XAF (frank środkowoafrykański CFA)
XAF (frank środkowoafrykański CFA), wspierany przez francuski skarbiec i powiązany z euro, jest oficjalną walutą sześciu krajów Afryki Środkowej.
Kluczowe dania na wynos
- XAF (frank środkowoafrykański CFA), wspierany przez francuski skarbiec i powiązany z euro, jest oficjalną walutą sześciu krajów Afryki Środkowej.
- XAF (środkowoafrykański frank CFA) jest oficjalną walutą tych sześciu krajów: Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Czad, Republika Konga, Gwinea Równikowa i Gabon.
- Obieg XAF (frank środkowoafrykański CFA) jest denominowany w banknotach 500, 1 000, 2 000, 5 000 i 10 000 franków.
Zrozumienie XAF (frank środkowoafrykański CFA)
XAF (frank środkowoafrykański CFA) jest używany przez członków unii walutowej Afryki Środkowej, znanej jako Unia Gospodarcza i Walutowa Afryki Środkowej, i obejmuje Kamerun, Republikę Środkowoafrykańską, Czad, Republikę Konga, Gwineę Równikową oraz Gabon. CFA oznacza „Communatué financière d'Afrique”, co oznacza afrykańską wspólnotę finansową w języku angielskim.
Obieg XAF (frank środkowoafrykański CFA) jest denominowany w banknotach 500, 1 000, 2 000, 5 000 i 10 000 franków. Monety krążą w nominałach 1, 2, 5, 10, 25, 50, 100 i 500 franków. Bank Państw Afryki Środkowej zarządza i emituje walutę. Aktualny kurs wymiany wynosi 1 EUR = 655, 5 XAF.
XAF ma swoje korzenie w afrykańskim afrykańskim imperium kolonialnym. Francja rządziła znaczną częścią Afryki Zachodniej i Środkowej od połowy XIX wieku do połowy XX wieku. W 1910 r. Rząd francuski założył Francuską Afrykę Równikową, która była federacją francuskiego dobytku kolonialnego w Afryce Równikowej, rozciągając się na północ od rzeki Kongo do Sahelu.
Kolonie francuskiej Afryki Równikowej używały francuskiego franka równikowego jako oficjalnej waluty regionu. Pieniądze były w obiegu od 1917 do 1945 r., Kiedy zastąpił je frank środkowoafrykański. Gdy kraje tego regionu uzyskały niepodległość od Francji, utrzymały franka środkowoafrykańskiego jako swoją walutę.
Wpływ szóstej gospodarki na franka afrykańskiego
W 1964 r. Nastąpiło ustanowienie Unii Celnej i Gospodarczej Afryki Środkowej wraz z podpisaniem traktatu z Brazzaville. Kraje sygnatariuszy to Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Czad, Republika Konga i Gabon. Gwinea Równikowa, jedyna była kolonia hiszpańska w unii walutowej, przystąpiła do niej w 1983 r., A rok później przyjęła frank środkowoafrykański CFA. Bank Państw Afryki Środkowej utworzony w 1972 r. Zastąpił Centralny Bank Afryki Równikowej i Kamerunu jako zarządzający walutą i nadzór bankowy regionu.
Kultura i gospodarka sześciu krajów korzystających z franka środkowoafrykańskiego CFA są zróżnicowane.
- Mimo że dług publiczny Republiki Kamerunu zmniejszył się, kraj nadal boryka się z ubogą populacją rolników na własne potrzeby. Rośliny uprawne to kawa, cukier i tytoń, ale kraj ma również rozwijający się sektor przemysłowy. Dane Banku Światowego z 2017 r. Pokazują roczny wzrost produktu krajowego brutto (PKB) o 3, 2%, a roczny deflator inflacji wynosi 2, 8%.
- Republika Gabońska ma bogate zasoby ropy naftowej, które stanowią prawie połowę dochodów kraju. Dane Banku Światowego z 2017 r. Pokazują roczny wzrost produktu krajowego brutto (PKB) o 1, 1%, a roczny deflator inflacji o 1, 3%.
- Republika Gwinei Równikowej, posiadająca jeden z najgorszych na świecie rekordów w zakresie łamania praw człowieka i handlu ludźmi, ma bogate zasoby ropy naftowej. Ropa naftowa zapewnia cały dochód kraju. Dane Banku Światowego z 2017 roku pokazują roczny wzrost produktu krajowego brutto (PKB) o 3, 2%, przy rocznym deflatorze inflacji wynoszącym 12, 5%.
- Republika Konga jest znaczącym państwem produkującym ropę naftową i generuje większość PKB tego kraju. Istnieje nierówny rozkład bogactwa wśród ludności. Dane Banku Światowego z 2017 r. Pokazują roczny wzrost produktu krajowego brutto (PKB) o 3, 2%, a roczny deflator inflacji wynosi 2, 8%.
- Seria konfliktów i przemocy okaleczyła Republikę Czadu od czasu odzyskania przez nią niepodległości w 1960 r. Ta niepewność spowodowała, że Czad jest jednym z najbiedniejszych krajów na świecie pod względem wskaźnika rozwoju społecznego (HDI). Dane Banku Światowego z 2017 r. Pokazują roczny wzrost produktu krajowego brutto (PKB) o 4, 6% przy rocznym deflatorze inflacji 14, 6%.
- Republika Środkowoafrykańska ma złoża uranu, ropy naftowej, diamentów i złota, ale pozostaje jednym z najbiedniejszych krajów na świecie. Według HDI jest to jedno z najbardziej niezdrowych miejsc do życia na świecie. Głównym eksportem są diamenty przemysłowe. Dane Banku Światowego z 2017 r. Pokazują roczny wzrost produktu krajowego brutto (PKB) o 4, 3%, a roczny deflator inflacji wynosi 4, 5%.