Jak inwestorzy wykorzystują wskaźniki dźwigni do oceny kondycji finansowej

Podczas gdy niektóre firmy są dumne z faktu, że są wolne od długów, większość firm pożyczyła kiedyś pieniądze na zakup sprzętu, budowę nowych biur i / lub wystawianie czeków płacowych. Dla inwestora wyzwaniem jest ustalenie, czy poziom zadłużenia organizacji jest zrównoważony.

Czy zadłużenie jest szkodliwe? W niektórych przypadkach zaciąganie pożyczek może być pozytywnym wskaźnikiem kondycji firmy. Zastanów się nad firmą, która chce zbudować nowy zakład ze względu na zwiększone zapotrzebowanie na jego produkty. Może być konieczne zaciągnięcie pożyczki lub sprzedaż obligacji, aby pokryć koszty budowy i wyposażenia; oczekuje się jednak, że w przyszłości jego sprzedaż będzie wyższa niż związane z tym koszty. A ponieważ koszty odsetek można odliczyć od podatku, dług może być tańszym sposobem na zwiększenie aktywów niż kapitału własnego.

Problem polega na tym, że wykorzystanie długu, znanego również jako dźwignia finansowa, staje się nadmierne. Dzięki wypłatom odsetek od sprzedaży najwyższej klasy firma będzie miała mniej gotówki na sfinansowanie marketingu, badań i rozwoju oraz innych ważnych inwestycji.

Duże obciążenia zadłużeniem mogą sprawić, że firmy będą szczególnie narażone na kryzys gospodarczy. Jeśli korporacja będzie miała trudności z regularnymi płatnościami odsetkowymi, inwestorzy prawdopodobnie stracą zaufanie i obniżą cenę akcji. W bardziej ekstremalnych przypadkach firma może stać się niewypłacalna.

Z tych powodów doświadczeni inwestorzy sprawdzają zobowiązania spółki przed zakupem akcji korporacyjnych lub obligacji. Handlowcy opracowali szereg wskaźników, które pomagają oddzielić zdrowych kredytobiorców od osób zadłużonych.

Wskaźniki zadłużenia i zadłużenia kapitału własnego

Dwa najbardziej popularne obliczenia - wskaźnik zadłużenia i wskaźnik zadłużenia do kapitału własnego - opierają się na informacjach łatwo dostępnych w bilansie spółki. Aby określić wskaźnik zadłużenia, wystarczy podzielić całkowite zobowiązania firmy przez jej aktywa ogółem:

Wskaźnik zadłużenia = Suma zobowiązań Łączne aktywa \ text {Wskaźnik zadłużenia} = \ frac {\ text {Suma zobowiązań}} {\ text {Suma aktywów}} Wskaźnik zadłużenia = Suma aktywów Suma zobowiązań

Idealna jest liczba 0, 5 lub mniejsza. Innymi słowy, nie więcej niż połowa aktywów spółki powinna być finansowana z zadłużenia. W rzeczywistości wielu inwestorów toleruje znacznie wyższe wskaźniki. Branże kapitałochłonne, takie jak przemysł ciężki, są bardziej zależne od zadłużenia niż firmy oparte na usługach, a wskaźniki zadłużenia przekraczające 0, 7 są powszechne.

Jak sama nazwa wskazuje, stosunek zadłużenia do kapitału własnego porównuje natomiast dług spółki do kapitału własnego akcjonariusza. Oblicza się go w następujący sposób:

Wskaźnik zadłużenia do kapitału własnego = pasywa ogółem kapitał własny akcjonariuszy \ text {wskaźnik zadłużenia kapitału własnego} = \ frac {\ text {zobowiązania ogółem}} {\ text {kapitał własny akcjonariuszy}} wskaźnik zadłużenia kapitału własnego = akcjonariuszy „kapitał własny Zobowiązania ogółem

Jeśli weźmiesz pod uwagę podstawowe równanie rachunkowe (Aktywa - Pasywa = Kapitał własny), możesz zdać sobie sprawę, że te dwa równania naprawdę patrzą na to samo. Innymi słowy, wskaźnik zadłużenia na poziomie 0, 5 będzie koniecznie oznaczał stosunek zadłużenia do kapitału własnego na poziomie 1. W obu przypadkach niższa liczba oznacza, że ​​spółka jest mniej zależna od pożyczek na działalność.

Chociaż oba te współczynniki mogą być przydatnymi narzędziami, nie są pozbawione wad. Na przykład oba obliczenia uwzględniają w liczniku zobowiązania krótkoterminowe. Większość inwestorów jest jednak bardziej zainteresowana długiem długoterminowym. Z tego powodu niektórzy handlowcy będą zastępować „zobowiązania ogółem” „zobowiązaniami długoterminowymi” przy zmniejszaniu liczby.

Ponadto niektóre zobowiązania mogą nawet nie pojawiać się w bilansie i nie wchodzić w stosunek. Jednym z przykładów są leasing operacyjny, powszechnie stosowany przez sprzedawców detalicznych. Ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP) nie wymagają od firm zgłaszania ich w bilansie, ale pojawiają się w przypisach. Inwestorzy, którzy chcą dokładniejszego spojrzenia na zadłużenie, będą chcieli przeczesać sprawozdania finansowe w celu uzyskania tych cennych informacji.

Wskaźnik pokrycia odsetek

Być może największym ograniczeniem relacji zadłużenia do zadłużenia jest to, że patrzą na całkowitą kwotę zadłużenia, a nie na zdolność firmy do obsługi długu. Niektóre organizacje mogą nosić coś, co wygląda na znaczną kwotę długu, ale generują wystarczającą ilość gotówki, aby łatwo obsłużyć spłaty odsetek.

Co więcej, nie wszystkie korporacje pożyczają według tej samej stopy procentowej. Firma, która nigdy nie wywiązała się ze swoich zobowiązań, może być w stanie zaciągnąć pożyczkę na trzy procentową stopę procentową, podczas gdy jej konkurent płaci sześcioprocentową stopę procentową.

Aby uwzględnić te czynniki, inwestorzy często stosują wskaźnik pokrycia odsetek. Zamiast patrzeć na sumę zadłużenia, obliczenia uwzględniają rzeczywisty koszt płatności odsetek w stosunku do dochodu operacyjnego (uważany za jeden z najlepszych wskaźników potencjału długoterminowego zysku). Jest to określone za pomocą tej prostej formuły:

Wskaźnik pokrycia odsetek = dochód operacyjny Koszty odsetkowe \ text {Wskaźnik pokrycia odsetek} = \ frac {\ text {Dochód operacyjny}} {\ text {Koszty odsetkowe}} Wskaźnik pokrycia odsetek = Koszt odsetek Przychód operacyjny

W takim przypadku wyższe liczby są uważane za korzystne. Zasadniczo stosunek 3 i powyżej reprezentuje silną zdolność do spłaty zadłużenia, chociaż próg różni się w zależności od branży.

Analiza inwestycji za pomocą wskaźników zadłużenia

Aby zrozumieć, dlaczego inwestorzy często korzystają z wielu metod analizy długu, spójrzmy na hipotetyczną firmę Tracy's Tapestries. Firma ma aktywa w wysokości 1 miliona USD, zobowiązania w wysokości 700 000 USD i kapitał własny w wysokości 300 000 USD. Wynikający z tego stosunek zadłużenia do kapitału własnego wynoszący 2, 3 może odstraszyć niektórych potencjalnych inwestorów.

700 000 $ 300 000 $ = 2, 3 \ 700 000 $ \ div \ 300 000 $ = 2, 3 700 000 ÷ 300 000 $ = 2, 3

Jednak spojrzenie na zakres zainteresowania firmy daje zdecydowanie inne wrażenie. Dzięki rocznemu przychodowi operacyjnemu w wysokości 300 000 USD i rocznym odsetkom w wysokości 80 000 USD firma jest w stanie spłacać wierzycieli na czas i pozostawiać gotówkę na inne wydatki.

300 000 $ 80 000 $ = 3, 75 \ 300 000 $ \ div \ 80 000 $ = 3, 75 300 000 $ 80 000 $ = 3, 75

Ponieważ zależność od długu różni się w zależności od branży, analitycy zwykle porównują wskaźniki zadłużenia do wskaźników bezpośrednich konkurentów. Na przykład porównanie struktury kapitałowej firmy produkującej sprzęt wydobywczy ze strukturą programisty może skutkować zniekształconym obrazem ich kondycji finansowej.

Wskaźników można również używać do śledzenia trendów w konkretnej firmie. Jeśli na przykład wydatki odsetkowe konsekwentnie rosną w szybszym tempie niż przychody operacyjne, może to oznaczać kłopoty.

Dolna linia

Chociaż zaciąganie niewielkiej kwoty długu jest dość powszechne, firmy o dużej dźwigni stają przed poważnym ryzykiem. Duże spłaty zadłużenia pochłaniają przychody, aw ciężkich przypadkach narażają firmę na ryzyko niewypłacalności. Aktywni inwestorzy stosują szereg różnych wskaźników dźwigni, aby uzyskać ogólne pojęcie o tym, jak zrównoważone są praktyki pożyczkowe firmy. Oddzielnie, każde z tych podstawowych obliczeń daje nieco ograniczony obraz siły finansowej firmy. Ale kiedy zostaną użyte razem, powstaje pełniejszy obraz - taki, który pomaga oddzielić zdrowe korporacje od tych, które są niebezpiecznie zadłużone.