Ustawa o sprawiedliwym mieszkalnictwie
Ustawa o sprawiedliwym mieszkalnictwie to prawo, które zabrania dyskryminacji przy zakupie, sprzedaży, wynajmie lub finansowaniu mieszkań. Obejmuje to dyskryminację ze względu na rasę, kolor skóry, płeć, narodowość, religię, niepełnosprawność i dzieci oraz wszelkie inne cechy z klasy chronionej.
1:333 najważniejsze czynniki przy zakupie domu
PRZEŁAMANIE Ustawy o sprawiedliwym zakwaterowaniu
Fair Housing Act jest również znany jako tytuł VIII Ustawy o prawach obywatelskich z 1968 r. Gwarantuje ochronę przed dyskryminacją ze strony każdej strony zaangażowanej w transakcję dotyczącą nieruchomości. Obejmuje to właścicieli, pośredników w handlu nieruchomościami, sprzedawców, podmioty rządowe, ubezpieczycieli lub inne osoby lub firmy, które mogą mieć wpływ na proces decyzyjny. Uniemożliwia im to korzystanie z jakiejkolwiek części klasy osób chronionych w celu pozbawienia ich możliwości uzyskania mieszkania. Ponadto stanowi, że wszystkie decyzje dotyczące mieszkania powinny opierać się na zdolności kredytowej danej osoby.
Departament Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w USA jest głównym organem wykonawczym Fair Housing Act. Strona internetowa Departamentu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast może dostarczyć dodatkowych informacji na temat tego, co stanowi dyskryminację i jak postępować, jeśli dana osoba uważa, że włączenie jej do klasy chronionej wpłynęło negatywnie na decyzję.
Ustawa o prawach obywatelskich z 1964 r. Utorowała drogę dla tego ustawodawstwa. Ustawa o prawach obywatelskich była wówczas bezpośrednią reakcją na zmiany w strukturze rasowej i społecznej Stanów Zjednoczonych.
Czym jest zdolność kredytowa
Wiarygodność kredytowa jest określana poprzez przegląd kilku różnych czynników, takich jak dochód, długi, aktywa i ocena kredytowa. W zależności od rodzaju kredytu, o który wnioskuje pożyczkobiorca, różne czynniki będą miały różną wagę.
Na przykład firma hipoteczna dokona przeglądu dochodu w porównaniu do zadłużenia, zdolności kredytowej i stanu nieruchomości, którą pożyczkobiorca chce sfinansować. Auto pożyczkodawca może spojrzeć na te same cechy, ale zamiast spojrzeć na stan nieruchomości, dokonałby przeglądu samochodu, przed którym pożyczkobiorca chciał zabezpieczyć pożyczkę.
Firma wydająca karty kredytowe może zdecydować, że musi wziąć pod uwagę jedynie raport kredytowy kredytobiorcy. Jeżeli pożyczkobiorca ma długą historię terminowych płatności i utrzymywania niskich terminów przedłużania kredytu, wystawca karty kredytowej może wydać pożyczkobiorcę kartę kredytową bez weryfikacji dochodu lub dostępnych aktywów.
Niektórzy pożyczkodawcy mają programy dla dobrze wykwalifikowanych kredytobiorców, wykorzystując jedynie swój raport kredytowy do weryfikacji ich zdolności kredytowej.