Ekonomia: przegląd, typy i wskaźniki ekonomiczne
Ekonomia jest nauką społeczną zajmującą się produkcją, dystrybucją i konsumpcją towarów i usług. Bada, w jaki sposób osoby, firmy, rządy i narody dokonują wyborów dotyczących alokacji zasobów, aby zaspokoić ich potrzeby i potrzeby, próbując ustalić, w jaki sposób grupy te powinny organizować i koordynować wysiłki w celu osiągnięcia maksymalnej wydajności.
Ekonomię można ogólnie podzielić na makroekonomię, która koncentruje się na zachowaniu gospodarki zagregowanej, oraz mikroekonomię, która koncentruje się na indywidualnych konsumentach i przedsiębiorstwach.
Zrozumienie ekonomii
Jednym z najwcześniej odnotowanych myślicieli ekonomicznych był grecki rolnik / poeta Hesiod z VIII wieku pne, który napisał, że praca, materiały i czas muszą być efektywnie przydzielone, aby przezwyciężyć niedobór. Ale powstanie współczesnej zachodniej ekonomii nastąpiło znacznie później, ogólnie przypisywane publikacji szkockiego filozofa Adama Smitha z 1776 r., An Enquiry Into the Nature and Przyczyna bogactwa narodów .
Zasadą (i problemem) ekonomii jest to, że ludzie mają nieograniczone potrzeby i zajmują świat ograniczonych środków. Z tego powodu koncepcje wydajności i produktywności są niezwykle ważne dla ekonomistów. Twierdzą, że większa produktywność i bardziej wydajne wykorzystanie zasobów może prowadzić do wyższego standardu życia.
Mimo tego poglądu ekonomia jest pejoratywnie znana jako „ponura nauka”, termin ukuty przez szkockiego historyka Thomasa Carlyle'a w 1849 roku. Użył go, by skrytykować liberalne poglądy na rasę i równość społeczną współczesnych ekonomistów takich jak John Stuart Mill, choć niektórzy źródła sugerują, że Carlyle tak naprawdę opisywał ponure prognozy Thomasa Roberta Malthusa, że wzrost populacji zawsze przewyższa zapasy żywności.
Rodzaje ekonomii
Studia ekonomiczne są ogólnie podzielone na dwie dyscypliny.
- Mikroekonomia koncentruje się na tym, jak indywidualni konsumenci i firmy podejmują decyzje; tymi osobami może być jedna osoba, gospodarstwo domowe, firma / organizacja lub agencja rządowa. Analizując pewne aspekty ludzkich zachowań, mikroekonomia próbuje wyjaśnić, że reagują na zmiany cen i dlaczego żądają tego, co robią na poszczególnych poziomach cen. Mikroekonomia próbuje wyjaśnić, w jaki sposób i dlaczego różne towary są wyceniane w różny sposób, w jaki sposób jednostki podejmują decyzje finansowe oraz w jaki sposób jednostki najlepiej handlują, koordynują i współpracują ze sobą. Tematyka mikroekonomii sięga od dynamiki podaży i popytu do wydajności i kosztów związanych z produkcją towarów i usług; obejmują one również podział pracy i podział, niepewność, ryzyko i strategiczną teorię gier.
- Makroekonomia bada ogólną gospodarkę zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Koncentruje się na odrębnym regionie geograficznym, kraju, kontynencie, a nawet całym świecie. Badane tematy obejmują handel zagraniczny, rządową politykę fiskalną i monetarną, stopy bezrobocia, poziom inflacji i stóp procentowych, wzrost całkowitej produkcji, co odzwierciedlają zmiany produktu krajowego brutto (PKB) oraz cykle koniunkturalne, które prowadzą do ekspansji, boomy, recesje i depresje.
Mikro- i makroekonomia są ze sobą powiązane; gdy ekonomiści poznają pewne zjawiska, mogą pomóc nam w podejmowaniu bardziej świadomych decyzji przy alokacji zasobów. Wielu uważa, że fundamenty mikroekonomii osób i firm działających łącznie stanowią zjawiska makroekonomiczne.
kluczowe dania na wynos
- Ekonomia to badanie, w jaki sposób ludzie alokują ograniczone zasoby na produkcję, dystrybucję i konsumpcję, zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo.
- Dwa główne rodzaje ekonomii to mikroekonomia, która koncentruje się na zachowaniach indywidualnych konsumentów i producentów, oraz makroekonomia, która bada ogólne gospodarki w skali regionalnej, krajowej lub międzynarodowej.
- Ekonomia jest szczególnie zainteresowana wydajnością produkcji i wymiany oraz wykorzystuje modele i założenia, aby zrozumieć, jak tworzyć zachęty i polityki, które maksymalizują wydajność.
- Ekonomiści formułują i publikują liczne wskaźniki ekonomiczne, takie jak produkt krajowy brutto (PKB) i wskaźnik cen konsumpcyjnych (CPI).
- Kapitalizm, socjalizm i komunizm to rodzaje systemów gospodarczych.
Szkoły teorii ekonomicznej
Są też szkoły myśli ekonomicznej. Dwa najczęstsze to monetarysta i keynesowski. Monetaryści mają ogólnie przychylne spojrzenie na wolne rynki jako najlepszy sposób alokacji zasobów i argumentują, że stabilna polityka pieniężna jest najlepszym sposobem zarządzania gospodarką. W przeciwieństwie do tego, podejście keynesowskie uważa, że rynki często nie działają dobrze w samodzielnej alokacji zasobów i sprzyja polityce fiskalnej rządu działaczy w celu zarządzania irracjonalnymi wahaniami rynku i recesjami.
Analiza ekonomiczna często przebiega poprzez procesy dedukcyjne, w tym logikę matematyczną, w których implikacje konkretnych działań ludzkich są rozpatrywane w ramach „środków do osiągnięcia”. Niektóre gałęzie myśli ekonomicznej kładą nacisk na empiryzm, a nie na logikę formalną - w szczególności makroekonomię lub mikroekonomię Marshalla, które próbują wykorzystać obserwacje proceduralne i falsyfikowalne testy związane z naukami przyrodniczymi.
Ponieważ w ekonomii nie można tworzyć prawdziwych eksperymentów, ekonomiści empiryczni polegają na uproszczeniu założeń i analizie danych z mocą wsteczną. Jednak niektórzy ekonomiści twierdzą, że ekonomia nie nadaje się do testowania empirycznego i że takie metody często generują nieprawidłowe lub niespójne odpowiedzi.
2:08Ekonomia 101
Ekonomika pracy, handlu i zachowania ludzi
Podstawowymi elementami ekonomii są badania pracy i handlu. Ponieważ istnieje wiele możliwych zastosowań pracy ludzkiej i wiele różnych sposobów pozyskiwania zasobów, trudno jest ustalić, które metody dają najlepsze wyniki.
Ekonomia pokazuje na przykład, że bardziej efektywne jest, aby osoby fizyczne lub firmy specjalizowały się w określonych rodzajach pracy, a następnie handlowały na inne potrzeby lub potrzeby, niż próbować produkować wszystko, czego potrzebują lub chcą same. Pokazuje także, że handel jest najbardziej efektywny, gdy jest koordynowany za pośrednictwem środków wymiany lub pieniędzy.
Ekonomia koncentruje się na działaniach ludzi. Większość modeli ekonomicznych opiera się na założeniach, że ludzie zachowują się racjonalnie, szukając najbardziej optymalnego poziomu korzyści lub użyteczności. Ale oczywiście ludzkie zachowanie może być nieprzewidywalne lub niekonsekwentne i oparte na osobistych, subiektywnych wartościach (kolejny powód, dla którego teorie ekonomiczne często nie nadają się do testowania empirycznego). Oznacza to, że niektóre modele ekonomiczne mogą być nieosiągalne lub niemożliwe, lub po prostu nie działać w prawdziwym życiu.
Mimo to dostarczają kluczowych informacji umożliwiających zrozumienie zachowania rynków finansowych, rządów, gospodarek i ludzkich decyzji stojących za tymi podmiotami. Tymczasem prawa gospodarcze są zazwyczaj bardzo ogólne i formułowane poprzez badanie ludzkich bodźców: ekonomia może powiedzieć, że zyski zachęcają nowych konkurentów do wejścia na rynek, lub że podatki zniechęcają do wydatków.
Wskaźniki ekonomiczne
Wskaźniki ekonomiczne to raporty szczegółowo przedstawiające wyniki gospodarcze danego kraju w określonym obszarze. Raporty te są zwykle publikowane okresowo przez agencje rządowe lub organizacje prywatne i często mają znaczący wpływ na akcje, instrumenty o stałym dochodzie i rynki walutowe po ich opublikowaniu. Mogą być również bardzo przydatne dla inwestorów, aby ocenić, w jaki sposób warunki gospodarcze będą poruszać rynkami, i kierować decyzjami inwestycyjnymi.
Poniżej znajdują się niektóre z głównych raportów ekonomicznych i wskaźników stosowanych w USA do analizy fundamentalnej.
Produkt krajowy brutto (PKB)
Produkt krajowy brutto (PKB) jest przez wielu uważany za najszerszy miernik wyników gospodarczych kraju. Reprezentuje całkowitą wartość rynkową wszystkich gotowych towarów i usług wyprodukowanych w danym kraju w danym roku lub innym okresie (Biuro Analiz Ekonomicznych wydaje również miesięczny raport w dalszej części miesiąca). Wielu inwestorów, analityków i handlowców tak naprawdę nie koncentruje się na końcowym rocznym raporcie o PKB, ale raczej na dwóch raportach wydanych kilka miesięcy wcześniej: wcześniejszym raporcie o PKB i raporcie wstępnym. Wynika to z faktu, że ostateczna wartość PKB jest często uważana za wskaźnik opóźniony, co oznacza, że może potwierdzić trend, ale nie może przewidzieć trendu. W porównaniu z giełdą raport PKB jest nieco podobny do rachunku zysków i strat, które spółka publiczna podaje na koniec roku.
Sprzedaż detaliczna
Raportowany przez Departament Handlu w połowie każdego miesiąca raport sprzedaży detalicznej jest bardzo uważnie obserwowany i mierzy całkowite wpływy lub wartość w dolarach wszystkich towarów sprzedawanych w sklepach. Raport szacuje całkowitą liczbę sprzedanych towarów, pobierając przykładowe dane od sprzedawców detalicznych w całym kraju - liczba ta służy jako wskaźnik poziomu wydatków konsumenckich. Ponieważ wydatki konsumpcyjne stanowią ponad dwie trzecie PKB, niniejszy raport jest bardzo przydatny do oceny ogólnego kierunku gospodarki. Ponadto, ponieważ dane raportu oparte są na sprzedaży w poprzednim miesiącu, jest to wskaźnik na czas. Treść raportu sprzedaży detalicznej może powodować ponadprzeciętną zmienność na rynku, a informacje w raporcie można również wykorzystać do oceny presji inflacyjnych, które wpływają na stopy Fed.
Produkcja przemysłowa
Raport produkcji przemysłowej, wydawany co miesiąc przez Rezerwę Federalną, informuje o zmianach w produkcji fabryk, kopalń i zakładów użyteczności publicznej w USA. Jednym z uważnie monitorowanych środków zawartych w tym raporcie jest wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych, który szacuje część wykorzystywana zdolność produkcyjna zamiast pozostawania bezczynnym w gospodarce. Zaleca się, aby kraj widział wzrost wartości produkcji i wykorzystania mocy produkcyjnych na wysokim poziomie. Zazwyczaj wykorzystanie mocy produkcyjnych w przedziale 82–85 procent jest uważane za „wąskie” i może zwiększyć prawdopodobieństwo wzrostu cen lub niedoborów dostaw w najbliższym czasie. Poziomy poniżej 80 procent są zwykle interpretowane jako wykazujące „luz” w gospodarce, co może zwiększyć prawdopodobieństwo recesji.
Dane o zatrudnieniu
Bureau of Labor Statistics (BLS) publikuje dane dotyczące zatrudnienia w raporcie zwanym listą pozarolniczą, w pierwszy piątek każdego miesiąca. Zasadniczo gwałtowny wzrost zatrudnienia wskazuje na pomyślny wzrost gospodarczy. Podobnie potencjalne skurcze mogą być nieuchronne, jeśli wystąpią znaczne zmniejszenia. Chociaż są to ogólne trendy, ważne jest, aby wziąć pod uwagę obecną pozycję gospodarki. Na przykład mocne dane o zatrudnieniu mogą spowodować aprecjację waluty, jeśli kraj przeżył ostatnio kłopoty gospodarcze, ponieważ wzrost może być oznaką ożywienia gospodarczego i ożywienia gospodarczego. I odwrotnie, w przegrzanej gospodarce wysokie zatrudnienie może również prowadzić do inflacji, która w tej sytuacji może przesunąć walutę w dół.
Indeks cen towarów i usług konsumpcyjnych (CPI )
Indeks cen konsumpcyjnych (CPI), również wydawany przez BLS, mierzy poziom zmian cen detalicznych (koszty, które płacą konsumenci) i stanowi punkt odniesienia do pomiaru inflacji. Korzystając z koszyka reprezentatywnego dla towarów i usług w gospodarce, CPI porównuje zmiany cen z miesiąca na miesiąc i z roku na rok. Ten raport jest jednym z ważniejszych dostępnych wskaźników ekonomicznych, a jego opublikowanie może zwiększyć zmienność rynków akcji, instrumentów o stałym dochodzie i rynku walutowym. Większe niż oczekiwano podwyżki cen są uważane za oznakę inflacji, która prawdopodobnie spowoduje deprecjację waluty bazowej.
Rodzaje systemów ekonomicznych
Systemy ekonomiczne są definiowane albo przez sposób wytwarzania rzeczy, albo przez sposób, w jaki te rzeczy są przydzielane ludziom. Na przykład w prymitywnych społeczeństwach rolniczych ludzie mają skłonność do samorealizacji wszystkich swoich potrzeb i pragnień na poziomie gospodarstwa domowego lub plemienia. Członkowie rodziny budowali własne mieszkania, uprawiali własne uprawy, polowali na własną zwierzynę, ukształtowali własne ubrania, upiec własny chleb itp. Ten samowystarczalny system gospodarczy jest definiowany przez bardzo niewielki podział pracy i opiera się również na wzajemności wymieniać z innymi członkami rodziny lub plemienia. W tak prymitywnym społeczeństwie pojęcie własności prywatnej zwykle nie istniało, ponieważ potrzeby wspólnoty zostały stworzone przez wszystkich ze względu na wszystkich.
Później, w miarę rozwoju cywilizacji, pojawiły się gospodarki oparte na produkcji według klasy społecznej, takie jak feudalizm i niewolnictwo. Niewolnictwo wiązało się z produkcją przez zniewolone osoby, którym brakowało osobistej wolności lub praw i które istniały jako własność ich właściciela. Feudalizm był systemem, w którym klasa szlachty, zwana panami, posiadała wszystkie ziemie i dzierżawiła małe paczki chłopom na farmę, a chłopi przekazywali znaczną część swojej produkcji panu. W zamian pan zaoferował chłopom względne bezpieczeństwo i ochronę, w tym miejsce do życia i jedzenie.
Kapitalizm
Kapitalizm pojawił się wraz z nadejściem industrializacji. Kapitalizm definiowany jest jako system produkcji, w którym właściciele przedsiębiorstw (kapitaliści) produkują towary na sprzedaż w celu osiągnięcia zysku, a nie na własny użytek. W kapitalizmie kapitaliści są właścicielami firmy, w tym narzędzi wykorzystywanych do produkcji, a także gotowego produktu. Pracownicy są zatrudniani w zamian za wynagrodzenie, a pracownik nie posiada ani narzędzi, których używa w procesie produkcyjnym, ani gotowego produktu, gdy jest on gotowy. Jeśli pracujesz w fabryce obuwia i zabierasz do domu parę butów pod koniec dnia, to kradnie, nawet jeśli wykonałeś je własnymi rękami. Dzieje się tak, ponieważ gospodarki kapitalistyczne opierają się na koncepcji własności prywatnej, aby rozróżnić, kto zgodnie z prawem jest właścicielem.
Produkcja kapitalistyczna opiera się na rynku przydziału i dystrybucji towarów wytwarzanych na sprzedaż. Rynek to miejsce skupiające kupujących i sprzedających, w którym ustalane są ceny, które określają, kto i co dostaje. Stany Zjednoczone i większość rozwiniętego świata można dziś określić jako kapitalistyczne gospodarki rynkowe .
Alternatywy kapitalizmu
Istnieją alternatywy dla produkcji kapitalistycznej. Dwa z najbardziej znaczących rozwinęły się w XIX wieku jako odpowiedź na nadużycia kapitalizmu.
Socjalizm to system produkcji, w którym pracownicy wspólnie są właścicielami firmy, narzędzi produkcji, produktu gotowego i dzielą się zyskami - zamiast mieć właścicieli firm, którzy zachowują prywatną własność całej firmy i po prostu zatrudniają pracowników w zamian za wynagrodzenie. Produkcja socjalistyczna często produkuje dla zysków i wykorzystuje rynek do dystrybucji towarów i usług. W USA spółdzielnie robotnicze są przykładem produkcji socjalistycznej zorganizowanej w ramach szerszego systemu kapitalistycznego.
Komunizm to system produkcji, w którym własność prywatna przestaje istnieć, a ludzie społeczeństwa kolektywnie posiadają narzędzia produkcji. Komunizm nie korzysta z systemu rynkowego, ale opiera się na centralnym planistą, który organizuje produkcję (mówi ludziom, którzy będą pracować przy jakiej pracy) i dystrybuuje towary i usługi do konsumentów w zależności od potrzeb. Czasami nazywa się to ekonomią dowodzenia.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.