Teoria wartości pracy - LTV
Teoria wartości pracy (LTV) była wczesną próbą ekonomistów, aby wyjaśnić, dlaczego towary były wymieniane na określone względne ceny na rynku. Sugerowało to, że wartość towaru można obiektywnie zmierzyć na podstawie średniej liczby godzin pracy niezbędnych do jego wytworzenia. Najbardziej znanymi orędownikami teorii pracy byli Adam Smith, David Ricardo i Karl Marks.
Teoria wartości pracy sugeruje, że dwa towary będą handlować za tę samą cenę, jeśli będą zawierały tę samą ilość czasu pracy, albo wymienią się w stosunku ustalonym przez względne różnice między dwoma czasami pracy. Na przykład, jeśli polowanie na jelenie zajmie 10 godzin, a bobra 20 godzin, to stosunek wymiany będzie wynosił dwa bobry na jednego jelenia. Odkąd została opracowana w XVIII wieku, teoria wartości pracowniczej straciła przychylność większości ekonomistów głównego nurtu.
Wyjaśniona teoria wartości pracy
Opracowując swoją roboczą teorię wartości, zarówno Smith (w Bogactwie narodów ), jak i Ricardo, zaczęli wyobrażać sobie hipotetyczny „niegrzeczny i wczesny stan” ludzkości polegający na prostej produkcji towarów. Nie miała to być rzeczywistość dokładna ani historyczna, ale jako eksperyment myślowy mający na celu wyprowadzenie bardziej rozwiniętej wersji teorii. W tym wczesnym stanie w gospodarce żyją tylko auto-producenci, którzy posiadają własne materiały, sprzęt i narzędzia potrzebne do produkcji. Nie ma różnic klasowych między kapitalistą, robotnikiem i właścicielem, więc koncepcja kapitału, jaką znamy, jeszcze się nie pojawiła.
Wzięli uproszczony przykład świata dwóch towarów składającego się z bobra i jelenia. Jeśli produkcja jeleni jest bardziej opłacalna niż bóbr, migracja ludzi prowadziłaby do produkcji jeleni i produkcji bobra. Podaż jeleni wzrośnie w naturze, powodując spadek dochodów z produkcji jeleni - przy jednoczesnym wzroście dochodów bobrów, ponieważ mniej osób wybiera to zatrudnienie. Ważne jest, aby zrozumieć, że dochody producentów własnych są regulowane przez ilość pracy zawartej w produkcji, często wyrażoną jako czas pracy. Smith napisał, że praca była oryginalnym pieniądzem wymiany wszystkich towarów, a zatem im więcej pracy jest zatrudnione przy produkcji, tym większa jest wartość tej pozycji w zamian za inne towary, względnie.
Podczas gdy Smith opisał koncepcję i zasadę LTV, Ricardo był zainteresowany tym, jak rządzą się tymi relatywnymi cenami między towarami. Weźmy ponownie przykład produkcji bobra i jelenia. Jeśli potrzeba 20 godzin pracy na wyprodukowanie jednego bobra i 10 godzin pracy na wyprodukowanie jednego jelenia, wówczas jeden bóbr wymieniłby się na dwa jelenie, oba równe 20 jednostkom czasu pracy. Koszt produkcji obejmuje nie tylko bezpośrednie koszty wyjścia i polowania, ale także koszty pośrednie związane z produkcją niezbędnych narzędzi - pułapki na złapanie bobra lub łuku i strzały do polowania na jelenia. Całkowita ilość czasu pracy jest zintegrowana pionowo - w tym zarówno bezpośredni, jak i pośredni czas pracy. Jeśli więc potrzeba 12 godzin, aby zrobić pułapkę na bobra i 8 godzin, aby złapać bobra, oznacza to 20 całkowitych godzin pracy.
Oto przykład, w którym początkowo produkcja bobrów jest bardziej opłacalna niż w przypadku jeleni:
Potrzebny czas pracy | Dochód / godz. ($) | Dochód za 20 godz. pracy | Koszt produkcji | |
Bóbr | Pułapka (12) + Polowanie (8) = 20 | 11 USD / godz. | 220, 00 $ | 220, 00 $ |
Jeleń | Łuk i strzały (4) + polowanie (6) = 10 | 9 USD / godz. | 180, 00 $ | 90, 00 $ |
Ponieważ produkcja bobra jest bardziej opłacalna, ludzie wyjdą z produkcji jelenia i zamiast tego zdecydują się na produkcję bobra, tworząc proces równoważenia. Wcielony czas pracy wskazuje, że stosunek równowagi powinien wynosić 2: 1. Tak więc teraz dochód producentów bobrów będzie spadał do 10 USD na godzinę, podczas gdy dochód producentów jeleni będzie miał tendencję do wzrostu do 10 USD na godzinę, gdy koszty produkcji bobrów spadną i wzrosną u jeleni, przywracając stosunek 2: 1, więc że nowe koszty produkcji wyniosą 200 USD i 100 USD. To jest naturalna cena towarów; został przywrócony do porządku ze względu na możliwość arbitrażu, która wykazała się, że dochód producentów bobrów wyniósł 11 USD, co spowodowało, że stopa zysku przekroczyła naturalny współczynnik wymiany 2: 1.
Chociaż cena rynkowa może się często wahać z powodu podaży i popytu w danym momencie, cena naturalna stanowi środek ciężkości, konsekwentnie przyciągając do niej ceny - jeśli cena rynkowa przekroczy cenę naturalną, ludzie będą zachęcani do sprzedawania większej ilości podczas gdy cena rynkowa nie docenia ceny naturalnej, zachętą jest kupowanie jej więcej. Z czasem konkurencja będzie dążyć do dostosowania cen względnych do ceny naturalnej.
Teoria pracy i marksizm
Teoria wartości pracy przeplatała prawie każdy aspekt analizy marksistowskiej. Szczytowa praca ekonomiczna Marksa, Das Kapital, była prawie całkowicie oparta na napięciu między kapitalistycznymi właścicielami środków produkcji a siłą roboczą proletariackiej klasy robotniczej.
Marksa pociągała teoria pracy, ponieważ uważał, że praca ludzka jest jedyną wspólną cechą wspólną wszystkich towarów i usług wymienianych na rynku. Jednak dla Marksa nie wystarczyło, aby dwa dobra miały równoważną siłę roboczą; zamiast tego oba dobra muszą mieć taką samą ilość „niezbędnej społecznie” siły roboczej.
Marks wykorzystał teorię pracy, by zainicjować niszczycielską krytykę przeciwko klasycznym ekonomistom wolnorynkowym w tradycji Adama Smitha. Jeśli, zapytał, wszystkie towary i usługi w systemie kapitalistycznym są sprzedawane po cenach odzwierciedlających ich prawdziwą wartość, a wszystkie wartości są mierzone w godzinach pracy, to w jaki sposób kapitaliści mogą cieszyć się zyskami, chyba że płacą swoim pracownikom mniej niż rzeczywista wartość ich rodzić?
Na tej podstawie Marks rozwinął teorię wyzysku kapitalizmu. Klasyczni ekonomiści nie mieli odpowiedzi aż do rewolucji subiektywistycznej.
Teoria subiektywistyczna przejmuje kontrolę
Problemy teorii pracy zostały ostatecznie rozwiązane przez subiektywną teorię wartości. Teoria ta zakłada, że wartość wymiany nie jest bezwzględna, ale względna i oparta na indywidualnych ocenach podmiotu. Wartość wyłania się z ludzkiej percepcji użyteczności. Dobrowolne wymiany gospodarcze odbywają się tylko wtedy, gdy każdy partner handlowy subiektywnie ceni dobro drugiego partnera bardziej niż jego własne.
To odkrycie odwróciło również związek między kosztami nakładów a cenami rynkowymi. Podczas gdy teoria pracy argumentowała, że koszty nakładów determinują ceny końcowe, teoria subiektywistyczna wykazała, że wartość nakładów była oparta na potencjalnej cenie rynkowej towarów końcowych.
Trzej ekonomiści niezależnie i prawie jednocześnie odkryli i napisali o subiektywnej teorii wartości w latach 70. XIX wieku: William Stanley Jevons, Leon Walras i Carl Menger. To przełomowe odkrycie dla ekonomii znane jest jako rewolucja subiektywistyczna.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.