Fundusz Ubezpieczeń Towarzystwa Oszczędnościowego (SAIF)
Savings Association Insurance Fund (SAIF) był rządowym funduszem ubezpieczeniowym dla instytucji oszczędnościowo-pożyczkowych i oszczędnościowych w Stanach Zjednoczonych w celu ochrony deponentów przed stratami spowodowanymi niepowodzeniem instytucjonalnym.
SAIF powstał w następstwie kryzysu oszczędnościowego i kredytowego z końca lat 80. XX wieku, podczas którego słabe inwestycje w nieruchomości doprowadziły do upadku ponad 1000 amerykańskich instytucji oszczędnościowo-pożyczkowych, co kosztowało podatników ponad 160 miliardów dolarów.
Fundusz został utworzony po raz pierwszy na mocy Ustawy o reformie, odzyskiwaniu i egzekwowaniu instytucji finansowych z 1989 r. W celu zapewnienia konsumentom podobnej ochrony, jak Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytów lub FDIC dla rachunków bankowych. FDIC powstał w 1933 r. Podczas Wielkiego Kryzysu jako sposób na ochronę oszczędności konsumentów i przywrócenie zaufania do amerykańskich banków.
SAIF był zarządzany przez FDIC jako samodzielny fundusz do 2006 r., Kiedy to połączono go z innym bankowym programem ubezpieczenia bankowego, Bankowym Funduszem Ubezpieczeniowym lub BIF.
Zrozumienie Savings Association Insurance Fund (SAIF)
Fundusz Ubezpieczeniowy Stowarzyszenia Oszczędności początkowo zastąpił Federalną Korporację Ubezpieczeń Oszczędności i Pożyczek (FSLIC), która stała się niewypłacalna podczas kryzysu S&L w latach 80. Pomimo kilkukrotnego dokapitalizowania w drugiej połowie lat 80. z dziesiątkami miliardów dolarów podatników, FSLIC został ostatecznie zniesiony, a jego miejsce zajął SAIF zarządzany przez FDIC.
Jak zauważyła FDIC w 2005 r. Przed połączeniem z BIF, SAIF był finansowany przede wszystkim z dwóch źródeł dochodów: odsetek uzyskanych z inwestycji w zobowiązania Skarbu USA i oceny ubezpieczenia depozytów. Inne fundusze mogą również pochodzić z pożyczek Skarbu USA, Federalnego Banku Finansującego i Federalnych Banków Pożyczek Krajowych.
„Według agencji FDIC posiada pożyczkę od Skarbu USA do 30 mld USD na cele ubezpieczeniowe w imieniu SAIF i BIF”. „Formuła ustawowa, zwana maksymalnym limitem zobowiązań (MOL), ogranicza kwotę zobowiązań, które SAIF może zaciągnąć do sumy środków pieniężnych, 90 procent wartości godziwej innych aktywów oraz kwoty dozwolonej do zaciągnięcia pożyczki od Departament Skarbu USA MOL dla SAIF wyniósł 21, 0 miliardów USD odpowiednio na dzień 31 grudnia 2005 r. i 2004 r.
Połączenie SAIF z BIF
W marcu 2006 r. Kongres USA wezwał do połączenia SAIF z innym funduszem administrowanym przez FDIC, Bankowym Funduszem Ubezpieczeniowym, w ramach uchwalenia Federalnej Ustawy o reformie ubezpieczeń depozytów z 2005 r.
Od pewnego czasu rozważano pomysł połączenia z BIF. W raporcie FDIC z 1999 r. Ekonomista Robert Oshinsky wyjaśnił dlaczego.
Od momentu jego utworzenia, SAIF uważano za podatne na zagrożenia, „częściowo ze względu na jego niewielki rozmiar, a częściowo ze względu na jego koncentrację geograficzną. Instytucje będące członkami SAIF stanowią znacznie mniejszą część amerykańskich organizacji bankowych niż instytucje członkowskie Bank Insurance Fund, „Oshinsky napisał.
„Na koniec 1998 r. SAIF miał 1430 członków, około 16 procent liczby członków BIF” - dodał - a SAIF ubezpieczał około 709 miliardów dolarów depozytów, około 33 procent szacowanych depozytów ubezpieczonych przez BIF .1 Ponadto instytucje będące członkami SAIF są skoncentrowane geograficznie, w przeciwieństwie do instytucji będących członkami BIF. ”
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.