Międzynarodowy numer rachunku bankowego (IBAN)
IBAN lub międzynarodowy numer rachunku bankowego to standardowy międzynarodowy system numeracji opracowany w celu identyfikacji zagranicznego rachunku bankowego. Numer zaczyna się od dwucyfrowego kodu kraju, a następnie dwóch cyfr, a następnie maksymalnie trzech trzecich znaków alfanumerycznych. Jednak IBAN nie zastępuje własnego numeru rachunku bankowego, ponieważ ma on jedynie na celu dostarczenie dodatkowych informacji, które pomogą w identyfikacji płatności zagranicznych.
Kluczowe dania na wynos
- Międzynarodowy numer rachunku bankowego (IBAN) to standardowy międzynarodowy system numeracji dla indywidualnych rachunków bankowych na całym świecie.
- Banki w Europie pierwotnie opracowały system upraszczający transakcje z udziałem rachunków bankowych z innych krajów.
- IBAN służy do identyfikacji indywidualnego konta biorącego udział w transakcji międzynarodowej.
- IBAN działa również jako metoda weryfikacji poprawności szczegółów transakcji.
Jak działa międzynarodowy numer konta bankowego
Numer IBAN składa się z dwuliterowego kodu kraju, po którym następują dwie cyfry kontrolne i do trzydziestu pięciu znaków alfanumerycznych. Te znaki alfanumeryczne są znane jako podstawowy numer konta bankowego (BBAN). Do stowarzyszenia bankowego każdego kraju należy określenie, który BBAN wybierze jako standard dla kont bankowych tego kraju. Jednak tylko banki europejskie używają IBAN, chociaż praktyka ta staje się popularna w innych krajach.
Numer IBAN będzie używany podczas przesyłania przelewów międzybankowych lub przelewów pieniężnych z jednego banku do drugiego, szczególnie za granicą. W rejestrze krajów obecnie korzystających z systemu IBAN jest kilka przykładów:
- Albania: AL35202111090000000001234567
- Cypr: CY21002001950000357001234567
- Kuwejt: KW81CBKU0000000000001234560101
- Luksemburg: LU120010001234567891
- Norwegia: NO8330001234567
Stany Zjednoczone i Kanada to dwa główne kraje, które nie korzystają z systemu IBAN; rozpoznają jednak system i przetwarzają płatności zgodnie z systemem.
IBAN vs. Kody SWIFT
Istnieją dwie międzynarodowe, standardowe metody identyfikacji rachunków bankowych, gdy dokonywany jest transfer z jednego kraju do drugiego: międzynarodowy numer rachunku bankowego (IBAN) i kodeks SWIFT (Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication). Różnica między tymi dwiema metodami polega na ich identyfikacji.
Kod SWIFT służy do identyfikacji konkretnego banku podczas transakcji międzynarodowej, natomiast IBAN służy do identyfikacji indywidualnego rachunku biorącego udział w transakcji międzynarodowej. Oba odgrywają istotną rolę w sprawnym funkcjonowaniu międzynarodowego rynku finansowego.
System SWIFT poprzedza próby standaryzacji międzynarodowych transakcji bankowych za pośrednictwem IBAN. Pozostaje metodą, za pomocą której dokonuje się większości międzynarodowych transferów środków. Jednym z głównych powodów tego jest fakt, że system przesyłania komunikatów SWIFT pozwala bankom na udostępnianie znacznej ilości danych finansowych.
Dane te obejmują stan konta, kwoty debetowe i kredytowe oraz szczegóły związane z przekazem pieniężnym. Banki często używają kodu identyfikacyjnego banku (BIC) zamiast kodu SWIFT. Oba są jednak łatwo wymienne; oba zawierają kombinację liter i cyfr i mają na ogół od ośmiu do 11 znaków.
Wymagania dotyczące międzynarodowych numerów kont bankowych (IBAN)
IBAN opracowano na podstawie rozbieżnych krajowych standardów identyfikacji rachunków bankowych. Różne zastosowania formularzy alfanumerycznych do reprezentowania określonych banków, oddziałów, kodów routingu i numerów kont często prowadziły do błędnej interpretacji i / lub pominięcia kluczowych informacji z płatności.
Aby usprawnić ten proces, Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) opublikowała ISO 13616: 1997 w 1997 r. Wkrótce po opublikowaniu przez Europejski Komitet Norm Bankowych (ECBS) mniejszej wersji, przekonanie, że oryginalna elastyczność dozwolona w wersji ISO była niewykonalna. W wersji ECBS dozwolone były tylko wielkie litery i IBAN o stałej długości dla każdego kraju.
Od 1997 r. Nowa wersja ISO 13616: 2003 zastąpiła pierwotną wersję ECBS. Kolejna wersja z 2007 r. Stanowiła, że elementy IBAN muszą ułatwiać przetwarzanie danych na arenie międzynarodowej, zarówno w środowiskach finansowych, jak i między innymi branżami; nie określa jednak żadnych wewnętrznych procedur, w tym między innymi technik organizacji plików, nośników pamięci lub języków.