Jak wybrać najlepszy fundusz wspólnego inwestowania

Fundusz wspólnego inwestowania jest rodzajem produktu inwestycyjnego, w którym fundusze wielu inwestorów są łączone w produkt inwestycyjny. Następnie fundusz koncentruje się na wykorzystaniu tych aktywów do inwestowania w grupę aktywów, aby osiągnąć cele inwestycyjne funduszu. Istnieje wiele różnych rodzajów funduszy wspólnego inwestowania. Dla niektórych inwestorów ten ogromny wszechświat dostępnych produktów może wydawać się przytłaczający.

Jak wybrać dobry fundusz wspólnego inwestowania

Określanie celów i tolerancji ryzyka

Przed zainwestowaniem w jakikolwiek fundusz musisz najpierw określić swoje cele inwestycji. Czy twoje obiektywne długoterminowe zyski kapitałowe są ważniejsze? Czy pieniądze zostaną wykorzystane na pokrycie wydatków na studia, czy też na sfinansowanie emerytury, która minie kilkadziesiąt lat? Zidentyfikowanie celu jest niezbędnym krokiem do zmniejszenia wszechświata ponad 8 000 funduszy inwestycyjnych dostępnych dla inwestorów.

Należy również rozważyć osobistą tolerancję ryzyka. Czy możesz zaakceptować dramatyczne wahania wartości portfela? A może bardziej konserwatywna inwestycja jest bardziej odpowiednia? Ryzyko i zwrot są wprost proporcjonalne, dlatego musisz zrównoważyć swoje pragnienie zwrotu ze swoją zdolnością do tolerowania ryzyka.

Wreszcie należy uwzględnić pożądany horyzont czasowy. Jak długo chcesz utrzymać inwestycję? Czy przewidujesz jakiekolwiek problemy z płynnością w najbliższej przyszłości? Fundusze wspólnego inwestowania wiążą się z opłatami za sprzedaż, co w krótkim okresie może znacznie obniżyć zwrot z inwestycji. Aby złagodzić wpływ tych opłat, idealny jest horyzont inwestycyjny wynoszący co najmniej pięć lat.

KLUCZOWE PODEJŚCIA

• Przed zainwestowaniem w jakikolwiek fundusz musisz najpierw określić swoje cele inwestycji.
• Przyszły inwestor funduszu wspólnego inwestowania musi również wziąć pod uwagę osobistą tolerancję ryzyka.
• Potencjalny inwestor musi zdecydować, jak długo utrzymywać fundusz wspólnego inwestowania.
• Istnieje kilka głównych alternatyw dla inwestowania w fundusze wspólnego inwestowania, w tym fundusze typu ETF.

Styl i typ funduszu

Podstawowym celem funduszy wzrostu jest wzrost wartości kapitału. Jeśli planujesz inwestować, aby zaspokoić długoterminową potrzebę i poradzisz sobie z dużą ilością ryzyka i zmienności, długoterminowy fundusz wzrostu wartości kapitału może być dobrym wyborem. Fundusze te zazwyczaj utrzymują wysoki procent swoich aktywów w akcjach zwykłych i dlatego są uważane za ryzykowne z natury. Biorąc pod uwagę wyższy poziom ryzyka, oferują one potencjał do większych zwrotów w czasie. Ramy czasowe posiadania tego rodzaju funduszu wspólnego inwestowania powinny wynosić pięć lat lub więcej.

Fundusze wzrostu i wzrostu wartości kapitału zasadniczo nie wypłacają dywidend. Jeśli potrzebujesz bieżących dochodów ze swojego portfela, lepszym wyborem może być fundusz dochodowy. Fundusze te zwykle kupują obligacje i inne instrumenty dłużne, które regularnie płacą odsetki. Obligacje rządowe i dług korporacyjny to dwa z bardziej powszechnych pakietów akcji w funduszu dochodowym. Fundusze obligacyjne często zawężają zakres pod względem kategorii posiadanych obligacji. Fundusze mogą się również różnicować według horyzontów czasowych, takich jak krótko-, średnio- lub długoterminowe.

Fundusze te często charakteryzują się znacznie mniejszą zmiennością, w zależności od rodzaju obligacji w portfelu. Fundusze obligacyjne często mają niską lub ujemną korelację z rynkiem akcji. Możesz zatem użyć ich do dywersyfikacji zasobów w portfelu akcji.

Jednak fundusze obligacji niosą ryzyko pomimo mniejszej zmienności. Obejmują one:

• Ryzyko stopy procentowej to wrażliwość cen obligacji na zmiany stóp procentowych. Kiedy stopy procentowe rosną, ceny obligacji spadają.
• Ryzyko kredytowe to możliwość obniżenia ratingu kredytowego emitenta. Ryzyko to negatywnie wpływa na cenę obligacji.
• Ryzyko niewykonania zobowiązania to możliwość, że emitent obligacji nie wywiąże się ze swoich zobowiązań dłużnych.
• Ryzyko wcześniejszej spłaty to ryzyko, że obligatariusz spłaci kapitał obligacji przedwcześnie, aby skorzystać ze spłaty swojego długu przy niższej stopie procentowej. Inwestorzy prawdopodobnie nie będą mogli ponownie zainwestować i otrzymają tej samej stopy procentowej.

Możesz jednak uwzględnić fundusze obligacji dla co najmniej części swojego portfela w celu dywersyfikacji, nawet przy takim ryzyku.

Oczywiście zdarza się, że inwestor ma długoterminową potrzebę, ale nie chce lub nie jest w stanie podjąć znacznego ryzyka. Zrównoważony fundusz, który inwestuje zarówno w akcje, jak i obligacje, może być najlepszą alternatywą w tym przypadku.

Opłaty i obciążenia

Towarzystwa funduszy inwestycyjnych zarabiają, pobierając opłaty od inwestora. Przed dokonaniem zakupu należy koniecznie zrozumieć różne rodzaje opłat związanych z inwestycją.

Niektóre fundusze pobierają opłatę za sprzedaż zwaną ładunkiem. Opłata zostanie naliczona w momencie zakupu lub w momencie sprzedaży inwestycji. Opłata za obciążenie początkowe jest wypłacana z inwestycji początkowej przy zakupie udziałów w funduszu, natomiast opłata za obciążenie początkowe jest pobierana przy sprzedaży udziałów w funduszu. Obciążenie zaplecza zwykle ma zastosowanie, jeśli akcje są sprzedawane przed ustalonym terminem, zwykle pięć do dziesięciu lat od zakupu. Opłata ta ma zniechęcać inwestorów do zbyt częstego kupowania i sprzedawania. Opłata jest najwyższa za pierwszy rok, w którym posiadasz akcje, a następnie maleje, im dłużej je trzymasz.

Udziały ładowane od przodu są identyfikowane jako udziały klasy A, a udziały ładowane od tyłu nazywane są udziałami klasy B.

Fundusze obciążone zarówno frontem, jak i back-endem zazwyczaj obciążają od 3% do 6% całkowitej kwoty zainwestowanej lub dystrybuowanej, ale zgodnie z prawem liczba ta może wynosić nawet 8, 5%. Ma to na celu zniechęcenie do obrotu i pokrycie kosztów administracyjnych związanych z inwestycją. W zależności od funduszu wspólnego inwestowania opłaty mogą być przekazywane brokerowi, który sprzedaje fundusz inwestycyjny lub samemu funduszowi, co może skutkować niższymi opłatami administracyjnymi.

Istnieje również trzeci rodzaj opłaty, zwany opłatą za poziom obciążenia. Poziom obciążenia to roczna kwota opłaty odejmowana od aktywów funduszu. Akcje klasy C są obciążone tego rodzaju opłatą.

Fundusze bez obciążenia nie pobierają opłaty za obciążenie. Jednak inne opłaty w funduszu bez obciążenia, takie jak wskaźnik kosztów zarządzania, mogą być bardzo wysokie.

Inne fundusze pobierają opłaty 12b-1, które są wpłacane w cenę akcji i są wykorzystywane przez fundusz do promocji, sprzedaży i innych działań związanych z dystrybucją akcji funduszy. Opłaty te odbiegają od podanej ceny akcji we wcześniej określonym czasie. W rezultacie inwestorzy mogą nie być świadomi opłaty. Opłaty 12b-1 mogą zgodnie z prawem stanowić nawet 0, 75% średnich rocznych zarządzanych aktywów funduszu.

Konieczne jest przyjrzenie się wskaźnikowi kosztów zarządzania, który może pomóc w rozwiązaniu wszelkich nieporozumień związanych z opłatami za sprzedaż.

Wskaźnik kosztów to po prostu całkowity procent aktywów funduszu, które są naliczane na pokrycie wydatków funduszu. Im wyższy wskaźnik, tym niższy będzie zwrot inwestora na koniec roku.

Zarządzanie pasywne a aktywne

Ustal, czy chcesz fundusz inwestycyjny zarządzany aktywnie czy pasywnie. Aktywnie zarządzane fundusze mają zarządzających portfelem, którzy decydują o tym, które papiery wartościowe i aktywa mają zostać włączone do funduszu. Menedżerowie przeprowadzają wiele badań dotyczących aktywów i biorą pod uwagę sektory, fundamenty spółki, trendy gospodarcze i czynniki makroekonomiczne przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych.

Aktywne fundusze starają się osiągać lepsze wyniki niż indeks porównawczy, w zależności od rodzaju funduszu. Opłaty są często wyższe za aktywne fundusze. Wskaźniki wydatków mogą wynosić od 0, 6% do 1, 5%.

Fundusze zarządzane pasywnie, często nazywane funduszami indeksowymi, mają na celu śledzenie i powielanie wyników indeksu porównawczego. Opłaty są na ogół niższe niż w przypadku aktywnie zarządzanych funduszy, przy niektórych wskaźnikach kosztów tak niskich jak 0, 15%. Fundusze pasywne nie handlują często swoimi aktywami, chyba że zmieni się skład indeksu odniesienia.

Niski obrót powoduje niższe koszty funduszu. Fundusze zarządzane pasywnie mogą również posiadać tysiące pakietów akcji, co skutkuje bardzo dobrze zdywersyfikowanym funduszem. Ponieważ pasywnie zarządzane fundusze nie handlują tak samo jak aktywne fundusze, nie generują tak dużego dochodu do opodatkowania. Może to mieć kluczowe znaczenie dla rachunków niepodatkowych.

Trwa debata na temat tego, czy aktywnie zarządzane fundusze są warte wyższych opłat, które pobierają. Raport S&P Indices Versus Active (SPIVA) za 2017 r. Został wydany w marcu 2018 r. I pokazał kilka interesujących wyników. W ciągu ostatnich pięciu lat i ostatnich 15 lat nie więcej niż 16% zarządzających w dowolnej kategorii aktywnie zarządzanych amerykańskich funduszy inwestycyjnych przekroczyło swoje odpowiednie poziomy odniesienia. Oczywiście większość funduszy indeksowych również nie radzi sobie lepiej niż indeks. Ich wydatki, mimo że są niskie, zazwyczaj utrzymują zwrot funduszu indeksowego nieco poniżej wyników samego indeksu. Niemniej jednak niepowodzenie aktywnie zarządzanych funduszy w pobiciu ich indeksów sprawiło, że fundusze indeksowe stały się niezwykle popularne wśród inwestorów w ostatnim czasie.

Ocena menedżerów i wcześniejsze wyniki

Podobnie jak w przypadku wszystkich inwestycji, ważne jest zbadanie wcześniejszych wyników funduszu. W tym celu poniżej znajduje się lista pytań, które potencjalni inwestorzy powinni sobie zadać podczas przeglądu osiągnięć funduszu:

• Czy zarządzający funduszem przyniósł wyniki zgodne z ogólnymi zwrotami z rynku?
• Czy fundusz był bardziej zmienny niż główne indeksy?
• Czy miał miejsce niezwykle wysoki obrót, który mógłby nałożyć koszty i zobowiązania podatkowe na inwestorów?

Odpowiedzi na te pytania dadzą ci wgląd w to, jak zarządzający portfelem radzi sobie w określonych warunkach, i zilustrują historyczny trend funduszu pod względem obrotów i zwrotu.

Przed dokonaniem zakupu do funduszu warto zapoznać się z literaturą inwestycyjną. Prospekt emisyjny funduszu powinien dać ci wyobrażenie o perspektywach funduszu i jego zasobach w nadchodzących latach. Należy również omówić ogólne trendy branżowe i rynkowe, które mogą mieć wpływ na wyniki funduszu.

Wielkość funduszu

Zazwyczaj wielkość funduszu nie ogranicza jego zdolności do osiągania celów inwestycyjnych. Są jednak chwile, kiedy fundusz może stać się zbyt duży. Doskonałym przykładem jest Magellan Fund Fidelity. W 1999 r. Fundusz zgromadził aktywa o wartości 100 mld USD i został zmuszony do zmiany procesu inwestycyjnego, aby uwzględnić duże dzienne wpływy inwestycyjne. Zamiast być zwinnym i kupować akcje o małej i średniej kapitalizacji, fundusz skupił się głównie na akcjach o dużym wzroście. W rezultacie wydajność uległa pogorszeniu.

Jak duży jest za duży? Nie ma ustalonych punktów odniesienia, ale zarządzanie aktywami o wartości 100 miliardów dolarów z pewnością utrudnia zarządzającemu portfelem efektywne zarządzanie funduszem.

Historia często się nie powtarza

Wszyscy słyszeliśmy to wszechobecne ostrzeżenie: „Wyniki osiągnięte w przeszłości nie gwarantują przyszłych wyników.” Jednak patrząc na menu funduszy inwestycyjnych dla twojego planu 401 (k), trudno zignorować te, które zmiażdżyły konkurencję w ostatnich latach.

Raport Standard & Poor's wykazał, że zaledwie 21, 2% krajowych zapasów w najwyższym kwartylu wykonawców w 2011 r. Pozostało tam w 2012 r. Ponadto zaledwie około 7% pozostało w górnym kwartylu dwa lata później.

Kolejne wyniki funduszy inwestycyjnych w najwyższym kwartylu w 2011 r

Źródło: Standard & Poor's

Dlaczego poprzednie wyniki są tak niewiarygodne ">

Niektóre aktywnie zarządzane fundusze dość regularnie pokonują konkurencję przez długi czas, ale nawet najlepsze umysły w branży będą miały złe lata.

Badanie przeprowadzone przez firmę inwestycyjną Robert W. Baird & Co. analizowało to zjawisko. Firma stwierdziła, że ​​nawet odnoszący sukcesy zarządzający funduszami doświadczali okresów gorszych wyników trwających dwa lub trzy lata.

Jest jeszcze bardziej fundamentalny powód, by nie ścigać wysokich zysków. Jeśli kupisz akcje, które wyprzedzają rynek - powiedzmy takie, które wzrosły z 20 do 24 USD za akcję w ciągu roku - może być tak, że warte są tylko 21 USD. Gdy rynek zorientuje się, że zabezpieczenie zostało wykupione, korekta musi ponownie obniżyć cenę.

To samo dotyczy funduszu, który jest po prostu koszykiem akcji lub obligacji. Jeśli kupisz zaraz po wzroście, bardzo często wahadło będzie się obracać w przeciwnym kierunku.

Wybieranie, co naprawdę ma znaczenie

Zamiast patrzeć na niedawną przeszłość, inwestorzy powinni lepiej brać pod uwagę czynniki, które wpływają na przyszłe wyniki. W związku z tym pomocne może być wyciągnięcie lekcji od Morningstar, Inc., jednej z wiodących firm badawczych w kraju.

Od lat 80. firma przyznała fundusze inwestycyjne gwiazdkę na podstawie zwrotów skorygowanych o ryzyko. Jednak badania wykazały, że wyniki te wykazały niewielką korelację z przyszłym sukcesem.

Od tego czasu Morningstar wprowadził nowy system oceniania oparty na pięciu punktach P: Proces, Wydajność, Ludzie, Rodzic i Cena. Dzięki nowemu systemowi oceny firma analizuje strategię inwestycyjną funduszu, długowieczność zarządzających, wskaźniki kosztów i inne istotne czynniki. Fundusze w każdej kategorii uzyskują ocenę Gold, Silver, Bronze lub Neutral.

Jury wciąż zastanawia się, czy ta nowa metoda będzie działać lepiej niż oryginalna. Niezależnie od tego jest to potwierdzenie, że wyniki historyczne same w sobie stanowią tylko niewielką część historii.

Jeśli istnieje jeden czynnik, który konsekwentnie koreluje z wysoką wydajnością, są to opłaty. Niskie opłaty wyjaśniają popularność funduszy indeksowych, które odzwierciedlają indeksy rynkowe po znacznie niższych kosztach niż fundusze aktywnie zarządzane.

Kuszące jest ocenianie funduszu wspólnego inwestowania na podstawie ostatnich zysków. Jeśli naprawdę chcesz wybrać zwycięzcę, sprawdź, jak dobrze jest przygotowany na przyszły sukces, a nie jak kiedyś.

Alternatywy dla funduszy wspólnego inwestowania

Istnieje kilka głównych alternatyw dla inwestowania w fundusze wspólnego inwestowania, w tym fundusze typu ETF. ETF-y mają zazwyczaj niższe wskaźniki kosztów niż fundusze wspólnego inwestowania, czasem nawet 0, 02%. Fundusze ETF nie mają opłat za ładowanie, ale inwestorzy muszą uważać na spread bid-ask. ETF zapewniają również inwestorom łatwiejszy dostęp do dźwigni finansowej niż fundusze wspólnego inwestowania. Fundusze ETF z wykorzystaniem dźwigni są znacznie bardziej skłonne do przewyższenia indeksu niż zarządzający funduszami wspólnego inwestowania, ale również zwiększają ryzyko.

Wyścig do handlu akcjami zerowymi pod koniec 2019 roku sprawił, że posiadanie wielu pojedynczych akcji stało się praktyczną opcją. Jest teraz możliwe, aby więcej inwestorów kupowało wszystkie składniki indeksu. Kupując akcje bezpośrednio, inwestorzy zwiększają wskaźnik kosztów do zera. Ta strategia była dostępna tylko dla zamożnych inwestorów, zanim handel akcjami za zerową opłatą stał się powszechny.

Spółki giełdowe specjalizujące się w inwestowaniu stanowią kolejną alternatywę dla funduszy wspólnego inwestowania. Najbardziej udaną z tych firm jest Berkshire Hathaway, którą stworzył Warren Buffett. Firmy takie jak Berkshire również podlegają mniejszym ograniczeniom niż zarządzający funduszami wspólnego inwestowania.

Dolna linia

Wybór funduszu wspólnego inwestowania może wydawać się zniechęcającym zadaniem, ale przeprowadzenie drobnych badań i zrozumienie twoich celów ułatwia. Jeśli przeprowadzisz tę analizę due diligence przed wyborem funduszu, zwiększysz swoje szanse na sukces.