Większa teoria głupców
Większa teoria głupców mówi, że można zarabiać pieniądze, kupując papiery wartościowe, niezależnie od tego, czy są zawyżone, czy sprzedając je z zyskiem w późniejszym terminie. Jest tak, ponieważ zawsze znajdzie się ktoś (tj. Większy lub większy głupiec), który będzie skłonny zapłacić wyższą cenę.
Kluczowe dania na wynos
- Teoria większego głupca mówi, że możesz zarabiać na papierach wartościowych, niezależnie od tego, czy są one przewartościowane, czy nie, sprzedając je łatwowiernemu inwestorowi lub większemu głupcowi.
- Należy zachować należytą staranność jako strategię, aby uniknąć stania się większym głupcem.
Zrozumienie teorii większego głupca
Działając zgodnie z teorią większego głupca, inwestor kupi papiery wartościowe o wątpliwej cenie bez względu na ich jakość. Jeśli teoria się utrzyma, inwestor nadal będzie w stanie szybko sprzedać je innemu „większemu głupcowi”, który również może mieć nadzieję, że szybko je odrzuci. Niestety bańki spekulacyjne ostatecznie pękają, co prowadzi do gwałtownej deprecjacji cen akcji.
Teoria większego głupca załamuje się także w innych okolicznościach, w tym w recesjach gospodarczych i depresjach. W 2008 r., Kiedy inwestorzy kupowali wadliwe papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką, trudno było znaleźć nabywców, gdy rynek załamał się.
Do 2004 r. Liczba domów w USA osiągnęła szczyt 70%. Pod koniec 2005 r. Ceny domów zaczęły spadać, co doprowadziło do 40% spadku amerykańskiego indeksu budownictwa mieszkaniowego w 2006 r. Wielu kredytobiorców subprime nie było już w stanie wytrzymać wysokich stóp procentowych i zaczęło spłacać swoje pożyczki. Firmy finansowe i fundusze hedgingowe, które posiadały papiery wartościowe o wartości przekraczającej 1 bln USD, zabezpieczone upadającymi kredytami hipotecznymi subprime, również zaczęły odczuwać niepokój.
Większa teoria głupców i wewnętrzna wycena
Jednym z powodów, dla których trudno było znaleźć nabywców papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką podczas kryzysu finansowego w 2008 r., Było to, że papiery te zostały zbudowane na długu o bardzo złej jakości. Ważne jest, aby w każdej sytuacji przeprowadzić dokładną analizę due diligence inwestycji, w tym w niektórych przypadkach model wyceny, w celu ustalenia jej podstawowej wartości.
Należyta staranność to szeroki termin obejmujący szereg analiz jakościowych i ilościowych. Niektóre aspekty należytej staranności mogą obejmować obliczanie kapitalizacji spółki lub łącznej wartości; identyfikowanie trendów w przychodach, zyskach i marżach; badanie konkurencji i trendów w branży; a także umieszczenie inwestycji w szerszym kontekście rynkowym - załamanie niektórych mnożników, takich jak cena do zysku (PE), cena do sprzedaży (P / S) i cena / zysk do wzrostu (PEG). Inwestorzy mogą również podjąć kroki, aby zrozumieć zarządzanie (skutki i metody ich podejmowania decyzji) oraz własność spółki (tj. Za pomocą tabeli kapitalizacji, która rozkłada, kto jest właścicielem większości akcji spółki i ma największą siłę głosu).
Przykład teorii większego głupca
W ostatnim czasie cena bitcoinów jest często utrzymywana jako przykład większej teorii głupców. Kryptowaluta nie ma wewnętrznej wartości, zużywa ogromne ilości energii i składa się po prostu z linii kodu. Jest przydatny, o ile jego podstawowa technologia - blockchain - jest podobno wykorzystywana przez banki i firmy świadczące usługi finansowe do usprawnienia transakcji przekazów pieniężnych w bezpieczny sposób. Jednak cena bitcoinów gwałtownie wzrosła na przestrzeni lat.
Pod koniec 2017 r. Osiągnął szczyt 20 000 USD, zanim wycofał się. Zainteresowani zyskiem z aprecjacji cen, inwestorzy i inwestorzy szybko kupują i sprzedają kryptowalutę. Artykuły sugerują, że kupują, ponieważ mają nadzieję odsprzedać je później wyższej cenie komuś innemu. Większa teoria głupców pomogła podnieść cenę bitcoinów w krótkim czasie, ponieważ popyt przewyższył podaż kryptowaluty.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.