Karl Marks
Karl Marks (1818–1883) był filozofem, pisarzem, teoretykiem społecznym i ekonomistą. Słynie ze swoich teorii na temat kapitalizmu i komunizmu. Marks, wspólnie z Friedrichem Engelsem, opublikował „Manifest komunistyczny” w 1848 r .; w późniejszym okresie życia napisał Das Kapital (pierwszy tom został opublikowany w Berlinie w 1867 r .; drugi i trzeci tom zostały wydane pośmiertnie odpowiednio w 1885 i 1894 r.), w którym omówiono teorię wartości pracy. Jak na ironię, Marks był wymowny w opisywaniu wykorzystywania klasy robotniczej, podczas gdy osobiście nie utrzymywał pracy przez znaczny okres czasu.
Inspiracja Marksa
Marks został zainspirowany przez klasycznych ekonomistów politycznych, takich jak Adam Smith i David Ricardo, podczas gdy jego własna gałąź ekonomii, marksistowska ekonomia, nie jest faworyzowana wśród współczesnej myśli głównego nurtu. Niemniej jednak pomysły Marksa wywarły ogromny wpływ na społeczeństwa, przede wszystkim w projektach komunistycznych, takich jak projekty w ZSRR, Chinach i na Kubie. Wśród współczesnych myślicieli Marks jest nadal bardzo wpływowy w dziedzinie socjologii, ekonomii politycznej i aspektów ekonomii heterodoksyjnej.
Społeczno-ekonomiczne systemy Marksa
Podczas gdy wielu utożsamia Karola Marksa z socjalizmem, jego praca nad zrozumieniem kapitalizmu jako systemu społecznego i gospodarczego pozostaje ważną krytyką w epoce nowożytnej. W Das Kapital (lub Capital in English) Marks twierdzi, że społeczeństwo składa się z dwóch głównych klas: kapitaliści są właścicielami firm, którzy organizują proces produkcji i są właścicielami środków produkcji, takich jak fabryki, narzędzia i surowce, oraz którzy są również uprawnieni do wszelkich zysków. Druga, znacznie większa klasa składa się z pracy (którą Marks nazwał „proletariatem”). Robotnicy nie są właścicielami ani nie mają żadnych roszczeń do środków produkcji, gotowych produktów, nad którymi pracują, ani do zysków generowanych ze sprzedaży tych produktów. Raczej praca działa tylko w zamian za wynagrodzenie pieniężne. Marks argumentował, że z powodu tego nierównomiernego porozumienia kapitaliści wykorzystują robotników.
Materializm historyczny Marksa
Inna ważna teoria opracowana przez Marksa jest znana jako materializm historyczny. Teoria ta zakłada, że społeczeństwo w danym momencie jest uporządkowane według rodzaju technologii zastosowanej w procesie produkcji. W kapitalizmie przemysłowym społeczeństwo jest uporządkowane, a kapitaliści organizują pracę w fabrykach lub biurach, gdzie pracują za wynagrodzenie. Przed kapitalizmem Marks zasugerował, że feudalizm istniał jako szczególny zestaw relacji społecznych między klasami panów i chłopów, związany z dominującymi wówczas środkami produkcji napędzanymi ręcznie lub zwierzętami.
Używanie Marksa jako podstawy
Praca Marksa położyła podwaliny pod przyszłych przywódców komunistycznych, takich jak Vladimir Lenin i Josef Stalin. Opierając się na założeniu, że kapitalizm zawiera ziarno własnego zniszczenia, jego idee stanowiły podstawę marksizmu i służyły jako teoretyczna podstawa komunizmu. Prawie wszystko, co napisał Marks, oglądano przez pryzmat zwykłego robotnika. Z Marksa wywodzi się pomysł, że zyski kapitalistyczne są możliwe, ponieważ wartość jest „skradziona” pracownikom i przekazywana pracodawcom. Był bez wątpienia jednym z najważniejszych i rewolucyjnych myślicieli swoich czasów.
Jego wczesne życie
Urodzony w Trewirze w Prusach (obecnie Niemcy) w 1818 roku Marks był synem odnoszącego sukcesy żydowskiego prawnika, który przeszedł na luteranizm przed narodzinami Marksa. Marks studiował prawo w Bonn i Berlinie, aw Berlinie zapoznał się z filozofią GWF Hegla. W młodym wieku zaangażował się w radykalizm poprzez młodych heglistów, grupę studentów krytykujących ówczesne instytucje polityczne i religijne. Marks otrzymał doktorat na Uniwersytecie w Jenie w 1841 roku. Jego radykalne przekonania uniemożliwiły mu zdobycie stanowiska nauczycielskiego, więc zamiast tego podjął pracę jako dziennikarz, a później został redaktorem liberalnej gazety Rheinische Zeitung w Kolonii.
Życie osobiste
Po zamieszkaniu w Prusach Marks mieszkał przez pewien czas we Francji i tam poznał swojego wieloletniego przyjaciela, Friedricha Engelsa. Został wydalony z Francji, a następnie mieszkał przez krótki okres w Belgii, zanim przeniósł się do Londynu, gdzie spędził resztę życia z żoną. Marks zmarł na zapalenie oskrzeli i zapalenie opłucnej w Londynie 14 marca 1883 roku. Został pochowany na cmentarzu Highgate w Londynie. Jego pierwotny grób był nieokreślony, ale w 1956 r. Komunistyczna Partia Wielkiej Brytanii odsłoniła wielki nagrobek, w tym popiersie Marksa i napis „Workers of all Lands Unite”, anglikalizowaną interpretację słynnego zwrotu w Manifeście komunistycznym : Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się! ”
Znane prace
Manifest komunistyczny podsumowuje teorie Marksa i Engelsa o naturze społeczeństwa i polityki i jest próbą wyjaśnienia celów marksizmu, a później socjalizmu. Pisząc „Manifest komunistyczny”, Marks i Engels wyjaśnili, w jaki sposób uważają kapitalizm za niezrównoważony i jak społeczeństwo kapitalistyczne, które istniało w czasie pisania, zostanie ostatecznie zastąpione socjalistycznym.
Das Kapital (pełny tytuł: Capital: A Critique of Political Economy ) był krytyką kapitalizmu. Zdecydowanie im więcej pracy akademickiej, przedstawia teorie Marksa o towarach, rynkach pracy, podziale pracy i podstawowym zrozumieniu stopy zwrotu dla właścicieli kapitału. Dokładne pochodzenie terminu „kapitalizm” w języku angielskim jest niejasne, wydaje się, że Karol Marks nie był pierwszym, który użył słowa „kapitalizm” w języku angielskim, chociaż z pewnością przyczynił się do wzrostu jego użycia. Według Oxford English Dictionary po raz pierwszy angielskie słowo zostało użyte przez autora Williama Thackeraya w 1854 r. W jego powieści The Newcome, która miała oznaczać poczucie troski o rzeczy osobiste i pieniądze w ogóle. Choć nie jest jasne, czy Thackeray, czy Marks byli świadomi pracy tego drugiego, obaj mężczyźni mieli na myśli to, że mają pejoratywny pierścień.
Współczesny wpływ
Idee marksistowskie w swojej czystej formie mają bardzo niewielu bezpośrednich zwolenników we współczesnych czasach; w rzeczywistości bardzo niewielu zachodnich myślicieli przyjęło marksizm po 1898 r., kiedy po raz pierwszy przetłumaczono na angielski język angielski Karola Marksa i „Zamknięcie jego systemu” ekonomisty Eugena von Böhm-Bawerka. W swoim przeklętym napomnieniu Böhm-Bawerk wykazał, że Marks nie uwzględnił rynków kapitałowych ani subiektywnych wartości w swojej analizie, unieważniając większość jego bardziej wyraźnych wniosków. Są jednak lekcje, których nawet współczesni myśliciele ekonomiczni mogą nauczyć się od Marksa.
Chociaż był najsurowszym krytykiem systemu kapitalistycznego, Marks zrozumiał, że był on znacznie bardziej produktywny niż poprzednie lub alternatywne systemy gospodarcze. W Das Kapital pisał o „produkcji kapitalistycznej”, która łączyła „razem różne procesy w całość społeczną”, która obejmowała opracowywanie nowych technologii. Uważał, że wszystkie kraje powinny stać się kapitalistyczne i rozwinąć tę zdolność produkcyjną, a wtedy robotnicy naturalnie zbuntowaliby się w komunizmie. Ale, podobnie jak przed nim Adam Smith i David Ricardo, Marks przewidział, że z powodu bezlitosnego dążenia kapitalizmu do zysku poprzez konkurencję i postęp technologiczny w celu obniżenia kosztów produkcji, stopa zysku w gospodarce zawsze będzie spadać z czasem.
Teoria wartości pracy
Podobnie jak inni klasyczni ekonomiści, Karol Marks wierzył w teorię wartości pracy, aby wyjaśnić względne różnice w cenach rynkowych. Teoria ta głosiła, że wartość wytworzonego dobra ekonomicznego można obiektywnie zmierzyć na podstawie średniej liczby godzin pracy wymaganych do jego wytworzenia. Innymi słowy, jeśli stół zajmuje dwa razy więcej czasu niż krzesło, stół należy uznać za dwa razy tak cenny.
Marks rozumiał teorię pracy lepiej niż jego poprzednicy (nawet Adam Smith) i rówieśnicy, i przedstawił niszczycielskie wyzwanie intelektualne laissez-faire ekonomistom w Das Kapital : Jeśli towary i usługi są sprzedawane według ich prawdziwych obiektywnych wartości pracy mierzonych w pracy godziny, jak niektórzy kapitaliści czerpią zyski? Musi to oznaczać, stwierdził Marks, że kapitaliści płacą za dużo lub przepracowują, a tym samym wykorzystują robotników do obniżenia kosztów produkcji.
Podczas gdy odpowiedź Marksa ostatecznie okazała się nieprawidłowa, a później ekonomiści przyjęli subiektywną teorię wartości, jego proste stwierdzenie wystarczyło, aby pokazać słabość logiki i założeń teorii pracy; Marks niechcący pomógł napędzić rewolucję w ekonomicznym myśleniu.
Zmiana gospodarcza na transformację społeczną
Dr James Bradford „Brad” DeLong, profesor ekonomii na UC-Berkeley, napisał w 2011 r., Że „główny wkład” Marksa w naukę ekonomiczną faktycznie nastąpił w 10-akapitowym odcinku „Manifestu komunistycznego”, w którym opisuje, w jaki sposób powoduje wzrost gospodarczy przesuwa się między klasami społecznymi, często prowadząc do walki o władzę polityczną.
To leży u podstaw często niedocenianego aspektu ekonomii: emocji i aktywności politycznej zaangażowanych aktorów. Następstwem tego argumentu był później francuski ekonomista Thomas Piketty, który zaproponował, że chociaż nic nie jest nie tak z nierównością dochodów w sensie ekonomicznym, to może wywołać odwrót od kapitalizmu wśród ludzi. Tak więc istnieje moralny i antropologiczny aspekt każdego systemu gospodarczego. Idea, że struktura społeczna i transformacje z jednego porządku do drugiego mogą wynikać ze zmian technologicznych w sposobie wytwarzania rzeczy w gospodarce, jest znana jako materializm historyczny.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.