Merton Miller
Merton Miller jest wybitnym ekonomistą ze szkoły w Chicago, który otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii w 1990 roku. Nagrodę tę podzielił z Harrym Markowitzem i Williamem Sharpe za ich wspólne wysiłki na rzecz twierdzenia Modiglianiego-Millera, które dotyczy związku między wartością spółka i jej struktura kapitału własnego. W trakcie swojej kariery badania Millera koncentrowały się na finansach przedsiębiorstw oraz na problemach gospodarczych i regulacyjnych branży usług finansowych.
ŁAMANIE Mertona Millera
Merton Miller urodził się w Bostonie w 1923 roku. Jako student Miller studiował na Harvard University i ukończył magna cum laude. Wczesnym kolegą z Harvardu był Robert M. Solow, który później został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii. Na początku swojej kariery i podczas II wojny światowej Miller pracował jako ekonomista dla rządu federalnego w Wydziale Badań Podatkowych Departamentu Skarbu USA, a następnie w Wydziale Badań i Statystyki Rady Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej ( FRS).
„Merton Miller” i Francisco Modigliano
W 1949 r. Miller powrócił do szkoły wyższej w Johns Hopkins, aby kontynuować badania i studia w dziedzinie ekonomii. Doktorat otrzymał w 1952 r. Od Johnsa Hopkinsa, a następnie spędził rok jako gościnny wykładowca gościnny w London School of Economics, zanim objął długoterminowe stanowisko w Carnegie Mellon's Graduate School of Industrial Administration, gdzie stypendyści zajmowali się badaniami biznes i korporacje. Tam spotkał się z Francisco Modigliano i obaj zaczęli wspólnie publikować artykuły na temat ekonomii finansów przedsiębiorstw, na długo zanim którykolwiek z nich osiągnie szczyt swojego zawodu jako laureaci Nagrody Nobla.
W 1958 r. Modigliano i Miller współpracowali przy dokumencie zatytułowanym Koszt kapitału, finanse przedsiębiorstw i teoria inwestycji . To tutaj po raz pierwszy omówiono twierdzenie Modigliano-Millera. Twierdzenie to pojawiło się później w pismach i pismach obu mężczyzn, a także zostało rozwinięte przez innych.
W 1961 r. Miller opuścił Carnegie Mellon, aby dołączyć do wydziału na Uniwersytecie w Chicago, i pozostał tam przez resztę swojej kariery, później został dyrektorem publicznym w Chicago Mercantile Exchange (CME), na stanowisku, które zajmował pracując jednocześnie w University of Chicago. W ciągu swojego życia Miller napisał lub współautor ośmiu książek, w tym Merton Miller o pochodnych dla popularnej prasy John F. Wiley & Sons.
Przez całą karierę i na emeryturze Miller był nadal zaangażowany w badanie i artykułowanie interesujących problemów w finansach przedsiębiorstw, aw 1995 roku został zatrudniony jako konsultant przez NASDAQ, aby pomóc w analizie kwestii ustalania cen na giełdzie.
SaveSave
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.