Teoria racjonalnego wyboru
Teoria racjonalnego wyboru mówi, że osoby używają racjonalnych obliczeń, aby dokonywać racjonalnych wyborów i osiągać wyniki, które są zgodne z ich osobistymi celami. Wyniki te są również powiązane z najlepszymi interesami jednostki. Oczekuje się, że zastosowanie teorii racjonalnego wyboru przyniesie wyniki, które zapewnią ludziom największe korzyści i satysfakcję, biorąc pod uwagę dostępne im możliwości.
Zrozumienie teorii racjonalnego wyboru
Wiele głównych założeń i teorii ekonomicznych opiera się na teorii racjonalnego wyboru. Teoria racjonalnego wyboru jest często dyskutowana i związana z pojęciami racjonalnych aktorów, założeniem racjonalności, własnym interesem i niewidzialną ręką.
Teoria racjonalnego wyboru opiera się na założeniu zaangażowania racjonalnych aktorów, którzy są osobami w gospodarce, dokonującymi racjonalnych wyborów na podstawie racjonalnych obliczeń i racjonalnie dostępnych informacji. Racjonalni aktorzy stanowią podstawę teorii racjonalnego wyboru i są tym, co czyni teorię racjonalnego wyboru skuteczną. Teoria racjonalnego wyboru zakłada, że jednostki są racjonalnymi aktorami używającymi racjonalnych informacji, aby aktywnie maksymalizować swoją przewagę w każdej sytuacji, a zatem konsekwentnie starają się minimalizować straty.
Wykorzystując racjonalnych aktorów jako podstawę teorii racjonalnego wyboru, teoria ta wyraża założenie racjonalności. Ekonomiści mogą wykorzystać założenie racjonalności w ramach szerszych badań, które mają na celu zrozumienie pewnych zachowań społeczeństwa jako całości. Założenie racjonalności zakłada, że od wszystkich rozważanych osób oczekuje się, że będą racjonalnymi aktorami dokonującymi racjonalnych wyborów w oparciu o teorię racjonalnego wyboru, aby osiągnąć jak najlepsze wyniki dla siebie i swoich własnych interesów.
Kluczowe dania na wynos
- Teoria racjonalnego wyboru mówi, że jednostki opierają się na racjonalnych obliczeniach, aby dokonywać racjonalnych wyborów, których rezultatem są wyniki zgodne z ich najlepszym interesem.
- Teoria racjonalnego wyboru jest często kojarzona z koncepcjami racjonalnych aktorów, założeniem racjonalności, własnym interesem i niewidzialną ręką.
- Wielu ekonomistów uważa, że czynniki związane z teorią racjonalnego wyboru są korzystne dla gospodarki jako całości.
- Teoria racjonalnego wyboru często dominuje w ekonomii behawioralnej, ale jest wielu ekonomistów, którzy również badają irracjonalne wybory.
Interes własny i niewidzialna ręka
Adam Smith był jednym z pierwszych ekonomistów, który rozwinął idee teorii racjonalnego wyboru poprzez swoje badania interesu własnego i teorii niewidzialnej ręki. Smith omawia teorię niewidzialnej ręki w swojej książce „Ankieta w naturze i przyczyny bogactwa narodów”, opublikowanej w 1776 r.
Teoria niewidzialnej ręki opiera się najpierw na działaniach związanych z własnym interesem. Teoria niewidzialnej ręki i dalszy rozwój teorii racjonalnego wyboru obalają negatywne nieporozumienia, które mogą być związane z własnym interesem. Zamiast tego koncepcje te sugerują, że racjonalni aktorzy działający z myślą o własnych interesach mogą faktycznie przynieść korzyści całej gospodarce.
Teoria niewidzialnej ręki opiera się na interesie własnym, racjonalności i teorii racjonalnego wyboru. Teoria niewidzialnej ręki mówi, że osoby kierowane własnym interesem i racjonalnością podejmą decyzje, które przyniosą pozytywne korzyści całej gospodarce. Dlatego ekonomiści, którzy wierzą w teorię niewidzialnej ręki, lobbują za mniejszą interwencją rządową i większymi możliwościami wymiany na wolnym rynku.
Argumenty przeciwko teorii racjonalnego wyboru
Jest wielu ekonomistów, którzy nie wierzą w teorię racjonalnego wyboru i nie są zwolennikami teorii niewidzialnej ręki. Dysydenci zwracali uwagę, że jednostki nie zawsze podejmują racjonalne decyzje maksymalizujące użyteczność. Dlatego w dziedzinie ekonomii behawioralnej ekonomiści mogą badać zarówno procesy, jak i wyniki racjonalnego i irracjonalnego podejmowania decyzji.
Laureat Nagrody Nobla Herbert Simon zaproponował teorię ograniczonej racjonalności, która mówi, że ludzie nie zawsze są w stanie uzyskać wszystkie informacje potrzebne do podjęcia najlepszej możliwej decyzji. Co więcej, idea ekonomicznego księgowania ekonomisty Richarda Thalera pokazuje, jak ludzie zachowują się irracjonalnie, kładąc większą wartość na niektórych dolarach niż na innych, mimo że wszystkie dolary mają tę samą wartość. Mogą jechać do innego sklepu, aby zaoszczędzić 10 USD na zakupie za 20 USD, ale nie pojechaliby do innego sklepu, aby zaoszczędzić 10 USD na zakupie za 1000 USD.
Przykład przeciwko teorii racjonalnego wyboru
Chociaż teoria racjonalnego wyboru jest logiczna i łatwa do zrozumienia, w rzeczywistości jest ona często sprzeczna. Na przykład frakcje polityczne, które opowiedziały się za głosowaniem w sprawie Brexitu 24 czerwca 2016 r., Korzystały z kampanii promocyjnych opartych na emocjach, a nie na racjonalnej analizie. Kampanie te doprowadziły do półszokującego i nieoczekiwanego wyniku głosowania, kiedy Wielka Brytania oficjalnie postanowiła opuścić Unię Europejską. Rynki finansowe zareagowały wówczas w naturze szokiem, gwałtownie rosnącą zmiennością krótkoterminową, mierzoną wskaźnikiem zmienności CBOE (VIX).
Ponadto badania przeprowadzone przez Christophera Simmsa z Uniwersytetu Dalhousie w Halifax w Kanadzie pokazują, że kiedy ludzie są niespokojni, nie podejmują racjonalnych decyzji. Wykazano, że stresory wywołujące niepokój faktycznie tłumią części mózgu, które pomagają w racjonalnym podejmowaniu decyzji.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.