Analiza atrybucji
Analiza atrybucji to wyrafinowana metoda oceny wyników zarządzającego portfelem lub funduszem. Metoda koncentruje się na trzech czynnikach: stylu inwestycyjnym menedżera, ich specyficznych typach zapasów i harmonogramie rynkowym tych decyzji. Stara się dostarczyć ilościową analizę aspektów wyboru inwestycji przez zarządzającego funduszem i filozofii, które prowadzą do wyników tego funduszu.
PRZEŁAMANIE Analiza atrybucji
Analiza atrybucji rozpoczyna się od określenia klasy aktywów, w którą zarządzający funduszem inwestuje. Zapewni to ogólny punkt odniesienia dla porównania wydajności. Klasa aktywów ogólnie opisuje rodzaj papierów wartościowych wybranych przez zarządzającego oraz rynek, z którego pochodzą. Przykładami mogą być europejskie akcje o stałym dochodzie lub amerykańskie akcje technologiczne.
Kolejnym krokiem w analizie atrybucji jest określenie stylu inwestycyjnego menedżera. Podobnie jak omówiona powyżej identyfikacja klasy, styl zapewni punkt odniesienia, na podstawie którego można ocenić wydajność menedżera. Pierwsza metoda analizy stylu koncentruje się na zasobach menedżera. Czy są to duże czy małe litery? Wartość czy wzrost? Bill Sharpe wprowadził drugi typ analizy stylów w 1988 roku. Analiza stylów oparta na zwrotach (RBSA) sporządza wykresy zwrotów funduszu i poszukuje indeksu o porównywalnej historii wyników. Sharpe udoskonalił tę metodę za pomocą techniki, którą nazwał optymalizacją kwadratową, co pozwoliło mu przypisać mieszankę wskaźników najbardziej skorelowanych z zyskami menedżera.
Gdy analityk atrybucji zidentyfikuje tę mieszankę, może sformułować niestandardowy test porównawczy zwrotów, na podstawie którego może ocenić wydajność menedżera. Taka analiza powinna rzucić światło na nadwyżki zwrotu lub wartość alfa, którą menedżer cieszy się nad tymi punktami odniesienia. Kolejnym krokiem w analizie atrybucji jest próba wyjaśnienia tej alfa. Czy wynika to z wyboru akcji menedżera, wyboru sektorów lub harmonogramu rynkowego? Aby ustalić wartość alfa generowaną przez wybrane typy akcji, analityk musi zidentyfikować i odjąć część alfa związaną z sektorem i czasem. Ponownie można to zrobić, opracowując niestandardowe testy porównawcze w oparciu o wybrane przez menedżera połączenie sektorów i harmonogram ich transakcji. Jeśli alfa funduszu wynosi 13 procent, możliwe jest przypisanie określonego fragmentu tych 13 procent do wyboru sektora i terminu wejścia i wyjścia z tych sektorów. Pozostała część to alfa wybór akcji.
Analiza rynku i analiza atrybucji: umiejętność czy szczęście?
Badania akademickie nad znaczeniem czasu rynku w ocenie menedżerów doprowadziły do szerokiego zakresu wniosków na temat znaczenia czasu. Ogólnie rzecz biorąc, większość analiz tego tematu zgadza się, że wybór akcji i styl inwestycji skutkują większym udziałem wyników kierownika niż terminem. Niektórzy uczeni zwracają uwagę, że znaczna część wyników menedżera w odniesieniu do czasu jest losowa lub ma szczęście. W zakresie, w jakim można mierzyć czas na rynku, uczeni podkreślają, jak ważne jest porównywanie zwrotów menedżera z wzorcami odzwierciedlającymi wzrosty i spadki. Idealnie byłoby, gdyby fundusz wzrósł w czasach zwyżkowych i spadnie mniej niż rynek w okresach zwyżkowych. Ponieważ jest to najtrudniejsza część analizy atrybutów w ujęciu ilościowym, większość analityków przypisuje mniejsze znaczenie terminowi rynkowemu niż wybór akcji i styl inwestycji.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.