Ustawa o instytucjach depozytowych z 1982 r

CO TO JEST Ustawa o instytucjach depozytowych z 1982 r

Ustawa o instytucjach depozytowych z 1982 r. Jest ustawą przyjętą przez Kongres Stanów Zjednoczonych w 1982 r. W celu zwiększenia konkurencyjności instytucji oszczędnościowych i pożyczkowych.

PRZEŁAMANIE Ustawa o instytucjach depozytowych z 1982 r

Ustawa o instytucjach depozytowych z 1982 r. Miała na celu zwiększenie konkurencyjności instytucji oszczędnościowych i pożyczkowych. Ustawa zawierała wiele przepisów, ale najbardziej znana jest sekcja, która umożliwia instytucjom oszczędzania oferowanie rachunków depozytowych rynku pieniężnego bez pułapu stóp procentowych. Zgodnie z tą ustawą, oszczędności, które obejmują stowarzyszenia oszczędnościowo-pożyczkowe, związki kredytowe i kasy oszczędnościowe, konkurują bardziej skutecznie z funduszami wspólnego rynku pieniężnego o kapitał.

Ustawa o instytucjach depozytowych podniosła również pułap bezpośrednich inwestycji zbirów w nieruchomości nierezydentne. Ustawa pozwoliła oszczędzać do 20–40 procent ich aktywów na nieruchomościach nierezydenckich, a pożyczki konsumenckie zajmowały 20-30 procent ich działalności. Formalnie ustawa o instytucjach depozytowych jest czasami nazywana Garn-St. Ustawa o instytucjach depozytowych Germain po sponsorach ustawy, kongresmen Fernand St. Germain i senator Jake Garn.

Chociaż został przyjęty z zadowoleniem w momencie jego przejścia, krytycy twierdzą, że ustawa doprowadziła lub zaostrzyła kryzys oszczędności i pożyczek pod koniec lat osiemdziesiątych. Krytycy twierdzą, że podnosząc koszt funduszy oszczędności i umożliwiając większą dywersyfikację ich działalności pożyczkowej, oszczędzali byli zarówno zmuszani, jak i zachęcani do przejęcia większej ilości aktywów o większym ryzyku na stosunkowo nieznanych obszarach. Wiele zbirów nie było odpowiednio przygotowanych do zarządzania tymi zasobami, a znaczna część ostatecznie popadła w kwaśne zmartwienie.

Ustawa o instytucjach depozytowych z 1982 r. Oraz o instytucjach, których dotyczy

Sam akt jest znany przede wszystkim z przesunięcia zdolności instytucji oszczędzających i rodzaju działalności, w które mogą angażować się oszczędzający. Zyski, wraz z bankami komercyjnymi, kwalifikują się jako instytucje depozytowe i są zasadniczo stowarzyszeniami oszczędnościowo-pożyczkowymi, które specjalizują się w nieruchomościach. Kilka czynników odróżnia oszczędności od banków komercyjnych; jednym z najbardziej znaczących jest to, że mogą pożyczać pieniądze z Federalnego Systemu Pożyczek Krajowych, co pozwala im płacić członkom wyższe odsetki. Innym jest to, że podobnie jak większość korporacji, banki komercyjne są nastawione na zysk i mają na celu zwiększenie zysków, podczas gdy oszczędności specjalizują się w hipotekach i pożyczkach nieruchomości. Ich pierwszym mandatem jest służenie członkom organizacji, a nie czerpanie zysków. Oszczędności mają tendencję do zatrzymywania portfela pożyczek, a nie do sekurytyzacji pożyczek, więc członkowie o nietypowych profilach, które nie pasują do norm dotyczących pośrednictwa kredytów hipotecznych, mogą mieć większe szanse na uzyskanie pożyczki poprzez lokalny oszczędności niż krajowy bank komercyjny.

Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.

Terminy pokrewne

Garn-St. Ustawa o instytucjach depozytowych Germain Garn-St. Ustawa o instytucjach depozytowych Germain została uchwalona w 1982 r. W celu złagodzenia presji finansowej na banki oraz oszczędności i pożyczki spowodowane wysokimi stopami procentowymi. więcej Kryzys oszczędności i pożyczek - kryzys S&L Definicja Kryzys oszczędności i pożyczek był powolną katastrofą finansową, która rozegrała się w latach 80. i 90. XX wieku, powodując upadek prawie jednej trzeciej z 3234 amerykańskich stowarzyszeń oszczędnościowo-pożyczkowych w latach 1986–1995. więcej Urząd Nadzoru Gospodarczego (OTS) Urząd Nadzoru Gospodarczego był odpowiedzialny za wydawanie i egzekwowanie przepisów regulujących krajowy przemysł oszczędności i pożyczek. więcej Ustawa o federalnym kredycie mieszkaniowym Ustawa o federalnym kredycie mieszkaniowym została uchwalona przez administrację Hoovera w 1932 r. w celu stymulowania sprzedaży domów poprzez uwalnianie funduszy dla banków w celu wystawienia hipotek. System FHLB ustanowiony ustawą rozwijał się z biegiem lat i obecnie zapewnia finansowanie szerszej gamie instytucji finansowych. więcej Federalne oszczędności i pożyczki Federalna instytucja oszczędnościowo-pożyczkowa to rodzaj oszczędności, który od dawna koncentrował się na hipotekach mieszkaniowych. więcej Czym jest stowarzyszenie oszczędzania? Thrifts to stowarzyszenia oszczędności i pożyczek; odnoszą się również do kas oszczędnościowych i banków wzajemnego oszczędzania, które oferują różnorodne usługi. więcej linków partnerskich