykazać się tą wiedzą. Najczęstszą ścieżką kariery bankowców inwestycyjnych jest ukończenie prestiżowego uniwersytetu przed pracą w dużym banku globalnym, takim jak Goldman Sachs lub Morgan Stanley. Po kilku latach aspirujący bankier inwestycyjny powraca, aby ukończyć studia MBA lub otrzymać profesjonalne certyfikaty i licencje. Gdy wszystko zostanie powiedziane i zrobione, może minąć od pięciu do sześciu lat po uzyskaniu stopnia licencjata, zanim zostanie uznany za bankowość inwestycyjną.

6. Zestawy umiejętności

Oba stanowiska wymagają wielu umiejętności analitycznych i matematyczno-technicznych, ale dotyczy to zwłaszcza analityków zajmujących się badaniami rynku akcji. Ci analitycy muszą być w stanie wykonywać złożone obliczenia, uruchamiać modele predykcyjne i przygotowywać sprawozdania finansowe z szybkimi zmianami.

Jak wspomniano wcześniej, modelowanie finansowe i pogłębiona analiza są wspólne zarówno dla bankowców inwestycyjnych, jak i analityków badawczych na wcześniejszych etapach kariery. Później zestaw umiejętności różni się, a bankierzy inwestycyjni muszą być biegli w zawieraniu transakcji, obsłudze dużych transakcji i zarządzaniu relacjami z klientami. Z drugiej strony analitycy badań muszą być skuteczni zarówno w komunikacji werbalnej, jak i pisemnej oraz posiadać umiejętność podejmowania zrównoważonych decyzji w oparciu o rygorystyczną analizę i należytą staranność.

7. Możliwości zewnętrzne

Skutecznym analitykom badawczym i bankierom inwestycyjnym na ogół nie brakuje możliwości zewnętrznych ze względu na ich doświadczenie, wiedzę i umiejętności. Analitycy ds. Badań prawdopodobnie będą dążyć do kupna (tj. Zarządzających pieniędzmi, funduszy hedgingowych i funduszy emerytalnych), podczas gdy doświadczeni bankierzy inwestycyjni zwykle dołączają do firm private equity lub venture capital.

8. Bariery wejścia

Zarówno bankowość inwestycyjna, jak i badania kapitału są trudnymi obszarami, ale bariery wejścia mogą być nieco niższe w przypadku badań kapitału. Chociaż często zdarza się, że profesjonalista z kilkuletnim doświadczeniem w konkretnym sektorze lub obszarze dołącza do firmy sprzedającej jako analityk akcji lub starszy analityk, rzadko zdarza się to w bankowości inwestycyjnej.

9. Konflikty interesów

Chociaż bankierzy inwestycyjni i analitycy badań muszą unikać konfliktów interesów, jest to większy problem w badaniach kapitałowych niż w bankowości inwestycyjnej. Zostało to podkreślone w ramach działań egzekucyjnych amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) przeciwko 10 wiodącym firmom z Wall Street i dwugwiazdkowym analitykom w 2003 r., Związanych z konfliktami analityków podczas boomu telekomunikacyjnego / dot-com i upadku na przełomie lat 90. i początku 2000 . W ramach ugody firmy zapłaciły zniesławienie i kary cywilne w łącznej wysokości 875 mln USD, co jest jednym z najwyższych w historii w zakresie egzekwowania cywilnych papierów wartościowych. 10 firm musiało również zgodzić się na przeprowadzenie szeregu reform strukturalnych mających na celu całkowite rozdzielenie broni badawczej i inwestycyjnej.

10. Odszkodowanie

Zarówno bankowość inwestycyjna, jak i badanie rynku akcji to dobrze płatne zawody, ale z czasem bankowość inwestycyjna jest znacznie bardziej lukratywnym wyborem zawodowym.

Bankierzy inwestycyjni słyną z wysokich wynagrodzeń i dużych premii za podpisywanie umów. Według internetowej społeczności finansów „Wall Street Oasis” stażyści w okresie letnim zarabiają równowartość około 70 000 USD, a także premię za podpisanie umowy w wysokości około 10 000 USD. Analitycy pierwszego roku w głównych bankach, takich jak Bank of America Merrill Lynch, Citigroup, Goldman Sachs, JPMorgan Chase, Morgan Stanley i Wells Fargo, zarobili średnio w wysokości 85 000 USD w 2017 r., A ich premie wyniosły średnio 43 000 USD. W przypadku analityka z trzeciego roku średnia pensja skoczyła do 91 000 USD rocznie z 53 000 USD w postaci premii.

Prawdziwymi twórcami pieniędzy są jednak współpracownicy bankowości inwestycyjnej, którzy zarabiają średnio 138 000 USD i 77 000 USD w postaci premii, przy czym pracownicy pierwszego roku prawdopodobnie zarabiają mniej, a pracownicy trzeciego roku zarabiają więcej. Nie jest niczym niezwykłym, że całkowita rekompensata dla wiceprezesa lub dyrektora zarządzającego przekracza 400 000 USD rocznie.

Według Glassdoor przeciętny analityk zajmujący się badaniami rynku akcji zarabia rocznie około 97 000 USD rocznie. Analitycy badawczi generują również pośrednio przychody poprzez sprzedaż i działania handlowe oparte na ich zaleceniach. Reputacja działu badań firmy może być istotnym czynnikiem wpływającym na decyzję firmy przy wyborze subemitenta, gdy musi on pozyskać kapitał. Ale nawet jeśli firma inwestycyjna może zarobić znaczne kwoty na opłatach i prowizjach za ubezpieczenie, analitykom badawczym zabrania się bezpośredniej lub pośredniej rekompensaty z dochodów z bankowości inwestycyjnej.

Zamiast tego analitycy badawczi otrzymują wynagrodzenie przewyższające ich pensje z puli premii. Te okresowe premie zależą od wielu czynników, w tym od działalności handlowej opartej na rekomendacjach analityków, powodzenia takich rekomendacji, rentowności firmy oraz podziału rynków kapitałowych i pozycji po stronie kupna. Niemniej jednak bankierzy inwestycyjni na poziomie podstawowym mogą otrzymać całkowitą rekompensatę, która może być gdziekolwiek od 20% do 50% wyższa niż ich odpowiedniki w badaniach, a różnica ta może z czasem znacznie wzrosnąć.

Dolna linia

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli trzeba dokonać wyboru między rozpoczęciem kariery w badaniach kapitału własnego a bankowością inwestycyjną, czynniki takie jak równowaga między życiem zawodowym a prywatnym, widoczność i bariery wejścia na rynek sprzyjają badaniu kapitału własnego. Z drugiej strony czynniki takie jak perspektywy awansu, funkcje na stanowisku pracy i wynagrodzenie przechylają szalę na korzyść bankowości inwestycyjnej. Ostatecznie jednak wybór sprowadza się do własnego zestawu umiejętności, osobowości, wykształcenia i umiejętności radzenia sobie z presją na pracę i konfliktami interesów.