Dynamiczny przydział zasobów
Dynamiczna alokacja aktywów to strategia zarządzania portfelem, która często dostosowuje zestaw klas aktywów do warunków rynkowych. Korekty zwykle obejmują redukcję pozycji w najgorzej radzących sobie klasach aktywów przy jednoczesnym zwiększeniu pozycji w aktywach o najlepszych wynikach.
Wyjaśnienie dynamicznej alokacji zasobów
Ogólnym założeniem dynamicznej alokacji aktywów jest reagowanie na bieżące ryzyko i pogorszenie koniunktury oraz wykorzystywanie trendów w celu osiągnięcia zwrotów, które przekraczają docelowy poziom odniesienia, takich jak indeks Standard & Poor's 500 (S&P 500). Zazwyczaj nie ma docelowego miksu aktywów, ponieważ zarządzający inwestycjami mogą dostosowywać alokacje portfela według własnego uznania. Sukces dynamicznej alokacji aktywów zależy od tego, czy zarządzający portfelem podejmie właściwe decyzje inwestycyjne we właściwym czasie. Dynamiczna alokacja aktywów to tylko jedna strategia zarządzania portfelem dostępna dla inwestorów.
Przykład alokacji zasobów dynamicznych
Załóżmy, że globalne akcje wchodzą na sześciomiesięczny rynek niedźwiedzi. Zarządzający inwestycjami, korzystający z dynamicznej alokacji aktywów, może podjąć decyzję o zmniejszeniu kapitału własnego portfela i zwiększeniu aktywów o stałym oprocentowaniu w celu zmniejszenia ryzyka. Na przykład, jeśli portfel początkowo był ciężki na akcjach, zarządzający może sprzedać część posiadanych akcji i zakupić obligacje. Jeśli warunki gospodarcze poprawią się, zarządzający może zwiększyć alokację kapitału portfela, aby skorzystać z bardziej optymistycznej perspektywy dla akcji.
Zalety dynamicznego przydzielania zasobów
- Wydajność: Inwestowanie w najlepsze klasy aktywów zapewnia, że portfele inwestorów mają najwyższą ekspozycję na dynamikę i czerpią zyski, jeśli trend się utrzyma. I odwrotnie, portfele korzystające z dynamicznej alokacji aktywów zmniejszają klasy aktywów, które wykazują tendencję spadkową, aby zminimalizować straty.
- Dywersyfikacja: dynamiczna alokacja aktywów naraża portfel na wiele klas aktywów, aby pomóc w zarządzaniu ryzykiem. Zarządzający portfelem mogą inwestować w akcje, oprocentowanie stałe, fundusze wspólnego inwestowania, fundusze indeksowe, waluty i instrumenty pochodne. Najskuteczniejsze klasy aktywów mogą pomóc zrekompensować aktywa o gorszych wynikach, jeśli menedżer wykona złe połączenie.
Ograniczenia dynamicznej alokacji aktywów
- Aktywne zarządzanie: Aktywne dostosowywanie alokacji portfela do zmieniających się warunków rynkowych wymaga czasu i zasobów. Zarządzający inwestycjami muszą być na bieżąco z najświeższymi informacjami dotyczącymi makro i firmy, aby określić ich wpływ na różne klasy aktywów. Konieczne może być zatrudnienie dodatkowych analityków badawczych, aby pomóc w podjęciu właściwych decyzji inwestycyjnych.
- Koszty transakcji: dynamiczna alokacja aktywów polega na częstym kupowaniu i sprzedawaniu różnych aktywów. Zwiększa to koszty transakcji, które zmniejszają ogólny zwrot z portfela. Jeśli większość udziałów w portfelu wykazuje tendencję wzrostową, strategia zarządzania preferująca inwestycje typu „kup i trzymaj”, taka jak alokacja aktywów o stałej wadze, może przewyższać dynamiczną alokację aktywów z powodu mniejszych kosztów transakcji.