Plany odroczonych wynagrodzeń a 401 (k) s: Jaka jest różnica?

Plany odroczonych wynagrodzeń stanowią dodatkowy wybór dla pracowników planujących emerytury i są często wykorzystywane w celu uzupełnienia uczestnictwa w planie 401 (k). Odroczone wynagrodzenie to po prostu plan, w którym pracownik odracza przyjęcie części swojego wynagrodzenia do określonej przyszłej daty. Na przykład w wieku 55 lat i zarabiających 250 000 USD rocznie osoba może odroczyć 50 000 USD rocznego odszkodowania na kolejne 10 lat, aż przejdzie na emeryturę w wieku 65 lat.

Odroczone fundusze kompensacyjne są następnie odkładane na bok i mogą uzyskać zwrot z inwestycji do czasu, kiedy zostaną wyznaczone do wypłaty lub wypłaty pracownikowi. W momencie odroczenia pracownik płaci podatki na ubezpieczenie społeczne i Medicare odroczonego dochodu, podobnie jak w przypadku pozostałych dochodów, ale nie musi płacić podatku dochodowego odroczonego odszkodowania, dopóki nie otrzyma funduszy.

Kluczowe dania na wynos

• Plany odroczonych wynagrodzeń są często uzupełnieniem planu 401 (k).
• Wysoko opłacani menedżerowie często wybierają odroczone plany wynagrodzeń.
• Większość planów 401 (k) można wypożyczyć.
• Plany odroczonych wynagrodzeń nie są ogólnie dostępne i są niekorzystne z punktu widzenia płynności.

Plany odroczonych wynagrodzeń

Plany odroczonych rekompensat są najczęściej wykorzystywane przez wysoko opłacanych kierowników, którzy nie potrzebują całości rocznej rekompensaty, aby przeżyć i chcą zmniejszyć obciążenia podatkowe. Odroczone plany kompensacyjne zmniejszają dochód podlegający opodatkowaniu w trakcie odroczenia, a także mogą zmniejszać narażenie na alternatywny podatek minimalny (AMT) i zwiększać dostępność odliczeń podatkowych. Idealnie byłoby, gdyby w momencie, gdy dana osoba otrzyma odroczone odszkodowanie, na przykład na emeryturze, ich całkowite wynagrodzenie sprawi, że znajdą się w niższej grupie podatkowej, zapewniając w ten sposób oszczędności podatkowe.

401 (k)

Jednym z powodów, dla których plany odroczonych wynagrodzeń są często stosowane w celu uzupełnienia planu emerytalnego 401 (k) lub IRA, jest to, że kwota pieniędzy, która może zostać odroczona do planów, jest znacznie większa niż dozwolona dla składek 401 (k), aż do 50% odszkodowania. Maksymalny dopuszczalny roczny wkład na konto 401 (k) od 2019 r. Wynosi 19 000 USD (wzrost z 18 500 USD w 2018 r.) Lub 25 000 USD (wzrost z 24 500 USD w 2018 r.) Dla osób w wieku 50 lat i starszych z powodu składek wyrównawczych. Kolejną zaletą planów odroczonych wynagrodzeń jest to, że niektóre oferują lepsze opcje inwestycyjne niż większość planów 401 (k).

Plany odroczonych wynagrodzeń są niekorzystne pod względem płynności. Zazwyczaj dostęp do odroczonych funduszy kompensacyjnych nie jest możliwy, z jakiegokolwiek powodu, przed określoną datą dystrybucji. Data dystrybucji, która może być na emeryturze lub po określonej liczbie lat, musi zostać wyznaczona w momencie tworzenia planu i nie można jej zmienić. Nie można również zaciągać pożyczek z odroczonym odszkodowaniem. Większość rachunków o wartości 401 (k) może być pożyczona, a pod pewnymi warunkami trudności finansowych, takich jak duże, nieoczekiwane wydatki medyczne, środki mogą zostać nawet wcześniej wycofane. Ponadto, w przeciwieństwie do planu 401 (k), kiedy środki są otrzymywane z odroczonego planu wynagrodzeń, nie można ich przenieść na konto IRA.

Plany odroczonych wynagrodzeń są mniej bezpieczne niż plany 401 (k).

Ryzyko przepadku

Możliwość przepadku jest jednym z głównych zagrożeń związanych z planem odroczonego odszkodowania, co czyni go znacznie mniej bezpiecznym niż plan 401 (k). Odroczone plany kompensacyjne są finansowane nieformalnie. Zasadniczo pracodawca obiecuje wypłacić pracownikowi odroczone środki plus wszelkie zyski z inwestycji w określonym czasie. Natomiast w przypadku 401 (k) istnieje rzeczywiste formalnie utworzone konto. Nieformalny charakter odroczonych planów wynagrodzeń stawia pracownika w pozycji jednego z wierzycieli pracodawcy. Plan 401 (k) jest osobno ubezpieczony. Natomiast w przypadku bankructwa pracodawcy nie ma gwarancji, że pracownik kiedykolwiek otrzyma odroczone fundusze kompensacyjne. Pracownik w takiej sytuacji jest po prostu innym wierzycielem spółki, który stoi w linii za innymi wierzycielami, takimi jak obligatariusze i preferowani akcjonariusze.

Rozsądne stosowanie odroczonych planów wynagrodzeń

Zasadniczo korzystne jest, aby pracownik odraczał wynagrodzenie, aby uniknąć jednoczesnego podziału całego odroczonego dochodu. Powód: zazwyczaj powoduje to, że pracownik otrzymuje wystarczającą ilość pieniędzy, aby umieścić go w najwyższym możliwym zakresie podatkowym na ten rok. Idealnie, jeśli opcja jest dostępna w ramach planu pracodawcy, pracownik lepiej jest wyznaczać odroczony dochód każdego roku, który ma być rozdzielony w innym roku. Na przykład, zamiast otrzymywać odroczoną rekompensatę w wysokości 10 lat naraz, zwykle lepiej jest otrzymywać otrzymywane z roku na rok wypłaty w ciągu następnych 10 lat.

Doradcy finansowi zwykle doradzają stosowanie odroczonego planu wynagrodzeń dopiero po wniesieniu maksymalnego możliwego wkładu do planu 401 (k) - i tylko wtedy, gdy firma, dla której pracuje osoba, jest uważana za bardzo solidną finansowo.