Jak duża jest gospodarka podziemna w Ameryce?

Podczas gdy podziemna gospodarka - znana również jako szara lub czarna gospodarka - może wywoływać obrazy umów narkotykowych i pierścieni prostytucji, termin ten ma znacznie szerszy zakres. Odnosi się to nie tylko do nielegalnej działalności gospodarczej, ale całej działalności gospodarczej, która nie jest zgłaszana organom rządowym, a w konsekwencji unika opodatkowania.

Nie martw się, gotowanie posiłku dla rodziny lub odwiezienie dzieci sąsiada do szkoły zazwyczaj nie jest uważane za podziemną działalność gospodarczą. Ale wielu pracowników gastronomii, gospodyń domowych lub pracowników budowlanych, którzy otrzymują wynagrodzenie pod stołem, zdecydowanie zalicza się do tej kategorii. Zasadniczo każdą działalność gospodarczą, która generuje niezgłoszony dochód, uważa się za działalność podziemną. Patrzymy tutaj na przyczyny, dla których taka działalność istnieje, jak duża jest podziemna gospodarka i jak wzrosła od czasu światowego kryzysu finansowego.

Dlaczego mamy gospodarkę podziemną

Jeśli jeszcze nie zgadłeś, jednym z głównych powodów istnienia podziemnej gospodarki jest to, że ludzie próbują unikać podatków. Ale zwiększone regulacje rządowe, które mogą podnieść koszty prowadzenia działalności gospodarczej, również stanowią zachętę do unikania zgłaszania rządowi określonej działalności gospodarczej.

Przepisy, które wymagają od firm wypłacania pracownikom określonych świadczeń socjalnych, mogą zachęcać ich do trzymania pewnej liczby pracowników z dala od ksiąg. Jeżeli wypłata świadczeń jest wymagana tylko dla pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin, może to niestety zachęcić pracodawców do zatrudniania wyłącznie pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin. Brak pracy w pełnym wymiarze godzin może następnie zmusić pracowników do znalezienia drugiej pracy w podziemnej gospodarce.

Imigranci bez statusu prawnego często pracują za gotówkę w podziemnej gospodarce. Oczywiście ich nielegalny status powstrzymuje ich przed zgłaszaniem dochodów, ponieważ mogłoby to doprowadzić do ich deportacji.

Poziom rządowej i lokalnej korupcji jest kolejnym czynnikiem, który może przyczynić się do większej szarej strefy. Nadużywanie władzy publicznej w celu uzyskania prywatnych zysków poprzez przepisy regulujące dążenie do renty mogą zachęcić podmioty prywatne do szukania schronienia w podziemnej gospodarce.

Biorąc powyższe pod uwagę, można oczekiwać, że kraje o niższych stawkach podatkowych, mniejszej liczbie przepisów i mniejszej korupcji będą miały znacznie mniejsze szare strefy. Dokładnie tego dokonało badanie Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) stwierdzające: „Kraje o stosunkowo niskich stawkach podatkowych, mniejszej liczbie przepisów ustawowych i wykonawczych oraz dobrze ugruntowanej praworządności mają zwykle mniejsze szare strefy”. (Aby dowiedzieć się więcej, zobacz : Mechanika Czarnego Rynku).

Jak duża jest amerykańska gospodarka podziemna?

Zanim odpowiemy na wielkie pytanie, powinniśmy zwrócić uwagę na pewne komplikacje w próbie ustalenia wielkości podziemnej gospodarki każdego kraju. Ponieważ taka aktywność z definicji nie jest zgłaszana, a ponieważ osoby zaangażowane w taką aktywność starają się pozostać niewykrytymi, bardzo trudno jest oszacować, ile faktycznie trwa.

Jednym z podejść do określania poziomu aktywności w cieniu jest bardzo bezpośrednie zastosowanie kwestionariusza. Jednak uzyskanie dokładnych wyników może być trudne, ponieważ ludzie albo boją się, że się poddadzą, albo wstydzą się przyznać, co robią.

Istnieją inne pośrednie podejścia, które próbują wykorzystywać wskaźniki makroekonomiczne jako wskaźniki dla działalności szarej strefy. Jednym z przykładów - i najczęściej stosowanym pośrednim podejściem makroekonomicznym - takiej metody byłoby podejście oparte na popycie walutowym. Zakładając, że większość transakcji podziemnych wykorzystuje gotówkę, aby uniknąć papierowego śladu, podejście to próbuje znaleźć odchylenia w zapotrzebowaniu na gotówkę, które można odizolować od podziemnej działalności gospodarczej.

Pomimo nieodłącznych trudności związanych z takimi pomiarami, ekonomiści próbowali obliczyć wielkość szarej strefy. Jeden z takich ekonomistów, Friedrich Schneider, oszacował, że wielkość amerykańskiej gospodarki podziemnej (nie licząc działalności przestępczej, takiej jak handel narkotykami itp.) W stosunku do PKB wyniosła 7, 2% w 2007 r., Czyli poniżej średniej OECD wynoszącej 13, 9%. (Zobacz także: Kraje o największych rynkach cienia).

Podczas gdy Schneider stwierdził, że od 1999 r. W Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), w tym w Stanach Zjednoczonych, zmniejszała się szara strefa, ostatnie dowody wskazują, że od światowego kryzysu finansowego w 2008 r. Tendencja się odwróciła. Tendencja ta może jednocześnie tłumaczyć spadek oficjalnej siły roboczej w USA, wzrost amerykańskiej waluty w obiegu oraz podejrzany wzrost sprzedaży detalicznej pomimo stosunkowo wysokiego bezrobocia. W rzeczywistości ekonomista Edgar Feige oszacował, że podziemna działalność gospodarcza w Stanach Zjednoczonych wyniosła w 2012 r. 2 bln USD, co stanowiło wówczas około 12% PKB.

Dolna linia

Gdy gospodarka weszła w recesję po kryzysie, firmy starały się obniżyć koszty, a pracownicy chcieli zaoszczędzić więcej swoich dochodów. Chociaż może to działać jak bufor, dopóki gospodarka się nie odrodzi, istnieje wiele wad tej zwiększonej działalności podziemnej. Jedną z tych wad jest utrata dochodów rządowych, ponieważ IRS poinformował, że w 2012 r. Utracono prawie 500 miliardów dolarów podatków z powodu niezgłoszonych wynagrodzeń. Ale inne powody do niepokoju to fakt, że pracownicy szarej strefy nie będą kwalifikować się do świadczeń z pomocy społecznej i ochrony prawnej. O wiele łatwiej jest wykorzystywać takich pracowników, ponieważ ich praca odbywa się pod radą rządowych instytucji regulacyjnych.