Zastrzeżenie Emptor
Zastrzeżenie to neo-łacińska fraza oznaczająca „uwaga kupującego”. Zasada prawa umów w wielu jurysdykcjach nakłada na kupującego obowiązek zachowania należytej staranności przed dokonaniem zakupu. Termin ten jest powszechnie stosowany w transakcjach dotyczących nieruchomości, ale dotyczy innych towarów, a także niektórych usług.
Zrozumienie Emptor z zastrzeżeniem
Wyrażenie to starożytna zasada, która ma na celu rozwiązywanie sporów wynikających z asymetrii informacji, wszechobecnej sytuacji, w której sprzedawca wie więcej niż kupujący o jakości towaru lub usługi. Jeśli Hasan chce kupić samochód od Allison, jest odpowiedzialny za zebranie informacji niezbędnych do dokonania świadomego zakupu. Powinien spytać ją, ile mil ma na niej, czy trzeba wymienić jakieś główne komponenty, czy są one regularnie serwisowane i tak dalej. Jeśli po prostu kupi samochód za cenę wywoławczą i nie podejmie lub nie podejmie żadnego wysiłku, aby ocenić jego prawdziwą wartość, a samochód następnie się zepsuje, Allison nie ponosi odpowiedzialności za szkody zgodnie z zasadą wyłącznika rezerwowego.
Wyjątki od Caveat Emptor
W praktyce istnieje wiele wyjątków od tej zasady. Na przykład, jeśli Allison skłamała na temat przebiegu samochodu lub potrzeb konserwacyjnych, popełniłaby oszustwo, a Hasan teoretycznie byłby uprawniony do odszkodowania. W niektórych przypadkach siły rynkowe działają w celu ograniczenia możliwości zastosowania emptora zastrzeżeń. Gwarancje są gwarancjami jakości lub satysfakcji, które sprzedający wydają kupującym dobrowolnie (ogólnie). jeśli sprzedawcy dostarczą produkt wysokiej jakości, nie będą musieli zbyt często zapewniać zwrotów lub wymiany, a kupujący będą skłonni wybierać tych dostawców w oparciu o postrzeganie jakości.
Rządy również sprzeciwiają się zasadzie „zastrzeżenie”, aby chronić interesy konsumentów. Nieformalne transakcje, takie jak ta pomiędzy Allison i Hasan, są w większości nieuregulowane, ale w branżach takich jak usługi finansowe - szczególnie od czasu kryzysu finansowego w 2008 roku - kupujący jest często uprawniony do uzyskania jasnych, w dużej mierze wystandaryzowanych informacji dotyczących produktu. Wielu inwestorów jest zaznajomionych z potocznie zwanym „oświadczeniem o bezpiecznej przystani”, które jest zgodne z zabezpieczeniami przed firmami, które mogłyby wprowadzić w błąd potencjalnych nabywców co do jakości ich akcji.
Jednocześnie takie oświadczenia, a także towarzyszące im legalne raporty kwartalne, które towarzyszą, wzmacniają zasadę zastrzegania, potwierdzając oczekiwanie, że kupujący ma dostęp do wszystkich informacji potrzebnych do podjęcia uzasadnionej decyzji.
W Wielkiej Brytanii koncepcja wyłącznika zastrzeżeń ma obecnie mniejsze zastosowanie niż w przeszłości. Ogólnie rzecz biorąc, Ustawa o sprzedaży towarów z 1979 r. Zapewnia konsumentom bardziej rygorystyczną ochronę niż ich amerykańscy odpowiednicy.
W nieruchomościach
Zastrzegacz jest szczególnie ważny w transakcjach dotyczących nieruchomości. W Stanach Zjednoczonych budowniczowie domów są zobowiązani do udzielenia dorozumianej gwarancji przydatności nabywcom nowych nieruchomości. Późniejsze transakcje podlegają jednak przepisom dotyczącym wyłącznika, pod warunkiem że nie doszło do oszustwa. Nowe nieruchomości mieszkalne wiążą się z oczekiwaniem, że sprzedawca ponosi odpowiedzialność za wady. Co do starych nieruchomości: kupujący uważaj!