Korekta kosztów utrzymania (COLA)
Dostosowanie kosztów utrzymania to wzrost dochodów z zabezpieczenia społecznego i dodatkowego zabezpieczenia w celu przeciwdziałania skutkom inflacji. Korekty kosztów utrzymania (COLA) są zwykle równe procentowemu wzrostowi wskaźnika cen konsumpcyjnych dla osób pobierających wynagrodzenie w mieście i pracowników biurowych (CPI-W) dla określonego okresu.
Na przykład, jeśli ktoś otrzymał w ubiegłym roku 10 000 USD świadczeń z zabezpieczenia społecznego, a COLA na ten rok wynosi 4, 1%, jego świadczenia na ten rok wyniosą 10 410 USD.
Kluczowe dania na wynos
- Wzrost kosztów utrzymania (COLA) to wzrost świadczeń z zabezpieczenia społecznego w celu przeciwdziałania inflacji.
- Inflacja jest mierzona za pomocą wskaźnika cen konsumpcyjnych dla osób pobierających wynagrodzenie w mieście i pracowników biurowych (CPI-W).
- Automatyczne coroczne COLA zaczęły się w 1975 roku.
Zrozumienie korekty kosztów utrzymania (COLA)
W latach 70. inflacja była wysoka. W rezultacie umowy dotyczące odszkodowań, umowy dotyczące nieruchomości oraz świadczenia rządowe wykorzystywały COLA do ochrony przed inflacją.
Biuro Statystyki Pracy (BLS) określa CPI-W, który jest wykorzystywany przez administrację zabezpieczenia społecznego (SSA) do obliczania COLA. Formułę COLA ustala się, stosując procentowy wzrost CPI-W od trzeciego kwartału jednego roku do trzeciego kwartału następnego roku.
Kongres ratyfikował przepis COLA, aby oferować automatyczne coroczne COLA na podstawie rocznego wzrostu CPI-W, który wszedł w życie w 1975 r. Przed 1975 r. Świadczenia socjalne były zwiększane, kiedy Kongres zatwierdził specjalne ustawodawstwo. W 1975 r. COLA oparto na wzroście CPI-W od drugiego kwartału 1974 r. Do pierwszego kwartału 1975 r. Od 1976 do 1983 r. COLA oparto na wzroście CPI-W od pierwszego kwartału poprzedniego rok do pierwszego kwartału bieżącego roku. Od 1983 r. COLA są zależne od CPI-W od trzeciego kwartału poprzedniego roku do trzeciego kwartału bieżącego roku.
Poziom inflacji wahał się od 5, 7% do 11, 3% w latach siedemdziesiątych. W 1975 r. Wzrost COLA wyniósł 8%, a stopa inflacji 9, 1%. W 1980 r. COLA osiągnęła najwyższy w historii poziom 14, 3%, podczas gdy stopa inflacji wyniosła 13, 5%. W latach 90. drastycznie niższe stopy inflacji spowodowały, że niewielkie podwyżki COLA średnio o 2% do 3% rocznie. Tak było we wczesnych latach 2000., kiedy jeszcze niższe stopy inflacji nie spowodowały żadnego wzrostu COLA w 2010, 2011 i 2016 r. COLA w 2019 r. Wyniosła 2, 8%.
Wpływ COLA na odbiorców
COLA opiera się na dwóch komponentach: CPI-W i umownym przez pracodawcę odsetku COLA. CPI określa stopę inflacji i jest porównywany corocznie. Kiedy ceny konsumpcyjne spadają - lub jeśli inflacja nie jest wystarczająco wysoka, aby uzasadnić wzrost COLA - odbiorcy nie otrzymują COLA. Jeśli nie ma wzrostu CPI-W, nie ma wzrostu COLA.
Jeżeli podwyższenie COLA nie zostanie zatwierdzone, składki Medicare Part B pozostają takie same dla około 70% beneficjentów, którzy pobierają składki od swoich kontroli ubezpieczenia społecznego. Jednak pozostali odbiorcy - tacy jak ci o wyższych dochodach, ci, którzy nie uczestniczyli w ubezpieczeniu społecznym za pośrednictwem swojego pracodawcy oraz nowi beneficjenci - muszą zapłacić podwyżki składki Medicare Część B.
Inne rodzaje COLA
Niektórzy pracodawcy, na przykład wojsko amerykańskie, czasami przyznają tymczasową COLA pracownikom, którzy są zobowiązani do wykonywania pracy w miastach o wyższych kosztach utrzymania niż ich miasto rodzinne. COLA wygasa, gdy zadanie zostanie zakończone.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.