Podróż przez sześć etapów przejścia na emeryturę

Większość ważnych wydarzeń zmieniających życie, takich jak małżeństwo lub rozwód, wymaga ciągłego procesu przystosowywania się emocjonalnego. Emerytura nie jest wyjątkiem. Ale podczas gdy małżeństwo, rozwód i inne problemy rodzinne były przedmiotem dziesięcioleci badań i analiz zarówno przez terapeutów klinicznych, jak i instytucje religijne, emocjonalna i psychologiczna granica przejścia na emeryturę pozostawała praktycznie niezbadana do niedawna.

Kluczowe dania na wynos

• Psychologiczny proces przechodzenia na emeryturę przebiega zgodnie z naturą podobną do faz emocjonalnych towarzyszących innym fazom życia.
• Tak jak pary małżeńskie w końcu uczą się, jak żyć razem, emeryci zaczynają zapoznawać się z krajobrazem ich nowych okoliczności i odpowiednio nawigować swoje życie.
• Podobnie jak w przypadku wszystkich procesów emocjonalnych, które można rozbić na osobne fazy, nie jest konieczne całkowite osiągnięcie jednej fazy przed rozpoczęciem kolejnej (z wyjątkiem oczywiście faktycznego zaprzestania zatrudnienia).

Jak mówi Jane Nowak, CFP®, z Wealth and Pension Services Group w Smyrna, Ga.

„Pomaganie klientom w udzielaniu odpowiedzi na prawdziwe pytania dotyczące„ stylu życia ”planowania po przejściu na emeryturę stają się ważnym aspektem planowania finansowego pełnej emerytury. Kilka pytań, które chcę pomóc klientom w odkrywaniu ich tożsamości po przejściu na emeryturę, to: Jak planujesz wydać czas? Jakie są twoje hobby? Jakie zajęcia wypełnią twoje dni? Czy osoby z twojego kręgu znajomych są już na emeryturze?

„Nic dziwnego, że więcej niż kilku klientów, kiedy zadawało te pytania, zdało sobie sprawę, że chociaż byli gotowi finansowo, nie zastanawiali się nad ważnymi pozafinansowymi aspektami tworzenia szczęśliwej emerytury. Ci ludzie zdecydowali się odłożyć na później ich przejście na emeryturę według miesięcy lub lat. ”

Choć badania na ten temat dopiero się rozpoczęły, jasne jest, że psychologiczny proces przejścia na emeryturę przebiega według wzoru podobnego do faz emocjonalnych towarzyszących innym fazom życia.

Emerytura: ostatnia granica

Emeryci muszą zmierzyć się z ostatnią zmianą w ich życiu. Pierwsze przejście ma miejsce, gdy wychodzimy z bezpiecznego domu, aby rozpocząć nasze szkolne życie, pozostawiając sobie później popołudnie i wieczór. Kolejna ważna zmiana nastąpi, gdy dołączymy do świata pracy; teraz pracujemy cały tydzień, ale wciąż mamy weekend dla siebie. I wreszcie nadeszła emerytura, czas, kiedy kariera się skończyła - a resztę życia mamy dla siebie.

Doradca finansowy Diane M. Manuel, CFP®, CRPC z Urban Wealth Management w El Segundo w Kalifornii, powiedział: „Wszyscy uważamy, że odrzucenie rutyny, szczególnie takiej, która może tylko nieznacznie nas uszczęśliwić, będzie łatwe. Pomyśl jeszcze raz. Ta rutyna prawdopodobnie zaczęła się w przedszkolu - ponad 60 lat tego samego. Wstań. Ubrać się. Zjedz lunch Wychodzić. Chodź do domu. Jeść. Iść spać. Powtarzać."

Manuel dodaje: „Moja rekomendacja dla moich klientów jest następująca: planując przejście na emeryturę, zastanów się, jak to wygląda. Porozmawiaj z przyjaciółmi. Napisz o tym. Utwórz storyboard. Wyobraź sobie. Twoje plany finansowe i codzienny plan emerytalny powinny iść w parze. To jest twoja tożsamość emerytalna. ”

Przyjrzyjmy się bliżej każdej z sześciu faz przejścia na emeryturę.

1. Przedemerytalne: czas planowania

W latach pracy emerytura może wydawać się nadciągającym ciężarem i odległym rajem. Pracownicy wiedzą, że ten etap ich życia nadchodzi, i robią wszystko, co mogą, aby na to zaoszczędzić, ale często nie zastanawiają się, co właściwie zrobią kiedy osiągną cel - obecne wymagania, które stawiają, pozostawiają im niewiele czasu na zastanowienie się nad tym problemem.

Wiele osób przechodzi na emeryturę jak uciekający na boisko, który unika lub przebija jednego obrońcy po drugim, aż osiąga strefę końcową. Wielu pracownikom trudno jest poważnie pomyśleć o tym, jak będzie wyglądało ich życie za 20 lub 30 lat, kiedy będą starać się utrzymać kredyt hipoteczny, wprowadzić dzieci do college'u i tymczasem trochę się zabawić. Chcą dotrzeć do strefy końcowej, ale inne problemy rozwiążą je na długo przedtem, jeśli nie podejmą natychmiastowych działań.

„Życie nie jest mierzone liczbą na koncie bankowym, ale wspomnieniami, które tworzysz. Dlatego skup się na tym, jak twoje finanse mogą zmaksymalizować twoje życie, a nie na odwrót ”- mówi Cooper Mitchell, doradca finansowy, Dane Financial LLC, w Springfield, Mo.

2. Wielki dzień: uśmiechy, uściski dłoni i pożegnania

Zdecydowanie najkrótszym etapem procesu emerytalnego jest faktyczne zaprzestanie samego zatrudnienia. Jest to często naznaczone jakimś obiadem, przyjęciem lub inną uroczystością i stało się rytuałem przejścia dla wielu, szczególnie dla osób o wybitnej karierze. Pod pewnymi względami to wydarzenie jest porównywalne z ceremonią wyznaczającą początek małżeństwa.

3. Faza miesiąca miodowego: Jestem wolny!

Oczywiście, miesiąc miodowy to coś więcej niż tylko ślub. Po zakończeniu uroczystości związanych z przejściem na emeryturę często następuje okres, w którym emeryci robią wszystko, co chcieli zrobić, gdy przestają pracować, np. Podróżują, uprawiają hobby, odwiedzają krewnych i tak dalej. Ta faza nie ma ustalonych ram czasowych i będzie się różnić w zależności od tego, ile aktywności miesiąc miodowy zaplanował emeryt.

4. Odczarowanie: więc to jest to?

Ta faza przypomina scenę w małżeństwie, kiedy emocjonalny szczyt ślubu minął, a para musi teraz zająć się budowaniem wspólnego życia. Po długim oczekiwaniu na ten etap wielu emerytów musi sobie poradzić z uczuciem rozczarowania, podobnie jak nowożeńcy po zakończeniu miesiąca miodowego. Emerytura wcale nie jest stałym urlopem; może także przynieść samotność, nudę, poczucie bezużyteczności i rozczarowanie.

Shanna Tingom, współzałożyciel Heritage Financial Strategies w Gilbert, Azja, mówi: „Najtrudniejsze przejście większości moich klientów to przejście od pracy i oszczędzania do emerytury i wydatków. Może być trudniejszy emocjonalnie i finansowo, niż się spodziewali. Jeśli są młodszymi emerytami, a ich przyjaciele i rodzina nadal pracują, może to być również bardzo samotne, zwłaszcza jeśli nie mają planu ”.

Tingom dodaje: „Właściwy plan emerytalny obejmuje trzy rzeczy: plan finansowy, budżet i plan FUN! Zabawny plan obejmuje rzeczy, które chcą robić, miejsca, które chcą odwiedzić, oraz ile pieniędzy są uwzględnione w budżecie na te rzeczy. ”

5. Reorientacja: budowanie nowej tożsamości

Na szczęście faza rozczarowania na emeryturę nie trwa wiecznie. Tak jak pary małżeńskie w końcu uczą się, jak żyć razem, emeryci zaczynają zapoznawać się z krajobrazem ich nowych okoliczności i odpowiednio nawigować swoje życie. Jest to z pewnością najtrudniejszy etap w procesie emocjonalnej emerytury i wymaga zarówno czasu, jak i świadomego wysiłku.

Być może najtrudniejszymi aspektami tego etapu do opanowania są nieuniknione pytania samokontroli, na które należy odpowiedzieć jeszcze raz, takie jak „Kim teraz jestem?” „Jaki jest mój cel w tym momencie?” I „Czy nadal jestem przydatny? w jakimś charakterze? ”Należy znaleźć nowe - i satysfakcjonujące - odpowiedzi na te pytania, jeśli emeryt ma poczuć poczucie zamknięcia od swoich dni roboczych. Ale wielu emerytów nie może tego osiągnąć i nigdy tak naprawdę nie uciec z tego etapu - upewnij się, że to zrobisz.

6. Rutyna: Poruszanie się

Wreszcie, tworzony jest nowy dzienny harmonogram, nowe zasady małżeńskie dotyczące czasu razem i samego czasu, a przynajmniej nowa tożsamość została stworzona. W końcu nowy krajobraz staje się znanym terytorium, a emeryci mogą cieszyć się tą fazą życia z nowym poczuciem celu.

„Kiedy jesteś na emeryturze, może się wydawać, że jeździsz na kolejce górskiej” - mówi Kimberly Howard, CFP®, założyciel KJH Financial Services, Newton, Massachusetts. - Szczyty i doliny wymagają uwagi i cierpliwości. Z czasem nowa norma stanie się twoją nową rzeczywistością. ”

Dolna linia

Planowanie życia jest ważnym kluczem do udanej emerytury. Pracownicy, którzy poświęcili dużo czasu i zastanowili się, co zrobią po przejściu na emeryturę, na ogół doświadczą płynniejszego przejścia niż ci, którzy tego nie zrobili. Marzenia i cele, których nie da się zrealizować podczas jednej podróży lub projektu, mogą przełożyć się na długoterminowe zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin lub pracę wolontariacką. Ale nigdy nie jest za wcześnie, aby rozpocząć planowanie reszty swojego życia.

Podobnie jak w przypadku wszystkich procesów emocjonalnych, które można rozbić na osobne fazy, nie jest konieczne całkowite osiągnięcie jednej fazy przed rozpoczęciem kolejnej (z wyjątkiem, oczywiście, faktycznego zaprzestania zatrudnienia). Ale praktycznie wszyscy emeryci doświadczą pewnej formy tego procesu po zakończeniu pracy. Ich zdolność do żeglugi po tych niezbadanych wodach ostatecznie określi, w jaki sposób żyją w ostatniej fazie życia.