Rezerwa na straty
Rezerwa na straty jest oszacowaniem odpowiedzialności ubezpieczyciela z tytułu przyszłych roszczeń. Rezerwy na straty, zazwyczaj złożone z aktywów płynnych, pozwalają ubezpieczycielowi na pokrycie roszczeń z polis, które ubezpiecza. Szacowanie zobowiązań może być złożonym przedsięwzięciem. Ubezpieczyciele muszą wziąć pod uwagę czas trwania umowy ubezpieczenia, rodzaj oferowanego ubezpieczenia oraz szanse na szybkie rozstrzygnięcie roszczenia. Ubezpieczyciele muszą korygować obliczenia rezerwy na straty w miarę zmiany okoliczności.
Kiedy ubezpieczyciel ubezpiecza nową polisę, rejestruje należność z tytułu składki (która jest składnikiem aktywów) i zobowiązanie z tytułu roszczeń (które są zobowiązaniem). Zobowiązanie uznaje się za część rachunku niespłaconych strat, który stanowi rezerwę na straty.
PRZEŁAMANIE Rezerwy strat
Rozliczanie rezerw na straty obejmuje złożone obliczenia, ponieważ straty mogą przyjść w dowolnym momencie, w tym w późniejszych latach. Na przykład ostateczne rozstrzygnięcie sporu z powoda może wymagać wieloletniej walki sądowej.
Ubezpieczyciele wolą wykorzystywać wartość bieżącą przy obliczaniu roszczeń, ponieważ pozwala im to rozważyć odsetki. Organy regulacyjne wymagają jednak, aby roszczenia były rejestrowane według rzeczywistej wartości straty - jej wartości nominalnej. Rezerwa niezdyskontowanych strat będzie większa niż rezerwa zdyskontowanych strat. Ten wymóg regulacyjny powoduje zwiększenie zgłaszanych zobowiązań.
Organy regulacyjne określają dochód podlegający opodatkowaniu ubezpieczyciela, biorąc sumę rocznych składek odejmując wszelkie wzrosty rezerw na straty. Obliczenie to nazywa się odliczeniem rezerwy na straty. Dochód, który jest przychodem ubezpieczyciela z ubezpieczenia, obejmuje odliczenie rezerwy na straty oraz dochód z inwestycji.
Firmy ubezpieczeniowe mogą wykorzystać rezerwę na straty w celu wyrównania dochodów. Proces reklamacyjny może być złożony; ustalenie, czy ubezpieczyciel wykorzystuje rezerwy na straty w celu wyrównania dochodów, wymaga zbadania zmian błędów rezerwy na straty ubezpieczyciela w stosunku do przeszłych dochodów z inwestycji.
Rezerwy na straty i pożyczki
Instytucje pożyczające również wykorzystują rezerwy na straty do zarządzania swoimi księgami.
Weźmy na przykład Bank ABC, który udzielił pożyczek w wysokości 10 000 000 USD różnym firmom i osobom fizycznym. Chociaż Bank ABC bardzo ciężko pracuje, aby zakwalifikować osoby, którym udziela pożyczek, niektórzy z nich nieuchronnie się spłacą lub pozostaną w tyle, a niektóre pożyczki będą musiały zostać ponownie negocjowane.
Bank ABC rozumie te realia i dlatego szacuje, że 2 procent jego pożyczek, czyli 200 000 $, prawdopodobnie nigdy nie zostanie spłaconych. Szacunek w wysokości 200 000 USD stanowi rezerwę na straty kredytowe Banku ABC i zapisuje tę rezerwę jako liczbę ujemną w części aktywów bilansu.
Jeżeli Bank ABC podejmie decyzję o umorzeniu całości lub części pożyczki, usunie pożyczkę z bilansu aktywów, a także usunie kwotę odpisu z rezerwy na straty kredytowe. Kwota odliczona od rezerwy na straty kredytowe może być odliczona od podatku dla Banku ABC.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.