Geneza portorykańskiego kryzysu zadłużeniowego

W trwającej dwa lata sadze amerykańskie terytorium Puerto Rico podjęło wiele prób zmniejszenia obciążenia zadłużeniem i uratowania gospodarki. Jednak okazało się to nieskuteczne, a gubernator Ricardo Rossello przeniósł kryzys na formę sądu upadłościowego na początku maja. Z ponad 70 miliardami dolarów w obligacjach i 49 miliardami dolarów w niefinansowych emeryturach, jest to największy rząd, który szukał bankructwa w historii USA.

W marcu gubernator zaproponował nową umowę w celu restrukturyzacji zadłużenia najważniejszego przedsiębiorstwa energetycznego, Puerto Rico Electric Power Authority (PREPA), co stanowi 9 mld USD, czyli prawie 13% całkowitego zadłużenia z tytułu obligacji. Chociaż plan Rosello był wspierany przez federalną radę nadzorczą (powołaną w ubiegłym roku przez ówczesnego prezydenta Obamę) w celu wyjścia z Puerto Rico z pułapki zadłużenia, przeciwnicy byli przeciwni.

„Wpływa to na szersze negocjacje restrukturyzacyjne, które Puerto Rico zamierza przeprowadzić. Jesteśmy więc bardzo zaniepokojeni tym, co dzieje się w Prepa. Jesteśmy bardzo zaniepokojeni możliwością rozpadu tej umowy”, Steven Spencer z Houlihan Lokey, doradca wierzycieli Franklin Powiedzieli wtedy Advisers Inc. i Oppenheimer Funds Inc.

Terytorium wyspy musiało do 1 maja wynegocjować umowę ze swoimi wierzycielami, w którym to momencie wygasłby pobyt udzielony przez sądy i umożliwiłby wierzycielom pozwanie. 2 maja kilku wierzycieli wniosło pozew. Ostatnim wydarzeniem jest to, że amerykański sędzia zamroził płatność w wysokości 16 mln USD należną 1 czerwca, aby dać wierzycielom szansę na wniesienie roszczenia do funduszy.

Mówiąc inaczej, pieniądze, które Portoryko jest winien, stanowią prawie 70% produktu krajowego brutto (PKB). Dla porównania średni stosunek długu do PKB dla stanów w Stanach Zjednoczonych wynosi 17%. Rosnące zadłużenie terytorium w połączeniu z jego słabnącą gospodarką spowodowało, że trzy główne agencje ratingowe w 2014 r. Obniżyły dług Puerto Rico do poziomu nieinwestycyjnego, znanego również jako status śmieci. To obniżenie poziomu uruchomiło klauzule przyspieszenia dla wielu wierzycieli tego terytorium; kiedy tak się dzieje, spłaty kapitału i odsetek od długu stają się wymagalne znacznie wcześniej. Niestety dla Puerto Rico jego przychody są niewystarczające, aby spłacić dług zgodnie z pierwotnym harmonogramem, a tym bardziej przyspieszonym harmonogramem.

W ubiegłym roku Lin-Manuel Miranda, twórca nagradzanej Tony i Pulitzera Hamilton, pojawił się w Last Week Tonight with John Oliver, aby zwrócić uwagę na kryzys finansowy w Portoryko. Stuknął: „Nadzieja Johna Olivera w komicznej rozprawie rezonuje z Kongresem, który wprowadził nas w taką sytuację, wraz z samobójczymi deklaracjami podatkowymi…” Artysta nawet żartował, że chętnie wystąpi w domu Paula Ryana ze względu na ojczyzna jego rodziców.

Początki

Kryzys zadłużenia w Puerto Rico ma wiele źródeł. Co najważniejsze, inwestorzy w portorykańskie obligacje komunalne od lat są traktowani z korzyścią podatkową. Inwestorzy obligacji ze wszystkich 50 stanów skorzystali z tej korzyści, kupując obligacje z Portoryko. Kiedy rząd emituje obligacje, skutecznie pożycza pieniądze, wraz z odsetkami, posiadaczom obligacji. W dużej mierze dzięki tej uldze podatkowej Puerto Rico wyemitowało zbyt dużo długów z obligacji i zaczęło polegać na pożyczonych środkach z emisji obligacji, aby zrównoważyć swój budżet.

Spadek gospodarczy w Puerto Rico doprowadził z biegiem lat do zwiększenia deficytów budżetowych. Mała wyspa jest źle wyposażona do produkcji i produkcji towarów. Przez dziesięciolecia jego gospodarka była utrzymywana przez obecność firm zorientowanych na technologię i usługi, które zlokalizowały się na wyspie ze względu na korzystne traktowanie podatkowe. Wiele ulg podatkowych w Puerto Rico było jednak ulotnych. W amerykańskim kodeksie podatkowym wezwano do wygaśnięcia tych korzyści z upływem czasu. Kiedy to się zaczęło, firmy uciekły z wyspy, wyrzucając gospodarkę.

W porównaniu z innymi stanami i terytoriami wydatki na programy społeczne są nieproporcjonalnie wysokie w Puerto Rico. Większość mieszkańców wyspy otrzymuje Medicare lub Medicaid. Wysoki wskaźnik ubóstwa w Portoryko niezmiennie oznacza, że ​​wielu jego mieszkańców szuka pomocy społecznej i innych świadczeń rządowych. Problemem dodatkowo jest fakt, że Puerto Rico otrzymuje znacznie mniej dolarów federalnych na pomoc socjalną niż państwa o porównywalnej populacji.

Portoryko pozbywa się mieszkańców od 2005 roku. Starzenie się ma również populacja wyspy. Te połączone czynniki znacznie zmniejszyły jego podstawę opodatkowania; nie tylko terytorium przejęło rosnące zadłużenie w XXI wieku, ale ma również mniejsze przychody, by spłacić ten dług.

Boom w Puerto Rican Bond

Akt Jonesa-Shafrotha z 1917 r. Przyznał obywatelstwo amerykańskie mieszkańcom Puerto Rico. Określił także szereg postanowień określających relacje terytorium z kontynentem amerykańskim. Jednym z takich postanowień były obligacje komunalne z Portoryko oraz sposób, w jaki byłyby traktowane inaczej niż obligacje emitowane przez państwa.

Dochody odsetkowe od większości obligacji komunalnych podlegają podatkom na różnych szczeblach administracji rządowej, w tym federalnym, stanowym i lokalnym. Podstawowym wyjątkiem jest sytuacja, gdy inwestor kupuje obligację wyemitowaną przez jego państwo zamieszkania, tak jak w przypadku kupującego obligację komunalną na Florydzie. Jones-Shafroth zwolnił portorykańskie obligacje komunalne ze wszystkich trzech poziomów opodatkowania; w rezultacie mieszkańcy wszystkich 50 stanów i innych terytoriów USA mogli inwestować w obligacje portorykańskie bez płacenia odsetek od dochodu.

Nic dziwnego, że dolary inwestycyjne zaczęły zalewać obligacje rządowe Portoryko. Nie powodowało to poważnych problemów przez wiele dziesięcioleci. Jednak w latach 70. rząd terytorialny zaczął wykorzystywać pieniądze z inwestycji w obligacje, aby zrównoważyć swój budżet, pomimo pożyczonych środków, a nie faktycznych dochodów. Praktyka ta doprowadziła do szybkiego narastania długu, czyli spłat odsetek, na które Portoryko pokryło się, emitując jeszcze więcej długu. Wynikająca z tego śnieżna kula zadłużenia stanowi dużą część obecnego kryzysu na terytorium.

Znikające korzyści podatkowe w Puerto Rico

W przeciwieństwie do większości stanów w USA, Puerto Rico nigdy nie utrzymywało silnej gospodarki dzięki produkcji lub wytwarzaniu towarów. Odległe położenie wyspy, niewielki obszar lądowy i brak zasobów naturalnych uniemożliwiły jej rozwój silnej bazy produkcyjnej. Przez jakiś czas Puerto Rico miało coś innego, co napędzało jego gospodarkę. Rząd federalny stworzył zachętę dla firm, aby się tam ulokować, wprowadzając zwolnienia z podatku od osób prawnych. Było to szczególnie atrakcyjne dla firm zorientowanych na technologię i usługi, dla których odległe położenie Puerto Rico i brak zasobów stanowiły kilka wyzwań.

Te korzyści podatkowe nie były jednak trwałe. W miarę upływu czasu wiele firm zdecydowało się zaprzestać swojej obecności w Portorykańczyku. Wynikający z tego spadek gospodarczy był równoznaczny z tym, czego doświadczył Detroit w najciemniejszych dniach kryzysu samochodowego Wielkiej Trójki. Zmniejszona obecność firm doprowadziła do spadku PKB, pogarszając stosunek zadłużenia wyspy do PKB i przyspieszając obniżenie kredytu.

Uciążliwe wydatki społeczne

Ponad 60% Portorykańczyków otrzymuje Medicare lub Medicaid. Jednak w porównaniu do innych stanów o wysokim odsetku biednych mieszkańców, takich jak Missisipi, Puerto Rico otrzymuje niewielką część funduszy federalnych na pomoc w wydatkach socjalnych. W rezultacie terytorium musi mocno przeznaczyć własny budżet na zapewnienie środków na te programy, a także na pomoc socjalną i inne inicjatywy w zakresie bezpieczeństwa, które pomogą potrzebującym. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci malejące wpływy z podatków i rosnące zadłużenie w innych obszarach zmusiły Puerto Rico do pożyczenia pieniędzy, aby zachować wypłacalność programu Medicaid.

Kolejny poważny problem wynika z niedofinansowanej sieci zabezpieczenia społecznego w Portoryko. Ponieważ tak wielu mieszkańców tego terytorium otrzymuje pomoc rządową na opłacenie opieki zdrowotnej, świadczeniodawcy walczą nieustannie, a ich pracownicy są słabo wynagradzani w porównaniu z rówieśnikami z kontynentu. W rezultacie wielu najbardziej wykwalifikowanych pracowników służby zdrowia w Puerto Rico skoczyło na statek, aby poprzeć bardziej lukratywne miejsca pracy w innych częściach USA

Spadek populacji

Populacja Puerto Rico osiągnęła szczyt w 2005 r. Na poziomie 3, 91 miliona. Według spisu powszechnego USA z 2012 r. W ciągu siedmiu lat wyspa straciła ponad 150 000 mieszkańców. W badaniu Pew Research z 2015 r. Oszacowano, że w latach 2011–2013 populacja netto Portoryko spadała o 50 000 osób rocznie. Portorykańczycy przenoszą się na kontynent w tłumach z powodu lepszych możliwości ekonomicznych oraz niskich kosztów lotów i kosztów przeprowadzki.

Ponadto populacja, którą udało się zatrzymać Puerto Rico, szybko się starzeje. Starzenie się społeczeństwa oznacza mniejsze dochody podatkowe i większe wydatki. Kiedy mieszkaniec portorykańskiego wieku przestaje być zatrudniony, rząd nie tylko traci dochody z podatków z jego dochodów, ale z powodu wysokiego poziomu ubóstwa wśród osób starszych często musi wydawać pieniądze na tego mieszkańca w formie pomocy społecznej .

Dolna linia

Chociaż jest to w praktyce przypadek bankructwa, oficjalnie nie będzie się tak nazywać, ponieważ Puerto Rico nie może korzystać z rozdziału 9, zwykłego rozdziału dotyczącego upadłości. Zamiast tego zwróci się z prośbą o zwolnienie na podstawie Puerto Rico Oversight, Management and Economic Stability Act (PROMESA), nowego prawa federalnego dla niewypłacalnych samorządów terytorialnych, według New York Times.