Znaczenie PKB

Produkt krajowy brutto (PKB) jest jednym z najczęściej stosowanych mierników produkcji lub produkcji gospodarki. Jest on definiowany jako całkowita wartość towarów i usług wyprodukowanych w granicach kraju w określonym przedziale czasowym - miesięcznym, kwartalnym lub rocznym. PKB jest dokładnym wskaźnikiem wielkości gospodarki. Tempo wzrostu PKB jest prawdopodobnie najlepszym wskaźnikiem wzrostu gospodarczego. Jednak PKB na mieszkańca ma ścisłą korelację z tendencją w zakresie poziomu życia w czasie.

Jak to ujął laureat Nagrody Nobla Paul A. Samuelson i ekonomista William Nordhaus;

Choć PKB i reszta rachunków dochodu narodowego mogą wydawać się tajemnymi pojęciami, są naprawdę jednymi z wielkich wynalazków XX wieku. ”

Dlaczego PKB jest tak ważny?

Dlaczego PKB jest ważny

Samuelson i Nordhaus starannie podsumowują znaczenie rachunków narodowych i PKB w swoim przełomowym podręczniku „Ekonomia”. Porównują zdolność PKB do przedstawienia ogólnego obrazu stanu gospodarki z satelitą w przestrzeni kosmicznej, który może badać pogoda na całym kontynencie. PKB pozwala decydentom i bankom centralnym ocenić, czy gospodarka kurczy się, czy rozwija, czy potrzebuje przyspieszenia, czy ograniczenia, a także czy nadciąga zagrożenie, takie jak recesja czy inflacja.

Rachunki dochodu narodowego i produktów (NIPA), które stanowią podstawę pomiaru PKB, pozwalają decydentom, ekonomistom i przedsiębiorstwom analizować wpływ takich zmiennych, jak polityka pieniężna i fiskalna, wstrząsy gospodarcze, takie jak skok cen ropy, a także plany podatkowe i wydatki, dotyczące całej gospodarki i jej poszczególnych składników. Wraz z lepiej poinformowanymi politykami i instytucjami rachunki narodowe przyczyniły się do znacznego zmniejszenia dotkliwości cykli koniunkturalnych od końca II wojny światowej. (W celu zapoznania się z tym tematem zobacz „Co to jest PKB i dlaczego jest tak ważny dla ekonomistów i inwestorów?”)

Obliczanie PKB

PKB można obliczyć albo poprzez podejście wydatkowe (suma całkowitej kwoty wydanej przez każdego w gospodarce w danym okresie), albo podejście dochodowe (ogółem tego, co wszyscy zarobili). Oba powinny dać ten sam wynik. Trzecia metoda - podejście o wartości dodanej - służy do obliczania PKB według gałęzi.

PKB oparty na wydatkach wytwarza zarówno wartości rzeczywiste (skorygowane o inflację), jak i nominalne, podczas gdy obliczanie PKB opartego na dochodach odbywa się tylko w wartościach nominalnych. Podejście kosztowe jest bardziej powszechne i uzyskuje się je poprzez sumowanie całkowitej konsumpcji, wydatków rządowych, inwestycji i eksportu netto.

Zatem PKB = C + I + G + (X - M), gdzie

C oznacza konsumpcję prywatną lub wydatki konsumpcyjne;

Jestem kwotą wydatków biznesowych;

G to wydatki rządowe;

X jest wartością eksportu, a

M jest wartością importu.

Dlaczego PKB się zmienia?

PKB zmienia się z powodu cyklu koniunkturalnego. Kiedy gospodarka przeżywa boom, a PKB rośnie, przychodzi moment, w którym presja inflacyjna gwałtownie rośnie, gdy siła robocza i zdolności produkcyjne zbliżają się do pełnego wykorzystania. Prowadzi to bank centralny do rozpoczęcia cyklu ściślejszej polityki pieniężnej w celu schłodzenia przegrzanej gospodarki i stłumienia inflacji.

Wraz ze wzrostem stóp procentowych firmy i konsumenci ograniczają wydatki, a gospodarka zwalnia. Spowolnienie popytu powoduje, że firmy zwalniają pracowników, co dodatkowo wpływa na zaufanie konsumentów i popyt. Aby przełamać to błędne koło, bank centralny łagodzi politykę monetarną, aby stymulować wzrost gospodarczy i zatrudnienie, dopóki gospodarka ponownie nie rozkwitnie. Wypłukać i powtórzyć.

Wydatki konsumenckie to największy element gospodarki, stanowiący ponad dwie trzecie gospodarki USA. Dlatego zaufanie konsumentów ma bardzo istotny wpływ na wzrost gospodarczy. Wysoki poziom ufności wskazuje, że konsumenci są skłonni do wydawania pieniędzy, a niski poziom zaufania odzwierciedla niepewność co do przyszłości i niechęć do wydawania pieniędzy.

Inwestycje biznesowe są kolejnym kluczowym składnikiem PKB, ponieważ zwiększają zdolności produkcyjne i zwiększają zatrudnienie. Wydatki rządowe mają szczególne znaczenie jako składnik PKB, gdy wydatki konsumpcyjne i inwestycje przedsiębiorstw gwałtownie spadają, na przykład po recesji. Wreszcie nadwyżka na rachunku obrotów bieżących zwiększa PKB danego kraju, ponieważ (X - M) jest dodatnia, a chroniczny deficyt hamuje PKB.

Wady PKB

Niektóre krytyki PKB jako miary produktu gospodarczego to:

• Nie uwzględnia szarej strefy - PKB opiera się na oficjalnych danych, więc nie bierze pod uwagę zasięgu szarej strefy, która może być znacząca w niektórych krajach.
• W niektórych przypadkach jest to miara niedoskonała - Produkt narodowy brutto (PNB), który mierzy produkcję obywateli i firm danego kraju niezależnie od ich lokalizacji, jest w niektórych przypadkach postrzegany jako lepsza miara produkcji niż PKB. Na przykład PKB nie uwzględnia zysków wypracowanych w kraju przez zagraniczne firmy, które są przekazywane inwestorom zagranicznym. Może to zawyżać rzeczywistą wydajność gospodarczą kraju. Na przykład w Irlandii PKB wyniósł 210, 3 mld USD, a PNB 164, 6 mld USD w 2012 r., Różnica 45, 7 mld USD (lub 21, 7% PKB) wynika głównie z repatriacji zysków przez zagraniczne firmy z siedzibą w Irlandii.
• Podkreśla wydajność gospodarczą bez uwzględnienia dobrobytu gospodarczego - sam wzrost PKB nie jest w stanie zmierzyć rozwoju narodu ani dobrobytu jego obywateli. Na przykład naród może doświadczać szybkiego wzrostu PKB, ale może to wiązać się ze znacznymi kosztami dla społeczeństwa w zakresie wpływu na środowisko i wzrostu nierówności dochodów.

Globalne trendy PKB

Dyskusje na temat wzrostu PKB niezmiennie zwracają uwagę na gwałtowne tempo wzrostu odnotowane przez Chiny od późnych lat siedemdziesiątych i Indie od lat dziewięćdziesiątych po reformach gospodarczych, które ożywiły azjatyckich gigantów. Mniejsze narody, takie jak azjatyckie tygrysy - Hongkong, Singapur, Korea Południowa i Tajwan - osiągnęły już szybki wzrost gospodarczy od lat 60. XX wieku, stając się dynamem eksportu i koncentrując się na swoich konkurencyjnych mocnych stronach. Ale Chinom i Indiom udało się pomimo ogromnej populacji, ponieważ średnie tempo wzrostu PKB w Chinach o 10% od 1978 r. I wolniejsze tempo wzrostu w Indiach pozwoliły setkom milionów uciec ze szponów biedy.

Podczas gdy rynek wschodzący i kraje rozwijające się rosły w szybszym tempie niż świat rozwinięty od lat 90. XX wieku (Tabela 1), rozbieżność w stopach wzrostu zanikała od zakończenia Wielkiej Recesji na początku 2009 r. Na przykład w 2011 r., kraje rozwijające się łącznie odnotowały wzrost PKB o 6, 2%, podczas gdy kraje rozwinięte wzrosły jedynie o 1, 7%. Prognozuje się, że w 2017 r. Ten pierwszy wzrośnie o 3, 4%, w porównaniu z 4, 6% w przypadku drugiego.

Przyszłe zmiany PKB

Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), w raporcie opublikowanym w listopadzie 2012 r., Przewiduje poważne zmiany globalnego PKB do 2060 r. W raporcie stwierdzono, że w oparciu o wartości parytetu siły nabywczej (PPP) w 2005 r. Chiny miałyby PKB na poziomie 15, 26 bln USD do 2016 r., Po raz pierwszy przekraczając PKB USA w wysokości 15, 24 bln USD i stając się największą gospodarką na świecie.

Prognozowany wzrost Chin i Indii

Przewiduje się, że chińska gospodarka będzie 1, 5 razy większa niż USA do 2030 r. I 1, 7 razy większa do 2060 r. Oczekuje się również, że Indie wyprzedzą gospodarkę USA, aby stać się drugą co do wielkości w 2051 r. Raport przewiduje również, że łączny PKB Chin a Indie do 2025 r. przekroczą liczbę połączonych narodów G-7 (najbogatszych gospodarek świata) i będą 1, 5 razy większe do 2060 r.

Ale czy można ekstrapolować niezwykłe tempo wzrostu azjatyckich gigantów w nieskończoność na przyszłość? W raporcie opublikowanym w listopadzie 2013 r. Były sekretarz skarbu USA Lawrence Summers i ekonomista Harvarda Lant Pritchett zakwestionowali to założenie, nazywając tendencję do myślenia, że ​​Chiny i Indie mogą szybko rosnąć przez nieokreślony czas jako „Asiaphoria”. Summers i Pritchett zauważyli, że jeśli Chiny i Indie nadal dynamicznie rosną do 2033 r., Ich łączny PKB wyniesie 56 bilionów USD, podczas gdy jeśli spowolnią do średniej światowej, ich łączny PKB wyniesie około 12 bilionów USD do 15, 5 biliona USD, co stanowi około jednej czwartej szybkiego wzrostu scenariusz wzrostu.

Ale nawet jeśli ich tempo wzrostu spowolni, dzięki ogromnej wielkości Chiny i Indie wydają się być nieubłaganie na dobrej drodze, aby stać się największymi gospodarkami świata na czas. Największe i najlepiej zarządzane firmy w tych krajach będą jednymi z największych beneficjentów długoterminowej ekspansji gospodarczej.

Inwestowanie w Chinach i Indiach

Inwestor, który chce uczestniczyć w tych perspektywach wzrostu, może to zrobić z łatwością dzięki funduszom będącym w obrocie giełdowym, takim jak iShares FTSE China Large-Cap ETF (FXI), który śledzi wyniki 26 największych chińskich firm, takich jak China Mobile, China Construction Bank, Tencent Holdings i PetroChina. Lub India Fund (IFN), fundusz zamknięty, który został wprowadzony w lutym 1994 r. I posiada niektóre z najbardziej znanych firm tego subkontynentu, takie jak HDFC, Infosys, Tata Consultancy Services, ITC, ICICI Bank i Hindustan Unilever.

Korzystanie z danych PKB

Większość narodów publikuje dane o PKB co miesiąc i kwartał. W Stanach Zjednoczonych Bureau of Economic Analysis (BEA) publikuje wstępne wydanie kwartalnego PKB cztery tygodnie po zakończeniu kwartału oraz ostateczne wydanie trzy miesiące po zakończeniu kwartału. Publikacje BEA są wyczerpujące i zawierają wiele szczegółów, umożliwiając ekonomistom i inwestorom uzyskanie informacji i wglądu w różne aspekty gospodarki.

Wpływ danych PKB na rynek jest ograniczony, ponieważ jest „retrospektywny”, a upłynęło już sporo czasu od zakończenia kwartału do publikacji danych o PKB. Dane o PKB mogą jednak mieć wpływ na rynki, jeśli rzeczywiste liczby znacznie odbiegają od oczekiwań. Na przykład, S&P 500 odnotował największy spadek od dwóch miesięcy w dniu 7 listopada 2013 r., Po doniesieniach, że PKB USA wzrósł o 2, 8% w ujęciu rocznym w III kwartale, w porównaniu z szacunkami ekonomistów na poziomie 2%. Dane podsyciły spekulacje, że silniejsza gospodarka może skłonić Rezerwę Federalną do ograniczenia dotychczasowego programu ogromnych bodźców.

Całkowita kapitalizacja rynku do PKB

Jednym z interesujących wskaźników, które inwestorzy mogą wykorzystać, aby uzyskać pewną wycenę rynku akcji, jest stosunek całkowitej kapitalizacji rynku do PKB wyrażony w procentach. Najbliższym równoważnikiem tego pod względem wyceny akcji jest kapitalizacja rynkowa całkowitej sprzedaży (lub przychodów), która w przeliczeniu na akcję jest dobrze znanym stosunkiem ceny do sprzedaży.

Podobnie jak zapasy w różnych sektorach są sprzedawane w bardzo różnych proporcjach ceny do sprzedaży, tak różne narody handlują w stosunku kapitalizacji rynkowej do PKB, które są dosłownie na całej mapie. Na przykład w USA wskaźnik kapitalizacji rynkowej do PKB wyniósł 120% na koniec trzeciego kwartału w 2013 r., Podczas gdy Chiny miały nieco ponad 41%, a Hongkong ponad 1300% na koniec 2012.

Jednak użyteczność tego wskaźnika polega na porównaniu go z normami historycznymi dla danego narodu. Na przykład w USA wskaźnik kapitalizacji rynkowej do PKB wyniósł 130% na koniec 2006 r., Który spadł do 75% do końca 2008 r. Z perspektywy czasu reprezentowały one odpowiednio strefy znacznej przeszacowania i niedowartościowania, dla akcji amerykańskich.

Dolna linia

Jeśli chodzi o zdolność do przekazywania informacji o gospodarce w jednym numerze, niewiele punktów danych może dorównać PKB i jego stopie wzrostu. (W celu zapoznania się z tym tematem zobacz „Jak obliczyć PKB przy zastosowaniu podejścia dochodowego?”)