Najważniejsze czynniki ekonomiczne, które osłabiają dolara amerykańskiego

Deprecjacja waluty w kontekście dolara amerykańskiego odnosi się do spadku wartości dolara w stosunku do innej waluty. Na przykład, jeśli jednego dolara amerykańskiego można wymienić na jednego dolara kanadyjskiego, waluty określa się jako równe. Jeśli kurs wymiany się zmienia, a jeden dolar amerykański można teraz wymienić na 0, 85 dolara kanadyjskiego, dolar amerykański stracił wartość w stosunku do swojego kanadyjskiego odpowiednika i dlatego stracił na wartości.

Różnorodne czynniki ekonomiczne mogą przyczyniać się do deprecjacji dolara amerykańskiego. Należą do nich polityka pieniężna, inflacja, popyt na walutę, wzrost gospodarczy i ceny eksportowe.

Polityka pieniężna

W Stanach Zjednoczonych Rezerwa Federalna (bank centralny tego kraju, zwykle nazywany po prostu Fed) wdraża politykę pieniężną w celu umocnienia lub osłabienia dolara amerykańskiego. Na najbardziej podstawowym poziomie wdrożenie tak zwanej „łatwej” polityki pieniężnej osłabia dolara, co może prowadzić do deprecjacji. Tak więc na przykład, jeśli Fed obniży stopy procentowe lub zastosuje ilościowe środki łagodzące, takie jak zakup obligacji, mówi się, że to „łagodzenie”. Łagodzenie ma miejsce, gdy banki centralne obniżają stopy procentowe, zachęcając inwestorów do pożyczania pieniędzy.

Ponieważ dolar amerykański jest walutą fiducjarną, co oznacza, że ​​nie jest zabezpieczony żadnym konkretnym towarem (złotem lub srebrem), można go wytworzyć z powietrza. Kiedy powstaje więcej pieniędzy, zaczyna obowiązywać prawo podaży i popytu, przez co istniejące pieniądze stają się mniej wartościowe.

Inflacja

Istnieje odwrotna zależność między stopą inflacji w USA a jej partnerami handlowymi a deprecjacją lub aprecjacją waluty. Mówiąc relatywnie, wyższa inflacja deprecjonuje walutę, ponieważ inflacja oznacza wzrost kosztów towarów i usług. Towary te kosztują więcej dla innych narodów. Rosnące ceny zmniejszają popyt. I odwrotnie, towary importowane stają się bardziej atrakcyjne dla konsumentów w kraju o podwyższonej inflacji.

Popyt na walutę

Gdy popyt na walutę danego kraju jest silny, waluta pozostaje silna. Jednym ze sposobów popytu na walutę jest to, że kraj eksportuje produkty, które inne kraje chcą kupić, i żąda płatności we własnej walucie. Chociaż USA nie eksportują więcej niż importują, znalazły inny sposób na stworzenie sztucznie wysokiego globalnego popytu na dolary amerykańskie.

Dolar amerykański to tak zwana waluta rezerwowa. Waluty rezerwowe są używane przez narody na całym świecie do zakupu pożądanych towarów, takich jak ropa naftowa i złoto. Kiedy sprzedawcy tych towarów żądają płatności w walucie rezerwowej, powstaje sztuczne zapotrzebowanie na tę walutę, dzięki czemu jest ona silniejsza niż w innym przypadku.

W Stanach Zjednoczonych istnieją obawy, że rosnące zainteresowanie Chin uzyskaniem statusu waluty rezerwowej dla juana zmniejszy popyt na dolary amerykańskie. Podobne obawy dotyczą idei, że kraje produkujące ropę nie będą już wymagać płatności w dolarach amerykańskich. Zmniejszenie sztucznego popytu na dolary amerykańskie może osłabić dolara.

Spowolnienie wzrostu

Silne gospodarki zwykle mają silne waluty. Słabe gospodarki zwykle mają słabe waluty. Spadek wzrostu i zysków przedsiębiorstw może spowodować, że inwestorzy zabiorą swoje pieniądze gdzie indziej. Zmniejszone zainteresowanie inwestorów danym krajem może osłabić jego walutę. Gdy spekulanci walutowi widzą lub oczekują osłabienia, mogą obstawiać przeciwko walucie, powodując jej dalsze osłabienie.

Spadające ceny eksportowe

Kiedy ceny kluczowego produktu eksportowego spadają, waluta może tracić na wartości. Na przykład dolar kanadyjski (znany jako loonie) słabnie, gdy ceny ropy spadają, ponieważ ropa jest głównym produktem eksportowym dla Kanady.

Co z saldami handlowymi?

Narody są jak ludzie. Niektórzy wydają więcej niż zarabiają. To, jak wie każdy dobry inwestor, jest złym pomysłem, ponieważ powoduje zadłużenie. W przypadku Stanów Zjednoczonych kraj importuje więcej niż eksportuje i robi to od dziesięcioleci.

Jednym ze sposobów, w jaki Stany Zjednoczone finansują swoje rozrzutne sposoby, jest emisja długu. Chiny i Japonia, dwa kraje eksportujące znaczną ilość towarów do Stanów Zjednoczonych, pomagają w finansowaniu amerykańskiego deficytu, pożyczając mu ogromne kwoty. W zamian za pożyczki Stany Zjednoczone emitują amerykańskie papiery skarbowe (głównie IOU) i płacą odsetki narodom, które posiadają te papiery wartościowe. Pewnego dnia te długi staną się wymagalne, a pożyczkodawcy będą chcieli odzyskać swoje pieniądze. Jeśli kredytodawcy uważają, że poziom długu jest niezrównoważony, teoretycy uważają, że dolar osłabnie. Na saldo wymiany handlowej wpływ mają również ceny eksportowe, inflacja i inne zmienne. Bilans handlowy zmienia się w wyniku innych czynników ekonomicznych, nie powoduje tych czynników.

Złożone równanie

Szereg innych czynników, które mogą przyczynić się do deprecjacji dolara, to niestabilność polityczna (w danym kraju lub czasami u jego sąsiadów), zachowanie inwestorów (awersja do ryzyka) oraz osłabienie fundamentów makroekonomicznych. Istnieje złożona zależność między tymi wszystkimi czynnikami, więc może być trudno przytoczyć jeden czynnik, który będzie napędzał deprecjację waluty w izolacji. Na przykład polityka banku centralnego jest uważana za istotny czynnik deprecjacji waluty. Gdyby Rezerwa Federalna USA wprowadziła niskie stopy procentowe i unikalne programy luzowania ilościowego, można by oczekiwać znacznego osłabienia wartości dolara. Jeśli jednak inne kraje wdrożą nawet bardziej znaczące środki łagodzące i / lub inwestorzy oczekują, że środki łagodzące w USA zostaną zatrzymane, a wysiłki zagranicznych banków centralnych wzrosną, siła dolara może faktycznie wzrosnąć.

W związku z tym należy wziąć pod uwagę różne czynniki, które mogą powodować deprecjację waluty, w odniesieniu do wszystkich innych czynników. Wyzwania te stanowią ogromne przeszkody dla inwestorów spekulujących na rynkach walutowych, co zaobserwowano, gdy wartość franka szwajcarskiego nagle spadła w 2015 r. W wyniku niespodziewanego ruchu banku centralnego tego kraju w celu osłabienia waluty.

Amortyzacja: dobra czy zła?

Pytanie, czy deprecjacja waluty jest dobra czy zła, zależy w dużej mierze od perspektywy. Jeśli jesteś dyrektorem naczelnym firmy, która eksportuje swoje produkty, amortyzacja waluty jest dla Ciebie dobra. Kiedy waluta twojego kraju jest słaba w stosunku do waluty na rynku eksportowym, popyt na twoje produkty wzrośnie, ponieważ cena za nie spadła dla konsumentów na rynku docelowym.

Z drugiej strony, jeśli firma importuje surowce do produkcji gotowych produktów, deprecjacja waluty to zła wiadomość. Słabsza waluta oznacza, że ​​więcej surowców będzie cię kosztować, co zmusi cię do zwiększenia kosztu gotowych produktów (potencjalnie prowadząc do zmniejszenia popytu na nie) lub obniżenia marży zysku.

Podobna dynamika obowiązuje dla konsumentów. Słaby dolar sprawia, że ​​wzięcie wakacji w Europie lub zakup nowego importowanego samochodu jest droższe. Może to również prowadzić do bezrobocia, jeśli ucierpi biznes pracodawcy, ponieważ rosnące koszty importowanych surowców szkodzą biznesowi i wymuszają zwolnienia. Z drugiej strony, jeśli działalność twojego pracodawcy wzrośnie z powodu wzrostu popytu ze strony zagranicznych nabywców, może to oznaczać wyższe płace i większe bezpieczeństwo pracy.

Dolna linia

Duża liczba czynników wpływa na wartość waluty. To, czy dolar amerykański traci na wartości w stosunku do innej waluty, zależy od polityki pieniężnej obu narodów, sald handlowych, stóp inflacji, zaufania inwestorów, stabilności politycznej i statusu waluty rezerwowej. Ekonomiści, obserwatorzy rynku, politycy i liderzy biznesu uważnie monitorują ciągle zmieniającą się kombinację czynników ekonomicznych, starając się ustalić, jak zareaguje dolar.