Jakie czynniki powodują zmiany w popycie zagregowanym?

Zagregowany popyt (AD) to całkowita ilość towarów i usług, które konsumenci są skłonni kupić w danej gospodarce i przez określony czas. Czasami zagregowany popyt zmienia się w sposób, który zmienia jego związek z zagregowaną podażą (AS), co nazywa się „zmianą”.

Ponieważ współcześni ekonomiści obliczają zagregowany popyt przy użyciu określonej formuły, zmiany wynikają ze zmian wartości zmiennych wejściowych formuły: wydatków konsumenckich, wydatków inwestycyjnych, wydatków rządowych, eksportu i importu.

Wzór na zagregowane zapotrzebowanie

AD = C + I + G + (X-M) gdzie: C = wydatki konsumpcyjne na dobra i usługi I = wydatki inwestycyjne na dobra inwestycyjne dla biznesu G = wydatki rządowe na dobra i usługi publiczne X = eksport \ rozpocząć {dostosowane} i AD = C + I + G + (XM) \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & C = \ text {Wydatki konsumentów na towary i usługi} \\ & I = \ text {Wydatki inwestycyjne na dobra inwestycyjne dla firm} \\ & G = \ text {Rząd wydatki na dobra i usługi publiczne} \\ & X = \ text {Exports} \\ & M = \ text {Imports} \ end {aligned} AD = C + I + G + (X − M) gdzie: C = wydatki konsumentów na towary i usługi I = Wydatki inwestycyjne na dobra inwestycyjne dla przedsiębiorstw G = Wydatki rządowe na dobra i usługi publiczne X = Eksport

Wzór na zagregowane zapotrzebowanie jest identyczny ze wzorem na nominalny produkt krajowy brutto.

Wszelkie zagregowane zjawiska gospodarcze, które powodują zmiany wartości którejkolwiek z tych zmiennych, zmienią zagregowany popyt. Jeśli zagregowana podaż pozostaje niezmieniona lub utrzymuje się na stałym poziomie, zmiana zagregowanego popytu przesuwa krzywą AD w lewo lub w prawo.

W modelach makroekonomicznych właściwe zmiany zagregowanego popytu są zwykle postrzegane jako dobry znak dla gospodarki. Przesunięcia w lewo są zazwyczaj postrzegane negatywnie.

Przesunięcie krzywej AD

Łączna krzywa popytu przesuwa się w lewo, gdy spadają łączne wydatki konsumentów. Konsumenci mogą wydawać mniej, ponieważ rosną koszty utrzymania lub wzrosły podatki rządowe.

Konsumenci mogą zdecydować się wydać mniej i zaoszczędzić więcej, jeśli spodziewają się wzrostu cen w przyszłości. Możliwe, że preferencje konsumentów zmieniają się, a przyszłe zużycie jest cenione wyżej niż zużycie bieżące.

Skurczowa polityka fiskalna może również przesunąć zagregowany popyt w lewo. Rząd może podjąć decyzję o podwyższeniu podatków lub zmniejszeniu wydatków w celu naprawienia deficytu budżetowego. Polityka pieniężna ma mniej bezpośrednie skutki. Jeśli polityka pieniężna podnosi stopę procentową, osoby fizyczne i firmy zwykle pożyczają mniej i oszczędzają więcej. To może przesunąć AD w lewo.

Ostatnia ważna zmienna, eksport netto (eksport minus import), jest mniej bezpośrednia i bardziej kontrowersyjna. Kraj prowadzący rachunek bieżący jest zawsze bilansowany przez rachunek kapitałowy. Odpowiednia nadwyżka na rachunku kapitałowym może zwiększyć wydatki rządowe, jeśli zagraniczni agenci wykorzystają swoje dolary do zakupu obligacji skarbowych (obligacji skarbowych). Jeśli wykorzystają te dolary do inwestowania w amerykańskie firmy, wydatki inwestycyjne na dobra inwestycyjne mogą wzrosnąć.

Dla każdej możliwej przyczyny przesunięcia w lewo na krzywej AD występuje odwrotne możliwe przesunięcie w prawo. Zwiększone wydatki konsumentów na towary i usługi krajowe mogą przesunąć AD w prawo. Możliwe, że malejąca krańcowa skłonność do oszczędzania (MPS) może również przesunąć AD w prawo. Ekspansywna polityka pieniężna i fiskalna może zwiększać zagregowany popyt. Wszystkie te efekty są odwrotnością czynników, które mają tendencję do zmniejszania zagregowanego popytu.

Łączny szok popytu

Zgodnie z teorią makroekonomiczną szok popytowy jest ważną zmianą w gospodarce, która wpływa na wiele decyzji dotyczących wydatków i powoduje nagłe i nieoczekiwane przesunięcie krzywej zagregowanego popytu.

Niektóre wstrząsy są spowodowane zmianami technologii. Postęp technologiczny może zwiększyć wydajność pracy i zwiększyć zwrot z kapitału. Jest to zwykle spowodowane spadającymi kosztami w jednym lub większej liczbie sektorów, pozostawiając konsumentom więcej miejsca na zakup dodatkowych towarów, oszczędzanie lub inwestowanie. W tym przypadku popyt na towary i usługi ogółem rośnie w tym samym czasie, gdy ceny spadają.

Choroby i klęski żywiołowe mogą powodować szoki popytowe, jeśli ograniczają zarobki i powodują, że konsumenci kupują mniej towarów. Na przykład huragan Katrina spowodował negatywne szoki podaży i popytu w Nowym Orleanie i okolicach. Wejście Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej jest również powszechnie uważane za historyczny przykład szoku popytowego.