Definicja ujemnej stopy procentowej
Ujemne stopy procentowe odnoszą się do scenariusza, w którym depozyty gotówkowe ponoszą opłatę za przechowywanie w banku zamiast uzyskiwania dochodu z odsetek. Zamiast otrzymywać pieniądze z depozytów w formie odsetek, deponenci muszą regularnie płacić, aby zatrzymać swoje pieniądze w banku. To środowisko ma na celu zachęcenie banków do bardziej swobodnego pożyczania pieniędzy.
Kluczowe dania na wynos
- Przy ujemnych stopach procentowych środki pieniężne zdeponowane w banku generują opłatę za przechowywanie, a nie możliwość uzyskiwania dochodów z odsetek.
- Ujemne stopy procentowe można zaobserwować w okresach deflacji, kiedy ludzie lub instytucje są skłonne gromadzić pieniądze, zamiast je wydawać lub pożyczać.
- Ujemna stopa procentowa ma być zachętą dla banków do zaciągania pożyczek w okresie, w którym wolałyby trzymać się funduszy.
Jak działa ujemna stopa procentowa?
Podczas gdy realne stopy procentowe mogą być faktycznie ujemne, jeżeli inflacja przekroczy nominalną stopę procentową, nominalna stopa procentowa została teoretycznie ograniczona do zera. Ujemne stopy procentowe są często wynikiem desperackich i krytycznych starań o zwiększenie wzrostu gospodarczego za pomocą środków finansowych.
Ujemne stopy procentowe mogą wystąpić w okresach deflacji, gdy ludzie i firmy dysponują zbyt dużą ilością pieniędzy zamiast wydawać pieniądze. Może to skutkować gwałtownym spadkiem popytu i nawet niższymi cenami. Często do radzenia sobie z tego typu sytuacją stosuje się luźną politykę pieniężną. Jednak przy silnych oznakach deflacji nadal czynnik, po prostu obniżenie stopy procentowej banku centralnego do zera może nie wystarczyć do stymulowania wzrostu akcji kredytowej i kredytowej.
W otoczeniu o ujemnych stopach procentowych wpływa to na całą strefę ekonomiczną, ponieważ nominalna stopa procentowa spada poniżej zera, a banki i inne firmy muszą płacić, aby przechowywać swoje środki w banku centralnym, a nie uzyskiwać dochody z odsetek.
Zrozumienie środowiska ujemnych stóp procentowych
Ujemne otoczenie stóp procentowych ma miejsce, gdy nominalna stopa procentowa spada poniżej zera procentowego dla określonej strefy ekonomicznej, co oznacza, że banki i inne firmy finansowe musiałyby zapłacić, aby utrzymywać nadwyżki rezerw w banku centralnym, a nie uzyskiwać dodatnie przychody odsetkowe.
Polityka ujemnych stóp procentowych (NIRP) to niezwykłe narzędzie polityki pieniężnej, w którym nominalne docelowe stopy procentowe są ustalane z wartością ujemną, poniżej teoretycznej dolnej granicy zero procent.
Przykład ujemnego oprocentowania w świecie rzeczywistym
W ostatnich latach banki centralne w Europie, Skandynawii i Japonii wprowadziły politykę ujemnych stóp procentowych (NIRP) w odniesieniu do nadwyżek rezerw bankowych w systemie finansowym. To niekonwencjonalne narzędzie polityki pieniężnej ma na celu pobudzenie wzrostu gospodarczego poprzez wydatki i inwestycje, ponieważ deponenci byliby zachęcani do wydawania gotówki zamiast przechowywania jej w banku i ponoszenia gwarantowanej straty.
Nadal nie jest jasne, czy ta polityka działała w tych krajach zgodnie z jej przeznaczeniem i czy ujemne stopy skutecznie rozprzestrzeniły się poza nadwyżki rezerw gotówkowych w systemie bankowym na inne części gospodarki.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.