Jak globalizacja wpływa na przewagę komparatywną?

Globalizacja sprawiła, że ​​koncepcja przewagi komparatywnej jest bardziej aktualna niż kiedykolwiek wcześniej. Przewagę komparatywną definiuje się jako zdolność jednego kraju do wyprodukowania towaru lub usługi w sposób bardziej wydajny i niedrogi niż w innym. Ekonomista David Ricardo zdefiniował teorię przewagi komparatywnej na początku XIX wieku. Niektóre czynniki wpływające na przewagę komparatywną obejmują koszt pracy, koszt kapitału, zasobów naturalnych, lokalizacji geograficznej i produktywności siły roboczej.

Przewaga komparatywna wpłynęła na sposób funkcjonowania gospodarek od czasu, gdy kraje po raz pierwszy zaczęły ze sobą handlować wiele wieków temu. Globalizacja zbliżyła świat, zachęcając do większego handlu między narodami, bardziej otwartych instytucji finansowych i większego przepływu kapitału inwestycyjnego przez granice międzynarodowe. W zglobalizowanej gospodarce kraje i przedsiębiorstwa są połączone na więcej sposobów niż kiedykolwiek wcześniej. Szybkie i wydajne sieci transportowe umożliwiły opłacalną wysyłkę towarów na całym świecie. Globalna integracja rynków finansowych radykalnie obniżyła bariery dla międzynarodowych inwestycji. Niemal natychmiastowy przepływ informacji przez Internet umożliwia firmom i biznesmenom dzielenie się wiedzą o produktach, procesach produkcji i cenach w czasie rzeczywistym. Razem te zmiany poprawiają wyniki gospodarcze i możliwości zarówno dla krajów rozwiniętych, jak i rozwijających się. Czynniki te powodują również większą specjalizację opartą na przewadze komparatywnej.

Kraje słabiej rozwinięte skorzystały na globalizacji, wykorzystując swoją przewagę komparatywną w zakresie kosztów pracy. Korporacje przeniosły produkcję i inne pracochłonne operacje do tych krajów, aby skorzystać z niższych kosztów pracy. Z tego powodu kraje takie jak Chiny odnotowały gwałtowny wzrost w swoich sektorach produkcyjnych w ostatnich dziesięcioleciach. Kraje o najniższych kosztach pracy mają przewagę komparatywną w produkcji podstawowej. Globalizacja przyniosła korzyści krajom rozwijającym się, zapewniając miejsca pracy i inwestycje kapitałowe, które w innym przypadku nie byłyby dostępne. W rezultacie niektóre kraje rozwijające się mogły szybciej się rozwijać pod względem wzrostu zatrudnienia, osiągnięć edukacyjnych i poprawy infrastruktury.

Zaawansowane gospodarki, takie jak Stany Zjednoczone, Kanada, Japonia i znaczna część Europy, skorzystały z globalizacji na wiele sposobów. Koncepcja przewagi komparatywnej zapewniła intelektualną podstawę dla większości zmian polityki handlowej w krajach rozwiniętych w ciągu ostatniego półwiecza. Narody te mają przewagę komparatywną w branżach kapitałochłonnych i opartych na wiedzy, takich jak sektor usług profesjonalnych i zaawansowana produkcja. Korzystali również z tanich, produkowanych komponentów, które można wykorzystać jako wkłady do bardziej zaawansowanych urządzeń. Ponadto kupujący w zaawansowanych gospodarkach oszczędzają pieniądze, gdy są w stanie kupić dobra konsumpcyjne, których wytworzenie kosztuje mniej.

Przeciwnicy globalizacji twierdzą, że pracownicy klasy średniej nie mogą konkurować z tanią siłą roboczą w krajach rozwijających się. Pracownicy o niższych kwalifikacjach w gospodarkach rozwiniętych znajdują się w niekorzystnej sytuacji, ponieważ przewaga komparatywna w tych krajach uległa zmianie. Narody te mają teraz przewagę komparatywną tylko w branżach, które wymagają od pracowników większego wykształcenia oraz elastyczności i możliwości dostosowania się do zmian na rynku globalnym.