Poprawka Durbina
Poprawka z Durbina jest częścią ustawy o reformie i ochronie konsumentów Dodd-Franka na Wall Street, która ogranicza opłaty transakcyjne nakładane na akceptantów przez wydawców kart debetowych. Poprawka, nazwana na cześć amerykańskiego senatora Richarda J. Durbina i wprowadzona w 2010 r., Zaproponowała ograniczenie tych opłat interchange, które średnio wyniosły 44 centy za transakcję w oparciu o 1–3% kwoty transakcji, do 12 centów za transakcję dla banków z Aktywa o wartości 10 miliardów USD lub więcej.
Zrozumienie poprawki z Durbin
Zmiana została oparta na przekonaniu, że opłaty interchange nie były rozsądne i proporcjonalne do kosztów wydawców kart. Kiedy ustawa stała się prawna w 2010 r., Opłaty interchange zostały ograniczone do 21 centów za transakcję plus 5% kwoty transakcji. Niektóre banki wprowadziły nowe opłaty i wyeliminowały bezpłatne usługi, próbując zrównoważyć straty w przychodach z opłat interchange.
Jak poprawka z Durbina wpłynęła na handel i bankowość
Trwa debata na temat skuteczności i wpływu zmiany na konsumentów, detalistów i banki. Ci, którzy wzywali do uchylenia poprawki, podali sytuację, w której więksi detaliści nie przekazali zamierzonych oszczędności konsumentom i zamiast tego podnieśli stawki w inny sposób. Takie twierdzenia twierdzą również, że mniejsi detaliści w ramach poprawki z Durbina utracili niektóre korzyści cenowe, z których wcześniej korzystali w porównaniu z ich większymi rywalami. Wcześniej istniała elastyczność w zakresie opłat interchange, które pozwalały niektórym detalistom korzystać ze zniżek na niektóre produkty o niższych kosztach, co pozwalało im zachować większe zyski.
Chociaż poprawka wpłynęła na użycie karty debetowej, nie miało to wpływu na porównywalne opłaty za zakupy kartą kredytową. Doprowadziło to do wzrostu wynagrodzeń niektórych banków za korzystanie z kart kredytowych, ponieważ oferują one instytucjom lepszą okazję do zarabiania pieniędzy.
Podjęto pewne starania, aby wprowadzić podobne zmiany dla wszystkich tak zwanych opłat za przesunięcie, niezależnie od rodzaju karty użytej w transakcji.
Banki twierdziły, że ograniczenie opłat ograniczyło ich zdolność do reinwestowania w inny sposób, na przykład oferowanie klientom bezpłatnych kont czekowych jako opcji. Niektóre programy premiowe kart debetowych mogły zostać wyeliminowane. Niektóre z wprowadzonych nowych opłat obejmowały wysokie opłaty na rachunkach depozytowych, zwiększone kary za niewystarczające środki oraz miesięczne opłaty za utrzymanie rachunków, które nie utrzymują wyższego minimalnego salda niż było to wcześniej wymagane.
W toku debaty w Kongresie starano się uchylić poprawkę, kampanię wspieraną przez mniejszych sprzedawców detalicznych oraz niektóre banki społeczności i kasy oszczędnościowo-kredytowe.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.