Deficyt fiskalny
Deficyt fiskalny to niedobór dochodów rządu w porównaniu z jego wydatkami. Rząd, który ma deficyt fiskalny, wydaje ponad swoje możliwości.
Deficyt fiskalny jest obliczany jako procent produktu krajowego brutto (PKB) lub po prostu jako suma dolarów wydanych powyżej dochodów. W obu przypadkach dochód obejmuje tylko podatki i inne dochody i nie obejmuje pieniędzy pożyczonych w celu uzupełnienia niedoboru.
Deficyt fiskalny różni się od długu fiskalnego. Drugi to całkowity dług zakumulowany przez lata wydatków na deficyt.
Zrozumienie deficytu fiskalnego
Deficyt budżetowy nie jest powszechnie uważany za zdarzenie negatywne. Na przykład wpływowy ekonomista John Maynard Keynes argumentował, że wydatki deficytu i długi zaciągnięte w celu utrzymania tych wydatków mogą pomóc krajom wyjść z recesji gospodarczej.
Kluczowe dania na wynos
- Rząd tworzy deficyt budżetowy, wydając więcej pieniędzy niż pobiera z podatków i innych dochodów, z wyłączeniem długu.
- Luka między dochodami a wydatkami jest zmniejszana przez pożyczki rządowe.
- Rząd USA miał deficyt fiskalny przez większość lat od II wojny światowej.
Konserwatyści fiskalni zasadniczo opowiadają się przeciwko deficytom i opowiadają się za zrównoważoną polityką budżetową.
1:59Deficyt fiskalny
W Stanach Zjednoczonych deficyty fiskalne występują regularnie, odkąd naród ogłosił niepodległość. Alexander Hamilton, pierwszy sekretarz skarbu, zaproponował emisję obligacji w celu spłaty długów zaciągniętych przez państwa podczas wojny o niepodległość.
Rejestruj deficyty fiskalne
W szczytowym momencie kryzysu prezydent Franklin D. Roosevelt zrobił cnotę z konieczności i wyemitował pierwsze amerykańskie obligacje oszczędnościowe, aby zachęcić Amerykanów do oszczędzania, a przy okazji, do finansowania wydatków rządowych.
W rzeczywistości prezydent Roosevelt jest rekordzistą pod względem najszybciej rosnących deficytów fiskalnych w USA. Polityka Nowego Ładu, mająca na celu wyciągnięcie Ameryki z Wielkiego Kryzysu, w połączeniu z koniecznością sfinansowania wejścia kraju w II wojnę światową, doprowadziła do deficytu federalnego z 4, 5% PKB w 1932 r. Do 26, 8% w 1943 r.
Po wojnie deficyt federalny został zmniejszony, a nadwyżkę ustalono do 1947 r. Za prezydenta Harry'ego S. Trumana.
Deficyt fiskalny Stanów Zjednoczonych w 2019 r. Szacuje się na ponad 1 bln USD.
W 2009 roku prezydent Barack Obama zwiększył deficyt do ponad 1 bln USD, aby sfinansować rządowe programy stymulacyjne mające na celu walkę z Wielką Recesją. Była to rekordowa liczba dolarów, ale w rzeczywistości wynosiła zaledwie 9, 7% PKB, znacznie poniżej liczb osiągniętych w latach czterdziestych.
W 2019 r. Rząd prezydenta Donalda Trumpa oszacował, że deficyt fiskalny prawdopodobnie przekroczyłby 1 bln USD w całym roku fiskalnym ze względu na połączenie cięć podatkowych i zwiększonych wydatków.
Rzadkie nadwyżki podatkowe
Od czasu II wojny światowej rząd USA wykazywał deficyt fiskalny przez większość lat.
Jak wspomniano, prezydent Truman wytworzył nadwyżkę w 1947 r., A następnie dwa kolejne w 1948 i 1951 r. Rząd prezydenta Dwighta Eisenhowera przez kilka lat wykazywał niewielkie deficyty, zanim wyprodukował niewielkie nadwyżki w 1956, 1957 i 1960 r. Prezydent Richard M. Nixon miał tylko jeden, w 1969 r.
Kolejna nadwyżka federalna pojawiła się dopiero w 1998 r., Kiedy prezydent Bill Clinton osiągnął przełomową umowę budżetową z Kongresem, która spowodowała nadwyżkę w wysokości 70 mld USD. Nadwyżka wzrosła do 236 miliardów dolarów w 2000 roku. Prezydent George W. Bush skorzystał z przeniesienia nadwyżki Clinton w wysokości 128 miliardów dolarów w 2001 roku.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.