Czynniki produkcji
Czynniki produkcji to nakłady potrzebne do stworzenia towaru lub usługi. Czynniki produkcji obejmują ziemię, pracę, przedsiębiorczość i kapitał.
1:52Czynniki produkcji
Podstawy czynników produkcji
Współczesna definicja czynników produkcji wywodzi się przede wszystkim z neoklasycznego spojrzenia na ekonomię. Łączy wcześniejsze podejścia do teorii ekonomicznej, takie jak pojęcie pracy jako czynnik produkcji z socjalizmu, w jedną definicję.
Ziemia, praca i kapitał jako czynniki produkcji zostały pierwotnie zidentyfikowane przez wczesnych ekonomistów politycznych, takich jak Adam Smith, David Ricardo i Karl Marks. Dzisiaj kapitał i praca pozostają dwoma głównymi czynnikami wejściowymi dla procesów produkcyjnych i generowania zysków przez firmę.
Teren jako czynnik
Grunt ma szeroką definicję jako czynnik produkcji i może przybierać różne formy, od gruntów rolnych po nieruchomości komercyjne po zasoby dostępne na danym obszarze. Surowce naturalne, takie jak ropa naftowa i złoto, mogą być wydobywane i rafinowane do spożycia przez ludzi z ziemi. Uprawa ziemi na ziemi przez rolników zwiększa jej wartość i użyteczność. Dla grupy wczesnych ekonomistów francuskich zwanych fizjokratami, którzy byli wcześniejsi niż klasyczni ekonomiści polityczni, ziemia była odpowiedzialna za generowanie wartości ekonomicznej.
Chociaż ziemia jest istotnym elementem większości przedsięwzięć, jej znaczenie może się zmniejszyć lub wzrosnąć w zależności od branży. Na przykład firma technologiczna może łatwo rozpocząć działalność przy zerowych inwestycjach w ziemię. Z drugiej strony grunt jest najważniejszą inwestycją w przedsięwzięcie związane z nieruchomościami.
Praca jako czynnik
Praca odnosi się do wysiłku włożonego przez osobę fizyczną w celu wprowadzenia produktu lub usługi na rynek. Ponownie może przybierać różne formy. Na przykład pracownik budowlany na terenie hotelu jest częścią pracy, podobnie jak kelner, który obsługuje gości, lub recepcjonista, który zapisuje ich do hotelu.
W branży oprogramowania praca oznacza pracę wykonaną przez kierowników projektów i programistów przy tworzeniu produktu końcowego. Nawet artysta zajmujący się tworzeniem sztuki, czy to malarstwa, czy symfonii, jest uważany za pracę.
Dla wczesnych ekonomistów politycznych praca była głównym motorem wartości ekonomicznej. Pracownicy produkcyjni otrzymują wynagrodzenie za czas i wysiłek w wynagrodzeniach zależnych od ich umiejętności i przeszkolenia. Praca niewykształconego i niewykwalifikowanego pracownika jest zazwyczaj opłacana po niskich cenach. Wykwalifikowani i wyszkoleni pracownicy nazywani są kapitałem ludzkim i otrzymują wyższe zarobki, ponieważ wnoszą do zadania więcej niż fizyczna zdolność. Na przykład praca księgowego wymaga syntezy i analizy danych finansowych firmy. Kraje bogate w kapitał ludzki doświadczają zwiększonej wydajności i wydajności.
Różnica poziomów umiejętności i terminologii pomaga również firmom i przedsiębiorcom w arbitrażu w zakresie odpowiednich różnic w skalach wynagrodzeń. Może to spowodować transformację czynników produkcji dla całych branż. Przykładem tego jest zmiana procesów produkcyjnych w branży technologii informatycznych (IT) po przeniesieniu miejsc pracy do krajów o wyszkolonej sile roboczej i znacznie niższych wynagrodzeniach.
Kapitał jako czynnik
W ekonomii kapitał zazwyczaj odnosi się do pieniędzy. Ale pieniądze nie są czynnikiem produkcji, ponieważ nie są bezpośrednio zaangażowane w wytwarzanie towaru lub usługi. Zamiast tego ułatwia procesy stosowane w produkcji, umożliwiając przedsiębiorcom i właścicielom firm zakup dóbr inwestycyjnych lub gruntów lub płacenie wynagrodzeń. Dla współczesnych ekonomistów głównego nurtu (neoklasycznych) kapitał jest głównym motorem wartości.
Jako czynnik produkcji kapitał odnosi się do zakupu dóbr wytworzonych przy pomocy pieniędzy w produkcji. Na przykład ciągnik zakupiony do rolnictwa to kapitał. Wzdłuż tych samych linii biurka i krzesła używane w biurze są również kapitałem.
Ważne jest, aby odróżnić kapitał osobisty i prywatny od czynników produkcji. Osobisty pojazd używany do transportu rodziny nie jest uważany za dobro kapitałowe. Ale pojazd użytkowy, który jest wyraźnie wykorzystywany do celów urzędowych, jest uważany za dobro kapitałowe. Podczas kurczenia się gospodarki lub gdy ponoszą straty, firmy ograniczają nakłady inwestycyjne, aby zapewnić zyski. Jednak w okresach ekspansji gospodarczej inwestują w nowe maszyny i urządzenia, aby wprowadzać nowe produkty na rynek.
Przykładem powyższego jest różnica na rynkach robotów w Chinach w porównaniu ze Stanami Zjednoczonymi po kryzysie finansowym. Chiny doświadczyły wieloletniego cyklu wzrostu po kryzysie, a ich producenci zainwestowali w roboty, aby poprawić wydajność swoich zakładów i sprostać rosnącym wymaganiom rynku. W rezultacie kraj stał się największym rynkiem dla robotów. Producenci w Stanach Zjednoczonych, którzy znajdowali się w kryzysie gospodarczym po kryzysie finansowym, ograniczyli inwestycje związane z produkcją z powodu dużego popytu.
Przedsiębiorczość jako czynnik
Przedsiębiorczość to tajny sos, który łączy wszystkie inne czynniki produkcji w produkt lub usługę dla rynku konsumenckiego. Przykładem przedsiębiorczości jest ewolucja giganta mediów społecznościowych Facebook Inc. (FB). Mark Zuckerberg podjął ryzyko sukcesu lub porażki swojej sieci społecznościowej, kiedy zaczął przeznaczać czas z codziennego harmonogramu na tę działalność. W momencie, gdy sam kodował minimalny opłacalny produkt, praca Zuckerberga była jedynym czynnikiem produkcji.
Po tym, jak Facebook stał się popularny i rozprzestrzenił się na kampusach, Zuckerberg zdał sobie sprawę, że potrzebuje pomocy w budowie produktu i wraz ze współzałożycielem Eduardo Saverinem zrekrutował dodatkowych pracowników. Zatrudnił dwie osoby, inżyniera (Dustin Moskovitz) i rzecznika (Chris Hughes), którzy oboje poświęcili godziny na projekt, co oznacza, że zainwestowany czas stał się czynnikiem produkcji. Dalsza popularność produktu oznaczała, że Zuckerberg musiał także skalować technologię i operacje. Zebrał fundusze venture capital na wynajem powierzchni biurowej, zatrudnienie większej liczby pracowników i zakup dodatkowej przestrzeni serwerowej na rozwój.
Początkowo ziemia nie była potrzebna. Jednak wraz z rozwojem działalności Facebook zbudował własną powierzchnię biurową i centra danych. Każda z nich wymaga znacznych inwestycji w nieruchomości i inwestycje kapitałowe.
Innym przykładem przedsiębiorczości jest Starbucks Corporation (SBUX). Detaliczny łańcuch kawowy potrzebuje wszystkich czterech czynników produkcji: ziemi (pierwszorzędna nieruchomość w dużych miastach dla swojego łańcucha kawowego), kapitału (duże maszyny do produkcji i wydawania kawy) oraz siły roboczej (pracownicy punktów sprzedaży detalicznej do obsługi). Założyciel firmy, Howard Schulz, jako pierwszy zdał sobie sprawę, że istnieje rynek na taką sieć i zorientował się, jakie są powiązania między pozostałymi trzema czynnikami produkcji.
Podczas gdy duże firmy stanowią doskonały przykład, większość firm w Stanach Zjednoczonych to małe firmy założone przez przedsiębiorców. Ponieważ przedsiębiorcy są niezbędni dla wzrostu gospodarczego, kraje tworzą niezbędne ramy i polityki, aby ułatwić im zakładanie firm.
Kluczowe dania na wynos
- Czynniki produkcji to pojęcie ekonomiczne, które opisuje nakłady wykorzystywane w produkcji towarów lub usług w celu osiągnięcia zysku ekonomicznego.
- Należą do nich wszelkie zasoby potrzebne do stworzenia towaru lub usługi.
- Czynniki produkcji zazwyczaj obejmują ziemię, pracę, kapitał, przedsiębiorczość i stan postępu technologicznego.
Własność czynników produkcji
Definicja czynników produkcji w systemach gospodarczych zakłada, że własność spoczywa na gospodarstwach domowych, które pożyczają je lub dzierżawią przedsiębiorcom i organizacjom. Ale jest to konstrukcja teoretyczna i rzadko ma to miejsce w praktyce. Z wyjątkiem siły roboczej, własność czynników produkcji różni się w zależności od przemysłu i systemu gospodarczego.
Na przykład firma działająca w branży nieruchomości zazwyczaj posiada znaczne działki. Ale korporacje detaliczne lub sklepy wynajmują grunty na dłuższy okres. Kapitał opiera się również na podobnym modelu, ponieważ może być własnością lub dzierżawiony od innej strony. Pod żadnym pozorem jednak praca nie jest własnością firm. Transakcja pracy z firmami opiera się na wynagrodzeniach.
Własność czynników produkcji różni się również w zależności od systemu gospodarczego. Na przykład prywatne przedsiębiorstwa i osoby fizyczne posiadają większość czynników produkcji w kapitalizmie. Jednak dobro wspólne jest dominującą zasadą w socjalizmie. Jako takie czynniki produkcji, takie jak ziemia i kapitał, są własnością pracowników.
Specjalne uwagi: rola technologii w produkcji
Chociaż nie jest to bezpośrednio wymienione jako czynnik, technologia odgrywa ważną rolę w wpływie na produkcję. W tym kontekście technologia ma dość szeroką definicję i może być stosowana w odniesieniu do oprogramowania, sprzętu lub kombinacji obu tych metod w celu usprawnienia procesów organizacyjnych lub produkcyjnych.
Coraz częściej technologia jest odpowiedzialna za różnicę wydajności między firmami. W tym celu technologia, podobnie jak pieniądze, ułatwia czynniki produkcji. Wprowadzenie technologii do procesu pracy lub kapitału zwiększa jej wydajność. Na przykład zastosowanie robotów w produkcji może poprawić wydajność i wydajność. Podobnie korzystanie z kiosków w samoobsługowych restauracjach może pomóc firmom obniżyć koszty pracy.
Zazwyczaj Solow Residual lub Total Factor Productivity (TFP), który mierzy resztkową wydajność, która pozostaje nieuwzględniona z czterech czynników produkcji, wzrasta, gdy procesy technologiczne lub sprzęt są stosowane do produkcji. Ekonomiści uważają TFP za główny czynnik napędzający wzrost gospodarczy kraju. Im większa łączna produktywność czynników firmy lub kraju, tym większy wzrost.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.