Perspektywy dla pułapu zabezpieczenia społecznego

Kwota zarobków pracowników, która podlega podatkom na ubezpieczenie społeczne, jest ograniczona co roku (zwana maksymalnym dochodem podlegającym opodatkowaniu). Rząd federalny znacznie podniósł pułap zabezpieczenia społecznego na 2019 r. Na przykład w 2018 r. Maksymalne zarobki podlegające podatkom na ubezpieczenia społeczne wyniosły 128 400 USD. W 2019 r. Limit wzrósł do 132.900 USD. Wzrost ten stanowi wzrost o 2, 8% w stosunku do poprzedniego roku. W wyniku podwyższenia pułapu pracownicy o wysokich dochodach zapłacą w przyszłym roku kilkaset podatków z ubezpieczenia społecznego. Biorąc pod uwagę, że Ubezpieczenia Społeczne napotykają znaczące niedociągnięcia, które uniemożliwiają wypłatę przyszłych świadczeń zgodnie z obietnicą bez znaczących zmian, czy zwiększenie limitu w przyszłym roku pomoże Ubezpieczeniu Społecznemu dłużej? Oto spojrzenie na problemy.

Zwiększenie limitu zabezpieczenia społecznego na 2019 r

Wzrost w nadchodzącym roku jest wyższy niż zwykle, nawet w świetle zeszłorocznego braku wzrostu. Poniższa tabela pokazuje roczny wzrost pułapu podatku na ubezpieczenie społeczne w ciągu ostatnich 10 lat.

Roczne wzrosty maksymalnych dochodów podlegających opodatkowaniu w ramach zabezpieczenia społecznego, 2008–2019

Źródło: Administracja zabezpieczenia społecznego

Pracownik, który zarobił 127 200 USD w 2016 r., Zapłaciłby 6, 2% podatków na ubezpieczenie społeczne od 118 500 USD, czyli 7 347 USD. Jego pracodawca zapłaciłby kolejne 7 347 USD podatków z ubezpieczenia społecznego. Jeśli ta osoba prowadzi działalność na własny rachunek, odpowiedzialność za część pracodawcy ponosi ta osoba.

Pracownik, który zarobił 127 200 USD w 2016 r., Zapłaciłby podatki na ubezpieczenie społeczne w wysokości 6, 2% od wszystkich 127 200 USD dochodu, czyli 786, 840 USD, co stanowi wzrost o 539, 40 USD. Pracodawca (lub osoba fizyczna, jeśli jest samozatrudniona) dopasuje wyższą kwotę.

Kluczowe dania na wynos

• W 2019 r. Pułap zabezpieczenia społecznego lub kwota rocznych zarobków, na podstawie których obliczane są świadczenia z zabezpieczenia społecznego, wzrosły do ​​132.900 USD.
• W funduszach powierniczych, z których wpłaty do zabezpieczenia społecznego były na początku 2018 r. 2, 9 bln USD, ale według prognoz w 2035 r. Zabraknie im pieniędzy.
• Rozwiązanie problemu będzie wymagało wyższych podatków na ubezpieczenie społeczne, niższych świadczeń i indeksowania wieku emerytalnego do oczekiwanej długości życia.

Podczas gdy obciążenie podatkowe z tytułu ubezpieczenia społecznego wydaje się uderzać w osoby samozatrudnione bardziej niż pracowników, w rzeczywistości pracodawcy muszą myśleć o swojej części podatku na zabezpieczenie społeczne jako o części zarobków pracowników, co albo zwiększa koszty pracy, albo wymaga od nich obniżyć kwotę, którą wypłacają na wynagrodzenia.

Problem

Federalny program zabezpieczenia społecznego, który wypłaca świadczenia emerytalne, rentowe i rodzinne, ma poważne kłopoty. Świadczenia te wypłacane są z dwóch funduszy powierniczych, funduszu powierniczego „Ubezpieczenie na wypadek starości i osoby pozostałe przy życiu” (OASI) oraz funduszu powierniczego „Disability Insurance” (DI). Połączone fundusze powiernicze posiadały 2, 9 bln USD na początku 2018 r., Ale według przewidywań raportu rocznego z 2019 r. Z Social Security and Medicare Board of Trustees zabraknie im pieniędzy w 2035 r. To wkrótce wystarczy, aby dotknąć miliony obecnych i przyszłych emerytów.

Świadczenia z zabezpieczenia społecznego są wypłacane z podatków z tytułu ubezpieczenia społecznego pobieranych od obecnych pracowników oraz z płatności odsetek pobieranych od obligacji skarbowych. Zgodnie z pośrednimi założeniami Powierników przewiduje się, że koszty OAS i DI przekroczą całkowity dochód począwszy od 2020 r., A rezerwy zostaną wyczerpane w 2035 r. Po 2019 r. Rząd będzie musiał zacząć zanurzać się w funduszach powierniczych, aby uzupełnić niedobór między Dochody z zabezpieczenia społecznego i wypłacane przez nie świadczenia.

W 2035 r., Kiedy przewiduje się, że w funduszu powierniczym zabraknie pieniędzy, nie będzie wystarczających środków, aby spłacić liczbę przewidywanych emerytów według bieżących stawek świadczeń. Duża liczba osób z wyżu demograficznego przechodzących na emeryturę w połączeniu z mniejszymi młodszymi pokoleniami, które pracują i opłacają składki na ubezpieczenie społeczne, jest główną przyczyną niedoborów.

Podczas gdy w 1975 r. Było 3, 2 pracowników wspierających każdego emerytowanego beneficjenta, dzisiaj jest tylko 2, 8 pracowników, aw 2040 r. Może być tylko 2, 1. Innymi słowy, w Kongresowym Urzędzie Budżetowym w 2017 r. Oszacowano, że prognozowany wzrost wydatków na zabezpieczenia społeczne nie jest dramatyczny, jak można się spodziewać: z 4, 9% PKB w 2016 r. Do 6, 3 procenta w 2046 r., Według Kongresowego Urzędu Budżetowego.

Propozycje reformy zabezpieczenia społecznego mają na celu rozwiązanie problemu niedoboru. W rzeczywistości to fundusz powierniczy DI stoi w obliczu poważniejszego kryzysu niż fundusz powierniczy OASI, ale ponieważ emeryci są znacznie większą grupą niż osoby niepełnosprawne, ta ostatnia zyskała więcej prasy. Bez reformy zabezpieczenia społecznego rada powiernicza twierdzi, że oczekiwany dochód podatkowy będzie w stanie wypłacić około trzech czwartych oczekiwanych świadczeń od 2034 r.

Dolna linia

Zwiększenie pułapu zabezpieczenia społecznego pomaga, ale nie rozwiązuje zbliżającego się niedoboru zabezpieczenia społecznego. Zgodnie z obliczeniami Komitetu odpowiedzialnego budżetu federalnego, ośrodka analitycznego, który publikuje informacje na temat zabezpieczenia społecznego i innych kwestii związanych z budżetem federalnym, pułap podatkowy musiałby zostać całkowicie wyeliminowany, aby wypełnić znaczny procent luki w zabezpieczeniu społecznym.

Nawet ten drastyczny środek byłby daleki od pełnego rozwiązania. Prawdziwe rozwiązanie problemu będzie wymagało połączenia różnych środków, takich jak wyższe podatki na ubezpieczenia społeczne, niższe świadczenia (być może tylko dla osób zamożnych) oraz indeksowanie wieku emerytalnego do oczekiwanej długości życia.