Jak naprawdę radzi sobie Twój fundusz wzajemny?

Obliczanie zwrotów z wyników dla portfela inwestycyjnego funduszy inwestycyjnych jest tylko punktem wyjścia do procesu oceny wyników. Chociaż bezwzględne zwroty z portfela mogą zadowolić większość inwestorów, należy przeprowadzić dokładniejszą ocenę w celu ustalenia sukcesu każdej klasy aktywów w porównaniu do jej wskaźników referencyjnych i porównywalnych. Jak więc naprawdę wygląda twoje portfolio? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć.

Porównania funduszy wzajemnych funduszy akcyjnych

Porównawcze grupy kapitałowe ewoluowały tak szybko, jak style zarządzania. Dowolnego zarządzającego funduszem akcyjnym można porównać do ogólnego świata innych zarządzających. To wzajemne porównanie jest szczególnie przydatne do oceny skuteczności zespołu zarządzającego funduszem w czasach, gdy bezwzględne zwroty mieszczą się w zewnętrznym zakresie norm historycznych.

Wszechświaty kapitałowe są dostępne we wszystkich kształtach i rozmiarach, ze wszystkich grup kapitałowych, spółek o małej kapitalizacji, międzynarodowych i stylowych. Dwie najbardziej popularne grupy rówieśnicze w stylu to wzrost i wartość. Jeśli twoje pieniądze są inwestowane w fundusz wspólnego inwestowania w stylu wartości, należy je porównać z innymi funduszami w stylu wartości wraz z ogólnym uniwersum akcji. Zarządzający wartością zwykle inwestują w spółki, które wydają się handlować poniżej swoich wewnętrznych wartości, więc ich wyniki funduszu najprawdopodobniej nie będą podobne do osiągnięć zarządzającego w stylu wzrostu w danym okresie. Natomiast menedżer ds. Wzrostu unika zapasów wartościowych i kieruje się w stronę firm, które według niego będą rosły szybciej niż cały rynek. Menedżerowie wzrostu zazwyczaj mają wzorce zwrotu podobne do innych menedżerów wzrostu.

Istnieje wiele baz danych zarówno dla rynku instytucjonalnego, jak i rynku funduszy wspólnego inwestowania; Callan i Lipper są dwoma często cytowanymi dostawcami wszechświatów porównawczych. Zbierają wyniki inwestycyjne z zaksięgowanych zwrotów funduszy inwestycyjnych, gdy są zgłaszane. Wszechświat (zwykle ponad 1000) jest podzielony na kwartyle, a czasem decyle. Na przykład ranking funduszy wspólnego inwestowania w najwyższym kwartylu wypadł w najlepszych 25% wszechświata funduszy akcyjnych. Celem każdego menedżera jest awansowanie na najwyższe miejsce we wszechświecie.

W ogólnym wszechświecie sprawiedliwości istnieją również wycięcia we wszechświecie rówieśniczym. Na przykład z 1000 funduszy we wszechświecie ogólnym, może 350 byłoby zorientowanych na wzrost. Ważne byłoby, aby fundusz wzrostu stale zajmował wysokie miejsce wśród swoich odpowiedników. Miałoby to jeszcze większe znaczenie, gdyby styl wzrostu był gorszy i nie był przychylny w okresie, którego dotyczy ranking.

Oceny funduszu obligacji

Fundusze obligacji można również porównywać z ich odpowiednikami. Istnieją ogólne wszechświaty obligacji, które są podzielone na segmenty rynku obligacji. Ponieważ różnice między najwyższymi i najniższymi stopami zwrotu z obligacji są zwykle mniejsze w porównaniu do spreadów funduszy akcyjnych, rankingi partnerów mogą być bardzo podobne w wielu funduszach. Aby wyróżnić powodzenie funduszu obligacji, można użyć innych narzędzi do oceny wyników.

Różne efekty są uważane za niesystematyczne i mogą być w pewnym stopniu kontrolowane przez zarządzającego obligacjami. Sukces sektora miałby miejsce, gdy menedżer obstawiał zakłady sektorowe w obszarach, które mogły być niedoszacowane, a zatem przewyższały ogólny rynek. Najlepszym sposobem oceny portfela za pomocą narzędzia różnicowania sektorów jest skorzystanie z przeglądu portfela „przed” i „po”. Ponieważ jest to forma obstawiania stóp procentowych, wybranie optymalnego punktu na krzywej dochodowości zrobi różnicę w przeglądzie przed i po. Efekt stopy procentowej jest skuteczny, gdy podmiot zarządzający obligacjami wybiera właściwe miejsce do inwestowania w krzywą dochodowości w strategię przewidywania stóp procentowych. Ponieważ przewidywanie stóp procentowych jest jedną z najbardziej ryzykownych aktywnych strategii, można niemal odnieść sukces, jeśli fundusz osiągnie wyniki powyżej lub poniżej reszty.

Ważne jest również, aby wykluczyć zarówno skutki rezydualne, jak i dochodowości do terminu zapadalności, ponieważ są one uważane za systematyczne i nie mogą być kontrolowane decyzjami kierownika. Rentowność odnosi się do pasywnego charakteru inwestowania w obligacje, w którym część zwrotu jest uzyskiwana bezpośrednio z odsetek. Efekty resztkowe odnoszą się do zdarzeń losowych, które wpływają na zwrot z obligacji. Wyciągnięcie tych dwóch efektów z równania powinno ujawnić, jak skutecznie kierownik generował zwroty poprzez aktywne zarządzanie.

Uznanie wydajności

Analiza atrybucji jest stosunkowo nowym narzędziem i nie jest powszechnie stosowana przez inwestorów indywidualnych. Ta metoda dzieli składniki zwrotu z funduszu w porównaniu z punktem odniesienia, aby ustalić, gdzie zarządzający uzyskał swoje opłaty. Analizując opcje budowy portfela menedżera, użytkownik może określić, które decyzje były najbardziej opłacalne lub kosztowne. Elastyczność analizy atrybucji pozwala użytkownikowi na dokonanie krzyżowej oceny dowolnego typu menedżera względem dowolnego rodzaju testu porównawczego. Jednym z kluczowych elementów wszystkich modeli atrybucji zarówno dla porównania akcji, jak i obligacji jest to, że wyniki prześledzą wpływ trzech głównych decyzji poprzez podejście odgórne. Chociaż są nazywane różnymi nazwami przez różne grupy branżowe, ogólnie są to ogólne decyzje dotyczące polityki inwestycyjnej, decyzje o alokacji aktywów i decyzje dotyczące wyboru zabezpieczeń.

Ogólne decyzje dotyczące polityki śledzą wszelkie skutki niezwiązane z alokacją zasobów lub wyborem zabezpieczeń. Decyzja o alokacji aktywów odnosi się do sposobu, w jaki zarządzający rozdziela dolary portfela między gotówkę, papiery wartościowe o stałym dochodzie i kapitałowe papiery wartościowe. Przykładem decyzji o alokacji aktywów byłoby utrzymanie 10% wagi gotówkowej, gdy rynek spada. Jeśli menedżer pokona rynek w tym czasie, najprawdopodobniej będzie miał pozytywny efekt alokacji. Wybór zabezpieczeń może mieć pewien wpływ na wydajność, ale zwykle nie są one tak znaczące jak efekty alokacji zasobów. Dowody empiryczne wykazały, że wybór zabezpieczeń ma stosunkowo niewielki wpływ na ogólną wydajność portfela. Analiza atrybucji pokazuje wpływ doskonałego wyboru zabezpieczeń na całkowitą wydajność.

Wskazówki dotyczące korzystania z oceny

Chociaż bardzo ważne jest, aby oceniać wydajność wykraczającą poza zwykłe obliczanie zwrotów, konieczne jest zachowanie jej w perspektywie. Obejmuje to dokładną ocenę menedżera przed zatrudnieniem lub zwolnieniem. Zacznij od najbardziej ogólnego narzędzia i przejdź do najbardziej konkretnych narzędzi, aby nie wyciągać niedokładnych wniosków na temat stylu lub strategii menedżera. Co najważniejsze, używaj najdłuższych dostępnych przedziałów czasowych. Ponieważ cykle gospodarcze stają się coraz krótsze, cykle inwestycyjne również. Na przykład, jeśli ocenia się menedżera ds. Wzrostu do wyboru, inwestor powinien sprawdzić, jak radził sobie w okresach, w których wzrost był i był nie na czasie. Pomocne byłoby również upewnienie się, że menedżer nie angażuje się w zmianę stylu, powoli odchodząc od wybranej przez siebie dyscypliny w miarę zmiany stylu. Takie posunięcie może pomóc w ogólnej wydajności menedżera, ale nie poprawi jego sukcesu jako menedżera ds. Rozwoju.

Dolna linia

W miarę jak świat inwestycyjny staje się coraz bardziej złożony, proces oceny wyników również się zmienia. Samo obliczenie całkowitych wyników inwestycyjnych w sposób bezwzględny nie wystarczy, aby ocenić ogólny sukces funduszu lub zarządzającego. Zarządzający akcjami i obligacjami muszą być oceniani na podstawie ich rankingów w stosunku do rówieśników i menedżerów o podobnych stylach. Poza tym analiza atrybucji określa ilościowo powodzenie decyzji strategicznych, alokacji aktywów i wyboru zabezpieczeń. Ważne jest, aby zachować w perspektywie odpływ i przepływ cykli inwestycyjnych, a co najważniejsze, zawsze oceniać wyniki w najdłuższym dostępnym okresie czasu.