Rozpoznawanie niedźwiedzia Stearns Fundusz hedgingowy Upadek

Nagłówek upadku dwóch funduszy hedgingowych Bear Stearns w lipcu 2007 roku oferuje fascynujący wgląd w świat strategii funduszy hedgingowych i związane z nimi ryzyko.

W tym artykule najpierw zbadamy, w jaki sposób działają fundusze hedgingowe, i zbadamy ryzykowne strategie, które stosują w celu uzyskania dużych zysków. Następnie wykorzystamy tę wiedzę, aby zobaczyć, co spowodowało implozję dwóch czołowych funduszy hedgingowych Bear Stearns, funduszu strukturalnego o wysokim standardzie Bear Stearns i funduszu strukturalnego o podwyższonym stopniu wykorzystania Bear Stearns.

Zerknięcie za żywopłot
Na początek termin „fundusz hedgingowy” może być nieco mylący. „Zabezpieczanie” zwykle oznacza dokonanie inwestycji w celu zmniejszenia ryzyka. Jest ogólnie postrzegany jako konserwatywny, defensywny ruch. Jest to mylące, ponieważ fundusze hedgingowe zwykle nie są konserwatywne. Są znani z tego, że stosują złożone, agresywne i ryzykowne strategie do generowania dużych zysków dla swoich bogatych sponsorów.

W rzeczywistości strategie funduszy hedgingowych są zróżnicowane i nie ma jednego opisu, który dokładnie obejmowałby ten wszechświat inwestycji. Jedyną wspólną cechą funduszy hedgingowych jest sposób wynagradzania zarządzających, który zazwyczaj obejmuje opłaty za zarządzanie w wysokości 1-2% od aktywów i opłaty motywacyjne w wysokości 20% wszystkich zysków. Stanowi to wyraźny kontrast dla tradycyjnych zarządzających inwestycjami, którzy nie otrzymują zysków. (Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje, zapoznaj się ze wstępem do funduszy hedgingowych - część pierwsza i część druga ).

Jak można sobie wyobrazić, te struktury rekompensat zachęcają do zachłannego, ryzykownego zachowania, które zwykle wymaga dźwigni finansowej w celu wygenerowania wystarczających zwrotów uzasadniających ogromne opłaty za zarządzanie i zachęty. Oba niepokojące fundusze Bear Stearnsa mieszczą się w tym uogólnieniu. W rzeczywistości, jak zobaczymy, to właśnie dźwignia finansowa spowodowała przede wszystkim ich niepowodzenie.

Struktura inwestycji
Strategia zastosowana przez fundusze Bear Stearns była w rzeczywistości dość prosta i najlepiej ją zaklasyfikować jako inwestycję kredytową z dźwignią. W rzeczywistości ma charakter formalny i jest powszechną strategią we wszechświecie funduszy hedgingowych:

• Krok 1 : Zakup zabezpieczonych zobowiązań dłużnych (CDO), w których oprocentowanie jest wyższe niż koszty pożyczki. W tym przypadku zastosowano transze subprime o ratingu AAA, zabezpieczone hipoteką.
• Krok # 2 : Użyj dźwigni, aby kupić więcej CDO, niż możesz zapłacić samym kapitałem. Ponieważ te CDO płacą stopę procentową ponad koszty pożyczki, każda przyrostowa jednostka dźwigni zwiększa całkowity oczekiwany zwrot. Im większa jest dźwignia, tym większy oczekiwany zwrot z handlu.
• Krok # 3 : Użyj swapów ryzyka kredytowego jako zabezpieczenia przed zmianami na rynku kredytowym. Ponieważ zastosowanie dźwigni zwiększa ogólną ekspozycję na ryzyko portfela, kolejnym krokiem jest wykupienie ubezpieczenia od zmian na rynkach kredytowych. Te „ubezpieczeniowe” instrumenty nazywane są swapami ryzyka kredytowego i mają na celu generowanie zysków w czasach, gdy problemy kredytowe powodują spadek wartości obligacji, skutecznie zabezpieczając część ryzyka.
• Krok 4 : Obserwuj, jak pieniądze się zwiększają. Po odliczeniu kosztu dźwigni (lub długu) w celu zakupu długu subprime o ratingu „AAA”, a także kosztu ubezpieczenia kredytu, pozostaje dodatnia stopa zwrotu, który jest często określany jako „pozytywne przeniesienie” w żargonie funduszy hedgingowych.

W przypadkach, gdy rynki kredytowe (lub ceny obligacji bazowych) pozostają względnie stabilne, lub nawet gdy zachowują się zgodnie z historycznymi oczekiwaniami, strategia ta generuje spójne, dodatnie zwroty przy bardzo niewielkich odchyleniach. Dlatego fundusze hedgingowe są często nazywane strategiami „bezwzględnego zwrotu”. (Aby uzyskać więcej informacji na temat inwestycji wykorzystujących dźwignię finansową, zobacz Ostateczne wykorzystanie inwestycji .)

Nie mogę zabezpieczyć całego ryzyka
Jednak zastrzeżeniem jest to, że nie można zabezpieczyć się przed wszelkim ryzykiem, ponieważ spowodowałoby to zbyt niskie zyski. Dlatego sztuczką tej strategii jest zachowanie rynków zgodnie z oczekiwaniami, a najlepiej zachowanie stabilności lub poprawy.

Niestety, gdy problemy z zadłużeniem subprime zaczęły się rozwiązywać, rynek stał się prawie stabilny. Aby nadmiernie uprościć sytuację Bear Stearns, rynek papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką subprime zachowywał się znacznie poza tym, czego oczekiwali zarządzający portfelem, co zapoczątkowało ciąg zdarzeń, które zaimplementowały fundusz.

Pierwsze podejrzenie kryzysu
Po pierwsze, rynek kredytów hipotecznych subprime zaczął ostatnio zauważać znaczny wzrost zaległości wobec właścicieli domów, co spowodowało gwałtowny spadek wartości rynkowej tego rodzaju obligacji. Niestety, zarządzający portfelem Bear Stearns nie spodziewali się tego rodzaju zmian cen i dlatego nie mieli wystarczającego ubezpieczenia kredytu, aby zabezpieczyć się przed tymi stratami. Ponieważ znacznie wykorzystali swoje pozycje, fundusze zaczęły odczuwać duże straty.

Problemy z śnieżką
Ogromne straty spowodowały, że wierzyciele finansujący tę strategię inwestycyjną wykorzystali dźwignię finansową, ponieważ wzięli pod zastaw obligacje zabezpieczone hipoteką subprime. Pożyczkodawcy wymagali od Bear Stearns dostarczenia dodatkowej gotówki z tytułu pożyczek, ponieważ zabezpieczenie (obligacje subprime) szybko traciło na wartości. Jest to odpowiednik wezwania do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego dla inwestora indywidualnego posiadającego rachunek maklerski. Niestety, ponieważ fundusze nie miały gotówki na uboczu, musiały sprzedać obligacje, aby wygenerować gotówkę, co było zasadniczo początkiem końca.

Upadek funduszy
Ostatecznie społeczność funduszy hedgingowych dowiedziała się publicznie, że Bear Stearns ma kłopoty, a konkurujące fundusze przesunęły się, aby obniżyć ceny obligacji subprime, aby zmusić rękę Bear Stearns. Mówiąc prosto, gdy spadły ceny obligacji, fundusz doświadczył strat, które spowodowały, że sprzedał więcej obligacji, co obniżyło ceny obligacji, co spowodowało, że sprzedały więcej obligacji - nie trwało długo, zanim fundusze doświadczyły całkowita utrata kapitału.

Linia czasu - Bear Stearns Hedge Funds Collapse

Na początku 2007 r. Skutki pożyczek subprime zaczęły być widoczne, ponieważ kredytodawcy subprime i firmy budujące domy cierpiały z powodu niewypłacalności i poważnego osłabienia rynku mieszkaniowego. (Aby dowiedzieć się więcej, zobacz The Fuel That Fed The Meltdown .)

• Czerwiec 2007 r. - W związku ze stratami w swoim portfelu, High Strade Structured Credit Fund Bear Stearns otrzymuje od Bear Stearns przynętę w wysokości 1, 6 miliarda dolarów, co pomogłoby mu realizować wezwania do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego podczas likwidacji pozycji.
• 17 lipca 2007 r. - W liście przesłanym inwestorom Bear Stearns Asset Management poinformował, że jego wysokiej jakości fundusz strukturyzowany Bear Stearns stracił ponad 90% swojej wartości, podczas gdy fundusz funduszy strukturalnych Bear Stearns wysokiej klasy zwiększył dźwignię straciła praktycznie cały kapitał inwestorski. Większy fundusz kredytów strukturalnych miał około 1 miliarda dolarów, podczas gdy fundusz rozszerzonej dźwigni finansowej, który miał mniej niż rok, miał prawie 600 milionów dolarów kapitału inwestorskiego.
• 31 lipca 2007 r. - Dwa fundusze złożyły wniosek o ogłoszenie upadłości na podstawie rozdziału 15. Bear Stearns skutecznie zlikwidował fundusze i zlikwidował wszystkie posiadane akcje.
• Następstwa - na podstawie Bear Stearns wprowadzono w błąd inwestorów pod względem zakresu ryzykownych inwestycji.

16 marca 2008 r. JPMorgan Chase & Co. (NYSE: JPM) ogłosił, że przejmie Bear Stearns na giełdzie papierów wartościowych, która wycenia fundusz hedgingowy na 2 USD za akcję.

Popełnione błędy
Pierwszym błędem zarządzających funduszem Bear Stearns był brak dokładnego przewidzenia, jak zachowa się rynek obligacji subprime w ekstremalnych okolicznościach. W efekcie fundusze nie chroniły się dokładnie przed ryzykiem zdarzenia.

Ponadto nie mieli wystarczającej płynności na pokrycie swoich zobowiązań dłużnych. Gdyby mieli płynność, nie musieliby rozwiązywać swoich pozycji na niższym rynku. Chociaż mogło to prowadzić do niższych zwrotów z powodu mniejszej dźwigni finansowej, mogło zapobiec ogólnemu załamaniu. Z perspektywy czasu rezygnacja ze skromnej części potencjalnych zysków mogłaby zaoszczędzić miliony dolarów dla inwestorów.

Ponadto można argumentować, że zarządzający funduszami powinni wykonać lepszą pracę w badaniach makroekonomicznych i zdać sobie sprawę, że rynki kredytów hipotecznych subprime mogą być w trudnych czasach. Następnie mogliby dokonać odpowiednich korekt w swoich modelach ryzyka. Globalny wzrost płynności w ostatnich latach był ogromny, skutkujący nie tylko niskimi stopami procentowymi i marżami kredytowymi, ale także niespotykanym poziomem ryzyka podejmowanym przez pożyczkodawców wobec pożyczkobiorców o niskiej jakości kredytowej. (Aby dowiedzieć się więcej, zobacz Analiza makroekonomiczna ).

Od 2005 r. Gospodarka USA zwalnia w wyniku szczytu na rynkach mieszkaniowych, a kredytobiorcy subprime są szczególnie podatni na spowolnienie gospodarcze. Dlatego rozsądnie byłoby założyć, że gospodarka powinna zostać skorygowana.

Wreszcie nadrzędną wadą Bear Stearns był poziom dźwigni zastosowany w strategii, który był bezpośrednio spowodowany potrzebą uzasadnienia całkowicie ogromnych opłat pobieranych za ich usługi i osiągnięcia potencjalnej korzyści z uzyskania 20% zysków. Innymi słowy, stali się zachłanni i wykorzystali portfel do końca. (Aby dowiedzieć się więcej na temat tego, jak to się dzieje, przeczytaj: Dlaczego zlew z inwestycji i jak można je odzyskać ).

Wniosek
Zarządzający funduszami mylili się. Rynek ruszył przeciwko nim, a ich inwestorzy stracili wszystko. Lekcja, której należy się nauczyć, to oczywiście nie łączenie dźwigni i chciwości.

Aby uzyskać dodatkowe opowieści o nieszczęściu, sprawdź Massive Hedge Fund Failures .

(Aby uzyskać kompleksowe informacje na temat hipotek subprime i krachu subprime, sprawdź funkcję Subprime Mortgages ).