Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego
Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego (BCBS) to międzynarodowy komitet utworzony w celu opracowania standardów regulacji bankowych; od 2019 r. składa się z banków centralnych i innych bankowych organów regulacyjnych z 28 jurysdykcji. Ma 45 członków.
Utworzona bez traktatu założycielskiego, BCBS nie jest organizacją wielostronną. Zamiast tego Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego dąży do zapewnienia forum, na którym organy regulacyjne i nadzorcze ds. Bankowości mogą współpracować w celu poprawy jakości nadzoru bankowego na całym świecie i lepszego zrozumienia ważnych problemów w sferze nadzoru bankowego. BCBS powstał w celu rozwiązania problemów związanych z globalizacją rynków finansowych i bankowych w epoce, w której regulacje bankowe pozostają w dużej mierze w gestii krajowych organów regulacyjnych. BCBS służy przede wszystkim pomocy krajowym organom nadzoru bankowego i rynków finansowych w przejściu na bardziej jednolite, zglobalizowane podejście do rozwiązywania problemów regulacyjnych.
Kluczowe dania na wynos
- Komitet Bazylejski składa się z banków centralnych z 28 jurysdykcji.
- W skład Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego wchodzi 45 członków.
- BCBS zawiera wpływowe zalecenia dotyczące polityki znane jako porozumienia bazylejskie.
Jak działa Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego
Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego został utworzony w 1974 r. Przez bankierów centralnych z krajów G10, którzy w tym czasie pracowali nad budową nowych międzynarodowych struktur finansowych, aby zastąpić niedawno zawalony system Bretton Woods. Komitet ma siedzibę w biurach Banku Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) w Bazylei w Szwajcarii. Kraje członkowskie to Australia, Argentyna, Belgia, Kanada, Brazylia, Chiny, Francja, Hongkong, Włochy, Niemcy, Indonezja, Indie, Korea, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Luksemburg, Japonia, Meksyk, Rosja, Arabia Saudyjska, Szwajcaria, Szwecji, Holandii, Singapuru, Republiki Południowej Afryki, Turcji i Hiszpanii.
Porozumienia bazylejskie
BCBS opracował szereg bardzo wpływowych zaleceń dotyczących polityki, znanych jako porozumienia bazylejskie. Nie są one wiążące i muszą zostać przyjęte przez krajowych decydentów w celu ich egzekwowania, ale generalnie stanowią podstawę wymogów kapitałowych banków w krajach reprezentowanych przez komitet i poza nim.
Pierwsze porozumienia bazylejskie (Basel I) zostały sfinalizowane w 1988 r. I wdrożone w krajach G10, przynajmniej w pewnym stopniu, do 1992 r. Opracowano metody oceny ryzyka kredytowego banków na podstawie aktywów ważonych ryzykiem i opublikowano sugerowane minimalne wymogi kapitałowe aby zachować wypłacalność banków w czasach stresu finansowego.
Za pakietem Bazylea I wprowadzono pakiet Bazylea II w 2004 r., Który był wdrażany w momencie kryzysu finansowego w 2008 r.
Bazylea III podjęła próbę skorygowania błędnych obliczeń ryzyka, które, jak się uważa, przyczyniły się do kryzysu, wymagając od banków utrzymywania wyższego odsetka aktywów w bardziej płynnych formach i finansowania się przy użyciu większej ilości kapitału własnego niż zadłużenia. Początkowo został uzgodniony w 2011 r. I miał zostać wdrożony do 2015 r., Ale od grudnia 2017 r. Negocjacje trwają w kilku spornych kwestiach. Jednym z nich jest stopień, w jakim własne oceny banków dotyczące ryzyka aktywów mogą różnić się od organów regulacyjnych; Francja i Niemcy wolałyby niższy „dolny poziom produkcji”, który tolerowałby większe rozbieżności między oceną ryzyka przez banki i organy regulacyjne. USA chcą, aby podłoga była wyższa.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.