OPEC kontra USA: kto kontroluje ceny ropy?

Do połowy XX wieku Stany Zjednoczone były największym producentem ropy i kontrolowanymi cenami ropy. W następnych latach OPEC kontrolował rynki ropy i ceny większości drugiej połowy XX wieku. Jednak wraz z odkryciem łupków ilastych w USA i postępami w technikach wiertniczych, USA ponownie stały się czołowym producentem ropy naftowej. W tym artykule badamy historyczną bitwę między OPEC a Stanami Zjednoczonymi o kontrolę cen ropy oraz wpływ wydarzeń na świecie na tę walkę.

Kluczowe dania na wynos

• W 2018 r. OPEC kontrolował około 72% światowych zasobów ropy naftowej na całym świecie i wytwarzał 42% światowej produkcji ropy naftowej.
• Jednak Stany Zjednoczone były największym na świecie krajem produkującym ropę naftową w 2018 roku z ponad 10 milionami baryłek dziennie.
• Chociaż OPEC wciąż ma zdolność do kształtowania cen, USA ograniczyły siłę cenową kartelu poprzez zwiększenie produkcji, ilekroć OPEC ograniczy produkcję.

Stany Zjednoczone

Ropa została po raz pierwszy komercyjnie wydobyta i oddana do użytku w Stanach Zjednoczonych. W związku z tym moc cenowa paliwa spoczywała na USA, która była wówczas największym producentem ropy naftowej na świecie. Ogólnie ceny ropy naftowej były niestabilne i wysokie we wczesnych latach, ponieważ korzyści skali podczas wydobycia i rafinacji (które oznaczają obecne procesy wydobycia i wiercenia) nie były obecne. Na przykład, na początku lat 60. XIX w., Według Business Insider, cena baryłki ropy osiągnęła dziś szczyt 120 USD, częściowo z powodu rosnącego popytu wynikającego z wojny domowej w USA. Cena spadła o ponad 60% w ciągu następnych pięciu lat i wzrosła o 50% w ciągu następnych pięciu lat.

W 1901 r. Odkrycie rafinerii Spindletop we wschodnim Teksasie otworzyło wrota ropy w amerykańskiej gospodarce. Szacuje się, że w ciągu roku od odkrycia zarejestrowano 1500 firm naftowych. Zwiększona podaż i wprowadzenie specjalistycznych rurociągów przyczyniły się do dalszego obniżenia ceny ropy. Podaż i popyt na ropę wzrosły dodatkowo wraz z odkryciem ropy w Persji (obecny Iran) w 1908 r. I Arabii Saudyjskiej odpowiednio w latach 30. i pierwszej wojnie światowej.

W połowie XX wieku wykorzystanie ropy w uzbrojeniu i związany z tym niedobór węgla w Europie spowodowały dalszy wzrost popytu na ropę, a ceny spadły do ​​40 USD w dzisiejszych warunkach. Amerykańskie poleganie na importowanej ropie zaczęło się podczas wojny w Wietnamie i okresu boomu gospodarczego lat 50. i 60. XX wieku. To z kolei zapewniło krajom arabskim i OPEC, które powstały w 1960 r., Zwiększoną dźwignię wpływającą na ceny ropy.

OPEC

OPEC lub Organizacja Krajów Eksportujących Ropę naftową została utworzona, aby negocjować sprawy dotyczące cen i produkcji ropy. W 2018 r. Kraje OPEC obejmowały następujące 15 narodów:

• Algieria
• Angola
• Kongo
• Ekwador
• Gwinea Równikowa
• Gabon
• Iran
• Irak
• Kuwejt
• Libia
• Nigeria
• Katar
• Arabia Saudyjska
• Zjednoczone Emiraty Arabskie
• Wenezuela

Wstrząs olejowy w 1973 r. Spowodował, że wahadło przeszło na korzyść OPEC. W tym roku, w odpowiedzi na wsparcie USA dla Izraela podczas Wojny Jom Kippur, OPEC i Iran wstrzymały dostawy ropy do Stanów Zjednoczonych. Kryzys miał daleko idące skutki dla cen ropy.

OPEC kontroluje ceny ropy poprzez strategię wyceny nad ilością. Według magazynu Foreign Affairs embargo na ropę przesunęło strukturę rynku ropy z kupującego na rynek sprzedającego. W opinii magazynu rynek ropy był wcześniej kontrolowany przez Siedem Sióstr lub siedem zachodnich koncernów naftowych, które zarządzały większością pól naftowych. Jednak po 1973 r. Równowaga sił przesunęła się w kierunku 12 krajów, które obejmują OPEC. Ich zdaniem „Amerykanie importują z Zatoki Perskiej nie tyle faktyczny czarny płyn, co jego cena”.

Kartel czerpie swoją siłę cenową z dwóch trendów: braku źródeł energii i braku realnych ekonomicznych alternatyw w przemyśle energetycznym. Posiada trzy czwarte światowych rezerw ropy konwencjonalnej i ma najniższe na świecie koszty produkcji baryłek. To połączenie umożliwia kartelowi szeroki wpływ na ceny ropy. Tak więc, gdy na świecie jest nadmiar ropy, OPEC obniża swoje kwoty produkcyjne. Gdy jest mniej ropy, podnosi ona ceny ropy, aby utrzymać stabilny poziom produkcji.

Wiele światowych wydarzeń pomogło OPEC utrzymać kontrolę nad cenami ropy. Upadek Związku Radzieckiego w 1991 r. I wynikający z niego zgiełk gospodarczy zakłóciły produkcję Rosji na kilka lat. Azjatycki kryzys finansowy, który miał kilka dewaluacji walutowych, miał odwrotny skutek: zmniejszył popyt na ropę. W obu przypadkach OPEC utrzymywał stały poziom produkcji ropy.

W 2018 r. OPEC kontrolował około 72% światowych zasobów ropy naftowej na całym świecie i wytwarzał 42% światowej produkcji ropy naftowej.

OPEC vs. USA - przyszłość

Ale monopol OPEC na ceny ropy wydaje się być zagrożony ześlizgnięciem. Odkrycie łupków ilastych w Ameryce Północnej pomogło USA osiągnąć rekordową wielkość wydobycia ropy.

Według Energy Information Administration produkcja ropy w USA wyniosła 10 milionów baryłek dziennie w 2018 roku, co czyni USA największym krajem produkującym ropę na świecie. Jednak miejsce na pierwszym miejscu przesunęło się w przód iw tył między USA i Arabią Saudyjską.

Shale zyskuje również popularność poza amerykańskimi brzegami. Na przykład Chiny i Argentyna wykonały w ciągu ostatnich kilku lat ponad 475 odwiertów łupkowych. Inne kraje, takie jak Polska, Algieria, Australia i Kolumbia, również badają formacje łupków.

Debata nuklearna irańsko-amerykańska z biegiem lat nasiliła się i opadła i bez wątpienia wpłynie na produkcję i dostawy ropy w przyszłości. Iran, który jest członkiem-założycielem OPEC, produkuje około 4 milionów baryłek ropy dziennie.

Inne czynniki, które wpływają na cenę ropy to budżety narodów arabskich, które potrzebują wysokich cen ropy, aby finansować rządowe programy wydatków. Ponadto rośnie popyt ze strony gospodarek rozwijających się, takich jak Chiny i Indie, co dodatkowo wpływa na ceny w obliczu stałej produkcji.

Teoretycznie ceny ropy powinny być funkcją podaży i popytu. Kiedy rośnie podaż i popyt, ceny powinny spadać i odwrotnie. Ale rzeczywistość jest inna. Status ropy jako preferowanego źródła energii skomplikował jej ceny. Popyt i podaż to tylko część złożonego równania, które zawiera hojne elementy geopolityczne i związane z ochroną środowiska.

Regiony, które mają władzę cenową nad kontrolą ropy naftowej istotnymi dźwigniami światowej gospodarki. Stany Zjednoczone kontrolowały ceny ropy przez większość poprzedniego stulecia, ale w latach 70. przekazały ją krajom OPEC. Ostatnie wydarzenia pomogły jednak przenieść część siły cenowej z powrotem w kierunku Stanów Zjednoczonych i zachodnich koncernów naftowych.

Chociaż OPEC codziennie wytwarza więcej ropy niż Stany Zjednoczone, Stany Zjednoczone są krajem produkującym najwięcej. Gdy ceny ropy rosną, amerykańskie koncerny naftowe wypompowują więcej ropy, aby uzyskać większe zyski. Wynik ogranicza zdolność OPEC do wpływania na cenę ropy. Historycznie cięcia produkcji OPEC miały druzgocący wpływ na światowe gospodarki. Wprawdzie wpływ OPEC na ceny zmalał, a Stany Zjednoczone są obecnie największym producentem ropy naftowej.

Ponadto Stany Zjednoczone są jednym z największych konsumentów ropy naftowej na świecie, a wraz ze wzrostem produkcji w domu będzie mniej popytu na olej OPEC w USA. Może nawet nadejść dzień, kiedy OPEC straci USA jako klienta.