Czy powinieneś dodać licencję na papiery wartościowe do swoich kwalifikacji?

Sprzedać czy nie sprzedać? Planiści finansowi stoją przed tym problemem, gdy decydują, czy uzyskać licencję na sprzedaż papierów wartościowych oprócz usług, które obecnie oferują klientom. Z pewnością oferowanie papierów wartościowych jest usługą, o którą prosi wielu klientów, i może być bardzo intratne, dzięki czemu Twoja praktyka stanie się prawdziwym punktem kompleksowej obsługi dla wszystkich potrzeb finansowych klienta.

Jednak uzyskanie licencji na sprzedaż papierów wartościowych nie jest łatwym zadaniem. Wymaga sponsorowania od brokera-dealera oraz miesięcy nauki i przygotowań, zanim będzie można przystąpić do egzaminów licencyjnych. A potem, kiedy w końcu uzyskasz licencję, musisz stale nadążać za edukacją.

Ważne jest, aby planiści starannie wyważyli zalety dodania licencji na papiery wartościowe do swojego repertuaru pod kątem związanego z tym wysiłku i ryzyka. W tym artykule przeprowadzimy Cię przez kolejne kroki, abyś mógł podjąć świadomą decyzję.

Wybierz swoją platformę

Niezależnie od tego, czy będzie to podstawowa czy dodatkowa linia działalności, każdy, kto zdecyduje się uzyskać licencję na papiery wartościowe, będzie musiał znaleźć odpowiedniego pośrednika-dealera, który będzie ich sponsorował. Ten proces może chwilę potrwać i nie należy go przyspieszać. W tej kategorii jest do wyboru wiele znakomitych firm, a twój wybór powinien zależeć od kilku czynników, takich jak poziom wypłaty prowizji brutto oraz od konkretnych oferowanych produktów i usług.

Na przykład, jeśli masz już dużą liczbę wysoko wynagradzanych klientów, możesz rozważyć brokera-dealera, który oferuje niestandardowe, niekwalifikowane plany dla kluczowych pracowników. Oczywiście różne firmy specjalizują się w różnych obszarach; niektóre firmy zagłębiają się w pojazdy planowania emerytalnego, podczas gdy inne zapewnią możliwości dla alternatywnych inwestycji, takich jak 1031 zamiany nieruchomości lub ulg podatkowych.

(Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Praca dla niezależnego brokera-dealera kontra duży bank”).

Świat pośredników-brokerów można podzielić na dwie główne kategorie: detaliczną i niezależną.

• Firmy detaliczne. Brokerzy pracujący w firmach detalicznych działają zasadniczo jako pracownicy, nawet jeśli są technicznie niezależnymi kontrahentami. Będą mieli na miejscu kierownika, który nadzoruje ich produkcję i administrację. Otrzymają oni wsparcie korporacyjne, takie jak biuro, wizytówki, ubezpieczenie zdrowotne i plan emerytalny. W zamian za to wsparcie przedstawiciele handlowi generalnie mają do czynienia ze znacznie wyższymi kwotami produkcyjnymi i niższymi wypłatami prowizji niż niezależni brokerzy. Jeśli chcesz rozpocząć działalność w branży finansowej, sprzedając inwestycje, to prawdopodobnie najbardziej logicznym wyborem będzie firma detaliczna, która zapewni wszystkie narzędzia potrzebne do odniesienia sukcesu.
• Niezależne firmy. Niezależni brokerzy są zwykle znacznie bardziej zdolni do łączenia swoich praktyk planowania finansowego z innymi liniami biznesowymi, takimi jak podatki lub planowanie nieruchomości. Z tego powodu większość specjalistów z ustaloną praktyką decyduje się na współpracę z niezależnymi brokerami-dealerami. Musisz się trochę rozejrzeć, aby znaleźć firmę, która oferuje konkretny zestaw produktów i usług, które najlepiej pasują do Twojej klienteli.

Jakie licencje będą potrzebne?

Większość dużych biur maklerskich wymaga od swoich nowych współpracowników uzyskania licencji na serię 7 i 66. Seria 31 oraz licencje na ubezpieczenie na życie i ubezpieczenia zdrowotne są również powszechne. Należy pamiętać, że licencja Series 66 jest licencją skonsolidowaną, łączącą licencje Series 63 i 65, a materiał jest związany zarówno z przepisami dotyczącymi niebieskiego nieba, jak i zarejestrowanych doradztwa inwestycyjnego.

Niezależni maklerzy-maklerzy mogą być bardziej liberalni w zakresie wymagań licencyjnych. Na przykład CPA, który pragnie przynieść korzyści swoim klientom, oferując renty i usługi planowania emerytalnego, może być zobowiązany tylko do zdania egzaminu z serii 6, który umożliwia mu sprzedaż funduszy inwestycyjnych i innych rodzajów pakietowych produktów inwestycyjnych, zamiast Egzamin z serii 7 obejmujący praktycznie wszystkie rodzaje papierów wartościowych. Niezależni przedstawiciele często wybierają licencje do uzyskania na podstawie rodzajów produktów i usług, które zamierzają oferować swoim klientom.

Zacznij się uczyć

Po wybraniu sponsora i przyjęciu na pokład natychmiast przystąpisz do nauki wszystkich wymaganych papierów wartościowych i egzaminów ubezpieczeniowych. Wielu przedstawicieli papierów wartościowych i ubezpieczeń przyznaje, że ten etap ich kariery, choć krótki, był zdecydowanie najbardziej nieprzyjemny.

Większość biur maklerskich oferuje wewnętrzny program szkoleniowy, który wypłaca wynagrodzenie na podstawie poprzedniego dochodu podczas nauki. Niezależne firmy zazwyczaj zapewniają znacznie mniejsze wsparcie w tej kategorii, chociaż mogą mieć umowę z dostawcą szkoleń, która pozwala na zakup materiałów do nauki po obniżonej cenie.

Bez względu na to, do jakiej kategorii się zaliczasz, studiowanie w zakresie papierów wartościowych i egzaminów ubezpieczeniowych może być męczącym zadaniem. Jeśli jesteś niezależnym przedstawicielem, zapisanie się na zajęcia i / lub kurs przeglądu może znacznie ułatwić ten proces.

Czas na test

Większość materiałów szkoleniowych i instruktorów może dostarczyć ci wszystkich wskazówek dotyczących zdawania testów, które będą potrzebne do zdania wymaganych egzaminów. Jednak dla niektórych przedstawicieli czas, który upływa między naciśnięciem przycisku „zakończone” na ekranie testu a odczytem wyniku testu, będzie nadal najdłuższym 30-sekundowym okresem kariery.

Pamiętaj, aby stosować wszystkie strategie egzaminacyjne, których nauczyłeś się w szkole: nigdy nie zmieniaj odpowiedzi, którą zgadujesz, chyba że pamiętasz coś, co ostatecznie pozwala ci ją odrzucić, zawsze zaczynaj dzień od dobrego śniadania, nie wkuwaj rano egzaminu i wreszcie ubierz się wygodnie.

(Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Wskazówki dotyczące zdania egzaminu z serii 6”).

Gratulacje! Zdałeś!

Przynajmniej najgorsze już minęło. Urząd Regulacji Przemysłu Finansowego (FINRA), który jest odpowiedzialny za cały nadzór regulacyjny nad licencjobiorcami papierów wartościowych, jest natychmiast powiadamiany o zdaniu testu, a następnie pośrednik-pośrednik dostarczy niezbędne dokumenty rejestracyjne do wypełnienia. Główny formularz, który musi wypełnić każdy licencjobiorca, to formularz U-4. FINRA przechowuje ten formularz. Wypełnienie formularza U-4 obejmie kompleksową historię mieszkaniową i zatrudnienia z ostatnich 10 lat, a także sprawdzenie przeszłości kryminalnej i ocenę raportu kredytowego.

Kandydaci, którzy mają poważne problemy kredytowe, takie jak bankructwo lub jakakolwiek kryminalna historia poza drobnymi wykroczeniami drogowymi, są na ogół dyskwalifikowani w tym momencie. Pobieranie odcisków palców i uiszczanie opłat za przetwarzanie dla niezależnych licencjobiorców zazwyczaj kończy proces wraz z wszelkimi innymi wymogami specyficznymi dla firmy, które mogą być uwzględnione.

Wejście do produkcji

Gdy początkowe biurokratyczne warczenie zostanie zaspokojone, przedstawicielom handlowym zazwyczaj zapewnia się bardziej kompleksowe szkolenie w zakresie produktów i usług, podczas gdy niezależni przedstawiciele mogą być zmuszeni dowiedzieć się wiele na ten temat. Na przykład firma taka jak Merrill Lynch lub UBS (UBS) zazwyczaj wysyła wszystkich nowych przedstawicieli do centralnej lokalizacji korporacyjnej na co najmniej dwa tygodnie, gdzie otrzymują dokładne wprowadzenie do zasad zgodności firmy, procedur administracyjnych i filozofii firmy .

Przybędą również hurtownicy z różnych firm inwestycyjnych, aby wyjaśnić uczestnikom swoje produkty i zacząć budować z nimi osobiste relacje. Jednak przedstawiciele handlowi będą generalnie musieli stawić czoła znacznie wyższym kwotom produkcyjnym niż niezależni przedstawiciele, którzy będą musieli pokryć większość lub wszystkie własne wydatki. Chociaż niezależni przedstawiciele również mogą przejść odpowiednie szkolenie, wielu niezależnych brokerów-pośredników będzie zatrudniać tylko brokerów z pewnym doświadczeniem w branży, którzy już znają wiele dostępnych produktów i usług.

Kontynuować edukację

Aby zachować licencję, wszyscy zarejestrowani przedstawiciele muszą spełniać roczne wymagania dotyczące ustawicznego kształcenia, które są upoważnione przez FINRA i Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC). Kształcenie ustawiczne ma dwa główne elementy: element firmowy i element regulacyjny.

• Mocny element. Element stały ma zastosowanie do tych, którzy w jakikolwiek sposób sprzedają lub handlują papierami wartościowymi, zwanymi także przez FINRA „osobą objętą ubezpieczeniem”. Koncentruje się na praktycznych tematach i zmianach zachodzących w branży z roku na rok.
• Element regulacyjny. Element regulacyjny dotyczy tych, którzy posiadają licencję serii 6 lub 7 lub tych, którzy nadzorują licencjobiorców papierów wartościowych. Najpierw należy go ukończyć po uzyskaniu licencji przez dwa lata, a następnie co trzy lata.

Każdy element musi być spełniony osobno, aby spełnić wszystkie wymagania dotyczące kształcenia ustawicznego.

Dolna linia

Uzyskanie licencji na papiery wartościowe jest wymagającym procesem, który obejmuje wybór pośrednika-dealera, zdanie wymaganych papierów wartościowych i egzaminów ubezpieczeniowych oraz osobistą kontrolę przeszłości. Po spełnieniu wstępnych wymagań rozpoczyna się prawdziwa praca polegająca na budowaniu firmy od podstaw. Podczas gdy działalność związana z papierami wartościowymi z pewnością może być bardzo dochodową i lukratywną karierą, kandydaci, którzy chcą uzyskać licencję, powinni dokładnie rozważyć koszty, ograniczenia i wysiłek wymagany w stosunku do potencjalnych nagród.