Metoda określonych akcji
Metoda konkretnych akcji jest sposobem dla indywidualnych inwestorów na manipulowanie ich zyskami lub stratami kapitałowymi przy sprzedaży części, ale nie wszystkich, akcji danej akcji. Celem metody określonych udziałów jest zmniejszenie zobowiązania podatkowego w danym roku, zwykle poprzez wykazanie jak największej straty lub tak małego zysku, jak to możliwe.
Metoda podziału określonych akcji
Metoda określonych udziałów może zminimalizować wielkość zysku kapitałowego lub zmaksymalizować wielkość straty kapitałowej do celów podatkowych przy sprzedaży akcji spółki lub funduszu. Działa poprzez wybór sprzedaży określonych akcji przy zmniejszaniu pozycji w akcjach. Sprzedaż akcji o najwyższej koszcie, tj. Akcji, za które inwestor zapłacił najwięcej, przyniesie mniejszy zysk kapitałowy lub większą stratę kapitałową, w każdym przypadku zmniejszając zobowiązanie podatkowe na dany rok.
Metoda określonych udziałów działa tylko wtedy, gdy spełnione są określone warunki. Metoda ta wymaga, aby inwestor nabył wiele partii tego samego papieru wartościowego po różnych cenach, sprzedaje tylko niektóre akcje inwestora w akcjach i prowadzi rejestr podstawy kosztowej każdego zakupu akcji lub funduszu.
Zakładając wszystkie te warunki, inwestor musi przekazać szczegółowe informacje brokerowi zarządzającemu rachunkiem inwestora, na którym akcje będą sprzedawane. W przeciwnym razie średnia cena zapłacona za wszystkie akcje tego samego akcji będzie stanowić podstawę kosztów, a inwestor będzie obciążony większym podatkiem niż to konieczne.
Dwie opcje w ramach metody określonych akcji
Chociaż ogólnie w interesie inwestora leży wybór najdroższych akcji do sprzedaży metodą określonych akcji, istnieją wyjątki. Gdyby w ciągu ostatniego roku zakupiono akcje o najwyższych kosztach, wybór ich sprzedaży metodą określonych akcji będzie liczony jako krótkoterminowy zysk kapitałowy, który jest opodatkowany według stawek podatku dochodowego, a nie niższej stopy zysków kapitałowych. W takim przypadku inwestor wybrałby najdroższe akcje spośród akcji zakupionych rok temu lub więcej.
Inna sytuacja, w której inwestor odstąpiłby od typowej strategii, występuje, gdy dochód inwestora podlegający opodatkowaniu, w tym długoterminowe zyski kapitałowe, spadnie poniżej określonego progu. W 2018 r. Liczba ta wynosi 38 600 USD dla osób fizycznych i 77 200 USD dla wspólnych podmiotów. Poniżej tego progu długoterminowe zyski kapitałowe nie podlegają opodatkowaniu. W takim przypadku inwestor może zdecydować się na określenie akcji o najniższej podstawie kosztów, aby zmaksymalizować zysk w formie papierowej i jak najlepiej wykorzystać stawkę podatkową 0%, pozostawiając udziały o najwyższym koszcie w portfelu, aby określić, kiedy jest najbardziej korzystny.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.