Co warto wiedzieć o rozmowie z bankowości inwestycyjnej

Wielu studentów biznesu chce pracować w bankowości inwestycyjnej, ale zawieszają się podczas rozmowy, gdy zadają niektóre z najczęściej zadawanych pytań technicznych. Uzyskiwanie pierwszego wywiadu jest często trudnym zadaniem samo w sobie, więc musisz być gotowy odpowiedzieć na wszystkie pytania, które zadaje ci ankieter. Na przykład, czy możesz odpowiedzieć na następujące często zadawane pytania?

1. Jakie są sposoby wyceny firmy?

2. Jakie są zalety pozyskiwania funduszy za pomocą obligacji zamiast kapitału?

3. Co stanie się z różnymi liczbami w sprawozdaniu finansowym, jeśli do bieżącego rachunku amortyzacji zostanie dodane 100 USD?

Jeśli nie masz gotowej odpowiedzi na takie pytania, musisz przeprowadzić większe przygotowania przed rozmową kwalifikacyjną. Czytaj dalej, aby poznać odpowiedzi na te często zadawane pytania i co musisz wiedzieć, zanim usiądziesz z potencjalnym pracodawcą.

Poznaj pracę

Nie ma nic bardziej obraźliwego dla ankietera niż kandydat, który nie wie nic o tym stanowisku. Wykazanie, że rozumiesz nie tylko ogólne praktyki bankowości inwestycyjnej, ale także swoje specyficzne obowiązki, powinno zapewnić przewagę konkurencyjną. Analitycy pierwszego roku nie zawierają umów z dyrektorami generalnymi ani nie publikują raportów z badań na temat gorących akcji / sektorów.

Pozycja na poziomie podstawowym polega głównie na tworzeniu prezentacji, kompilacji tabel z kompozycjami i tworzeniu książek o tematyce pitch. Chociaż modelowanie finansowe i analiza sprawozdań finansowych to podstawa zawodu bankowości inwestycyjnej, nie wchodź w rozmowę kwalifikacyjną z założeniem, że będziesz wykonywać takie zadania pierwszego dnia w pracy.

Wywiad z bankowością inwestycyjną: co wiedzieć

Wiedza finansowa

Podstawowa wiedza na temat sprawozdań finansowych i ogólne zrozumienie wzajemnych powiązań bilansu, rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływów pieniężnych to kolejne powszechne techniczne pytanie sprawdzające umiejętności podczas wywiadu z bankowością inwestycyjną. Zapoznaj się ze zmianami wprowadzonymi w jednej sekcji, które zmieniają liczby w innych sekcjach. Ważne jest, aby zrozumieć, a nie tylko zapamiętać, powiązania między stwierdzeniami.

Oto typowy przykład: Przyjmując stawkę podatku w wysokości 30%, jeżeli amortyzacja wzrośnie o 100 USD, a dochód przed opodatkowaniem spadnie o 100 USD, podatki spadną o 30 USD (100 USD * 30%), dochód netto zmniejszy się o 70 USD (100 USD * (1 - 30%)), a przepływy pieniężne z operacji wzrosną o kwotę odliczenia podatkowego.

Powoduje to zwiększenie środków pieniężnych o 30 USD w bilansie, zmniejszenie środków trwałych o 100 USD z powodu amortyzacji i zmniejszenie zysków zatrzymanych o 70 USD. Upewnij się, że możesz łatwo podążać za tym przykładem i śledzić skutki takich podobnych dostosowań. (Zapoznaj się z naszym samouczkiem dotyczącym sprawozdań finansowych, aby zapoznać się ze sprawozdaniami finansowymi krok po kroku).

Wycena korporacyjna - DCF

Pytania dotyczące wyceny firmy są niezbędne w procesie rozmowy kwalifikacyjnej, ponieważ to zadanie jest podstawą codziennych czynności bankiera. Istnieją trzy podstawowe techniki wyceny firmy: zdyskontowane przepływy pieniężne (DCF), podejście wielokrotności i porównywalne transakcje. Prawdopodobnie zostaną omówione tylko dwa pierwsze.

Zdyskontowane przepływy pieniężne, jak sama nazwa wskazuje, polegają na stworzeniu prognozy wolnych przepływów pieniężnych (FCF) firmy, a następnie zdyskontowaniu ich o średnioważony koszt kapitału (WACC). Bezpłatne przepływy pieniężne są obliczane jako:

EBIT * (stawka 1-podatkowa) + amortyzacja - nakłady inwestycyjne - wzrost kapitału obrotowego netto (NWC)

WACC oblicza się, biorąc procent zadłużenia, kapitału własnego i akcji uprzywilejowanych o całkowitej wartości firmy i mnożąc poszczególne składniki przez wymaganą stopę zwrotu z tego papieru wartościowego. Wartość końcową projektu należy również ustalić i odpowiednio zdyskontować.

WACC = R _e * (E / V) + R _d * (D / V) * (1-podatek)

Gdzie R _e = koszt kapitału własnego, R _d = koszt długu, V = E + D = całkowita wartość rynkowa finansowania firmy (dług plus kapitał własny), a podatek = stawka podatku od osób prawnych.

Podejście WACC DCF zakłada, że ​​firma jest dzierżawiona, a koszt zadłużenia jest odzwierciedlony w mianowniku obliczeń. Metoda skorygowanej wartości bieżącej (APV) do wyceny jest nieco podobna, ale oblicza wartość firmy z kapitałem własnym (bez dźwigni finansowej), a następnie dodaje efekty długu na końcu. Metodologia tego typu jest wdrażana, gdy firma przyjmuje złożoną strukturę zadłużenia, taką jak wykup lewarowany (LBO), lub gdy warunki finansowania zmieniają się przez cały czas trwania projektu.

Po pierwsze, przepływy pieniężne są dyskontowane kosztem kapitału własnego, a następnie określane są korzyści podatkowe wynikające z zadłużenia poprzez zdyskontowanie płatności odsetek po opodatkowaniu o wymaganą stałą stopę zwrotu.

NPV = wartość firmy kapitałowej + wartość bieżąca efektów finansowych

Teoretycznie NPV dla metod WACC i APV powinien dawać taki sam wynik końcowy. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Inwestorzy potrzebują dobrego WACC .)

Wycena korporacyjna - wielokrotności

Metoda wielokrotności wyceny obejmuje wskaźniki podobne do wskaźnika P / E. Zasadniczo, aby przeprowadzić analizę wielokrotności, należałoby określić średnie mnożniki dla konkretnej branży i pomnożyć tę wartość przez mianownik dla tej wielokrotności dla rozważanego przedsiębiorstwa.

Na przykładzie wskaźnika P / E, jeśli bankier inwestycyjny próbuje przeprowadzić wycenę firmy w sklepie spożywczym, pierwszym krokiem byłoby określenie średniego wskaźnika P / E w tym sektorze. Można to zrobić, przeglądając tabele komp, które są łatwo dostępne za pośrednictwem terminala Bloomberg.

Następnie średnią wartość należy pomnożyć przez EPS firmy. Jeśli średni stosunek ceny do zysku w sektorze wynosi 12, a EPS dla konkretnej firmy wynosi 2 USD, wówczas udziały są warte 24 USD. Biorąc iloczyn tej wartości i całkowitej liczby akcji pozostających w obrocie, zapewnia kapitalizację rynkową firmy.

W poprzednim przykładzie wykorzystano stosunek P / E do zilustrowania ogólnej przesłanki, ponieważ większość ludzi zna taką miarę. Jednak stosowanie tego wskaźnika do wyceny jest w rzeczywistości nieprawidłowe; wynikowa liczba podaje wartość kapitału własnego firmy, pomijając dług. Chociaż różne sektory mają mnożniki właściwe dla branży, które należy zbadać przed wywiadem, jednym z najczęstszych mnożników jest mnożnik przedsiębiorstwa (EV / EBITDA).

Wartość przedsiębiorstwa oblicza się jako:

Kapitalizacja rynkowa + dług + udziały mniejszościowe + akcje uprzywilejowane - suma środków pieniężnych i ekwiwalentów środków pieniężnych

Ta wartość odzwierciedla całą wartość firmy. Ponieważ jednostka przejmująca w ramach fuzji przejmie zadłużenie i inne pozycje finansowe celu, EV przechwytuje pełną kompleksową wartość korporacji. Ponadto EBITDA jest wykorzystywany w obliczeniach, a nie tylko zarobki z podobnych powodów. EV / EBITDA zapewnia kompleksową miarę realnej wartości całej firmy, której P / E nie jest w stanie uchwycić.

Należy jednak zauważyć, że mnożniki przychodów zwykle nie są preferowaną metodą wyceny, ponieważ często można łatwo manipulować przychodami poprzez praktyki księgowe.

Dług czy kapitał?

Ponieważ bankowość inwestycyjna polega na pomaganiu przedsiębiorstwom w emisji akcji i długów, znajomość tych koncepcji jest dość ważna. Zwiększenie poziomu zadłużenia w strukturze kapitałowej firmy przynosi wiele korzyści. Co najważniejsze, ponieważ odsetki można odliczyć od podatku, dług jest uważany za tańszą formę finansowania (powinieneś o tym pamiętać).

Emisja obligacji ma dalsze zalety, ponieważ pozycje kapitałowe obecnych akcjonariuszy nie ulegają rozmyciu oraz dlatego, że dłużnicy mają pierwszeństwo w majątku firmy w przypadku bankructwa. Dlatego też obligatariusze wymagają mniejszego zwrotu z inwestycji.

Z drugiej strony zwiększenie poziomu dźwigni pociąga za sobą wyższe płatności odsetkowe, co może doprowadzić firmę do bankructwa w trudnych czasach gospodarczych. W przeciwieństwie do dywidend, które nie są gwarantowane, korporacje są zobowiązane do wywiązania się z umów dotyczących zadłużenia.

Ponadto, jak sugeruje druga propozycja twierdzenia Modiglianiego-Millera, gdy stosunek zadłużenia do kapitału własnego (D / E) firmy rośnie, wzrasta również koszt kapitału własnego i dodatkowego zadłużenia. Należy osiągnąć optymalną strukturę kapitałową, która maksymalizuje całkowitą wartość firmy. (Dowiedz się więcej w ocenie struktury kapitału firmy .)

Dolna linia

Większość kandydatów wybranych na rozmowę kwalifikacyjną powinna dobrze zapoznać się z prezentowanym materiałem. Umiejętność przedyskutowania tych informacji nie sprawi, że będziesz wyróżniał się jako kandydat, a jedynie wykaże, że rozumiesz podstawy pracy. Przed przystąpieniem do wywiadu zbadaj konkretny bank, zapoznaj się z transakcjami, które zawarł w przeszłości lub obecnie nad nim pracuje, i bądź przygotowany do rozmowy o gospodarce i rynkach finansowych.

Zapewniamy, że inni kandydaci będą równie dobrze przygotowani, a czasem określenie, kto dostanie pracę, sprowadza się do najmniejszych różnic między kandydatami. W tak konkurencyjnym otoczeniu przygotowanie i zaufanie są kluczem do zdobycia pracy. (Aby uzyskać więcej wskazówek, zobacz: Prowadzenie tańca podczas wywiadu ).