Wykrywanie nadużyć finansowych

Patrząc wstecz na Enron, być może firmę najbardziej znaną z popełniania oszustw księgowych, można zobaczyć wiele metod, które zostały wykorzystane w celu poprawy wyglądu jej sprawozdań finansowych. Dzięki wykorzystaniu pozabilansowych spółek specjalnego przeznaczenia firma ukryła swoje zobowiązania i zawyżyła swoje zyski. W 1999 r. Utworzono spółki komandytowe w celu zakupu akcji Enron w celu poprawy wyników jego akcji. Wszystko działało przez chwilę. Jednak agresywne praktyki księgowe i manipulacje Enronem zaczęły wymykać się spod kontroli, a ich działania zostały w końcu ujawnione przez The Wall Street Journal . Wkrótce potem, 2 grudnia 2001 r., Enron złożył wniosek do rozdziału 11, który był największym bankructwem w historii USA, jednak WorldCom wyprzedził go niecały rok później.

Rząd USA odpowiedział środkami zapobiegawczymi. Pomimo uchwalenia ustawy Sarbanes-Oxley - bezpośredniego skutku skandali Enron, WorldCom i Tyco - nieprawidłowości w sprawozdaniach finansowych pozostają zbyt częstym zjawiskiem. Złożone oszustwa księgowe, takie jak te praktykowane w Enron, są zwykle niezwykle trudne do wykrycia przez przeciętnego inwestora detalicznego. Istnieją jednak podstawowe podstawowe czerwone flagi, które pomagają. W końcu oszustwo związane z Enronem nie zostało ujawnione przez wysoko opłacanych analityków z Wall Street w Ivy League, ale przez reporterów, którzy wykorzystali artykuły z czasopism i zgłoszenia publiczne w procesie należytej staranności. Jako pierwszy na scenie odkrycie fałszywej firmy może być bardzo dochodowe z punktu widzenia krótkiego sprzedawcy i może być raczej korzystne dla sceptycznego inwestora, który bierze pod uwagę nastroje na rynku.

Co to jest oszustwo finansowe?

Według badań przeprowadzonych przez Association of Certified Fraud Examiners (ACFE), nieuczciwe sprawozdanie finansowe stanowi około 10% incydentów związanych z przestępczością umysłową. Sprzeniewierzanie majątku i korupcja zdarzają się znacznie częściej, jednak skutki finansowe tych ostatnich przestępstw są znacznie mniej dotkliwe. ACFE definiuje oszustwo jako „oszustwo lub wprowadzenie w błąd, które osoba fizyczna lub podmiot wie, że wprowadzenie w błąd może przynieść jakieś nieautoryzowane korzyści osobie fizycznej lub podmiotowi lub innej stronie”. Chciwość i presja na pracę to najczęstsze czynniki popychające kierownictwo do oszukiwania inwestorów i wierzycieli.

Oszustwa dotyczące sprawozdań finansowych mogą pojawiać się w wielu różnych formach, chociaż po wprowadzeniu w błąd zwodniczych praktyk księgowych stosowane będą różne systemy manipulacji w celu zachowania pozornego zrównoważenia. Typowe podejścia do sztucznej poprawy wyglądu finansów obejmują: zawyżanie przychodów poprzez rejestrowanie przyszłej oczekiwanej sprzedaży, zaniżanie wydatków za pomocą takich środków, jak kapitalizacja kosztów operacyjnych, zwiększanie wartości aktywów netto poprzez świadome niestosowanie odpowiedniego harmonogramu amortyzacji, ukrywanie zobowiązań bilans spółki i nieprawidłowe ujawnienie transakcji z podmiotami powiązanymi i transakcji finansowania strukturyzowanego.

Istnieje pięć podstawowych rodzajów oszustw w sprawozdaniach finansowych:

• fikcyjna sprzedaż
• niewłaściwe rozpoznanie kosztów
• nieprawidłowa wycena aktywów
• ukryte zobowiązania
• nieodpowiednie ujawnienia

Innym rodzajem oszustw związanych ze sprawozdaniami finansowymi są praktyki księgowe związane z plikami cookie, procedura, dzięki której firma zaniża przychody w jednym okresie obrachunkowym i utrzymuje je jako rezerwę na przyszłe okresy o gorszych wynikach. Takie procedury usuwają pozory zmienności z operacji.

A potem oczywiście jest całkowita fikcja wypowiedzi. Wiosną 2000 r. Harry Markopolos, śledczy ds. Oszustw finansowych, zwrócił się do SEC, twierdząc, że firma zajmująca się zarządzaniem majątkiem o wartości 65 miliardów dolarów Bernard Madoff była oszukańcza. Po modelowaniu portfela Madoffa Markopolos zdał sobie sprawę, że osiągnięcie stałych zysków było niemożliwe. Na przykład, według wywiadu z Certyfikowanym Badaczem Oszustw, „stwierdził, że aby Madoff mógł zrealizować strategię handlową, powiedział, że korzysta z niego, musiałby kupić więcej opcji na giełdzie opcji w Chicago Board, niż faktycznie istniała”. Na szczęście tego rodzaju oszustwa są dość rzadkie.

Wykrywanie nadużyć finansowych

Sprawozdanie finansowe oszustwa Czerwone flagi

Czerwone flagi sprawozdania finansowego zapewniają ogólny przegląd znaków ostrzegawczych, o których inwestorzy powinni pamiętać. Nie muszą koniecznie wskazywać na wystąpienie oszustwa w sprawozdaniach finansowych, lecz jedynie sygnalizują, że należy przeprowadzić dalsze pogłębione badania w celu oceny ważności dokumentów korporacyjnych. Wierzyciele uznaliby takie informacje za przydatne w celu zapewnienia, że ​​pożyczki nie będą udzielane firmom prowadzącym działalność o podwyższonym ryzyku. Z drugiej strony inwestorzy mogą chcieć wziąć pod uwagę następujące czynniki, aby odkryć nowe możliwości zwarcia.

Najczęstsze czerwone flagi dotyczące oszustw finansowych:

• Anomalie księgowe, takie jak rosnące przychody bez odpowiedniego wzrostu przepływów pieniężnych. Sprzedaż jest znacznie łatwiejsza do manipulowania niż przepływ gotówki, ale oba powinny z czasem poruszać się mniej więcej w tandemie.
• Konsekwentny wzrost sprzedaży, podczas gdy ugruntowani konkurenci przeżywają okresy słabych wyników. Oczywiście może to wynikać z wydajnych operacji biznesowych, a nie oszukańczych działań.
• Gwałtowny i niewytłumaczalny wzrost dziennej sprzedaży należności oraz rosnące zapasy. Sugeruje to przestarzałe towary, dla których firma odnotowuje fikcyjną przyszłą sprzedaż.
• Znaczny wzrost wyników spółki w ostatnim okresie sprawozdawczym roku obrotowego. Firma może być pod ogromną presją, aby sprostać oczekiwaniom analityków.
• Firma utrzymuje stałą marżę zysku brutto, podczas gdy jej przemysł stoi pod presją cenową. Może to potencjalnie wskazywać na nierozpoznanie kosztów lub agresywne ujmowanie przychodów.
• Duże nagromadzenie środków trwałych. Nieoczekiwane nagromadzenie środków trwałych może oznaczać użycie kapitalizacji kosztów operacyjnych, a nie rozpoznawanie kosztów.
• Metody amortyzacji i szacunki okresu użytkowania aktywów, które nie odpowiadają tym z całej branży. Przeszacowanie okresu użytkowania składnika aktywów obniży roczny koszt amortyzacji.
• Słaby system kontroli wewnętrznej. Silne procesy w zakresie ładu korporacyjnego i kontroli wewnętrznej minimalizują prawdopodobieństwo, że oszustwo w sprawozdaniu finansowym pozostanie niezauważone.
• Ponadwymiarowa częstotliwość skomplikowanych transakcji z podmiotami powiązanymi lub stronami trzecimi, z których wiele nie dodaje konkretnej wartości (może służyć do ukrywania zadłużenia poza bilansem).
• Firma jest na skraju naruszenia swoich zobowiązań dłużnych. Aby uniknąć technicznych uchybień, kierownictwo może zostać zmuszone do oszukańczego dostosowania swoich wskaźników dźwigni.
• Audytor został zastąpiony, co skutkowało brakiem okresu rozliczeniowego. Zastąpienie audytora może zasygnalizować dysfunkcjonalną relację, podczas gdy brakujący okres rozliczeniowy zapewnia dodatkowy czas na „naprawę” finansów.
• Nieproporcjonalna kwota rekompensaty za zarządzanie pochodzi z premii opartych na celach krótkoterminowych. Stanowi to zachętę do popełniania oszustw.
• Coś jest nie tak z modelem biznesowym firmy, sprawozdaniami finansowymi lub operacjami

Metody wykrywania nadużyć finansowych

Wykrywanie czerwonych flag może być niezwykle trudne, ponieważ firmy zaangażowane w nieuczciwe działania będą próbowały przedstawić obraz stabilności finansowej i normalnych operacji biznesowych. Analiza pionowych i poziomych sprawozdań finansowych wprowadza proste podejście do wykrywania oszustw. Analiza wertykalna polega na traktowaniu każdej pozycji rachunku zysków i strat jako procentu przychodu i porównywaniu trendów z roku na rok, które mogą być potencjalnym znaczącym powodem do niepokoju. Podobne podejście można również zastosować do bilansu, wykorzystując aktywa ogółem jako punkt odniesienia do porównania, w celu monitorowania znacznych odchyleń od normalnej działalności. Analiza horyzontalna wprowadza podobne podejście, zgodnie z którym zamiast posiadania konta jako punktu odniesienia, informacje finansowe są przedstawiane jako odsetek danych liczbowych z lat bazowych. Podobnie niewyjaśnione różnice procentowe mogą służyć jako czerwona flaga wymagająca dalszej analizy.

Analiza wskaźników porównawczych pozwala także analitykom i audytorom dostrzec rozbieżności w sprawozdaniach finansowych firmy. Analizując wskaźniki, można określić i przeanalizować pod kątem niespójności informacje dotyczące dziennej sprzedaży należności, mnożników dźwigni i innych istotnych wskaźników. Podejście matematyczne, znane jako Model Beneisha, ocenia osiem wskaźników w celu określenia prawdopodobieństwa manipulacji zarobkami. Jakość aktywów, amortyzacja, marża brutto, dźwignia i inne zmienne są uwzględniane w analizie. Łącząc zmienne w model, oblicza się wynik M; wartość większa niż -2, 22 uzasadnia dalsze badanie, ponieważ firma może manipulować swoimi zyskami, podczas gdy wynik M mniejszy niż -2, 22 sugeruje, że firma nie jest manipulatorem Podobnie jak w przypadku większości innych strategii związanych z proporcjami, pełny obraz może być tylko dokładnie przedstawiany po porównaniu wielokrotności z przemysłem i historyczną średnią firmy.

Dolna linia

Posiadanie odpowiedniej wiedzy na temat czerwonych flag w celu uniknięcia firm nieuczciwych praktyk księgowych jest przydatnym narzędziem zapewniającym bezpieczeństwo twoich inwestycji.