Wpływ podwyżek stóp procentowych funduszy Fed na złoto

Chociaż popularna jest opinia, że ​​podwyżki stóp procentowych mają uparty wpływ na ceny złota, wpływ podwyżki stóp procentowych na złoto, jeśli w ogóle, jest nieznany, ponieważ istnieje niewielka solidna korelacja między stopami procentowymi a cenami złota. Rosnące stopy procentowe mogą nawet mieć uparty wpływ na ceny złota.

Popularne przekonanie o stopach procentowych i złocie

Ponieważ Rezerwa Federalna powoli normalizuje stopy procentowe, wielu inwestorów uważa, że ​​wyższe stopy procentowe spowodują spadek cen złota. Wielu inwestorów i analityków rynkowych uważa, że ​​skoro rosnące stopy procentowe sprawiają, że obligacje i inne inwestycje o stałym dochodzie stają się bardziej atrakcyjne, pieniądze wpłyną na inwestycje o wyższej stopie zwrotu, takie jak obligacje i fundusze rynku pieniężnego, oraz ze złota, które nie daje zysku w ogóle.

Prawda historyczna

Mimo powszechnego przekonania o silnej ujemnej korelacji między stopami procentowymi a ceną złota, długoterminowy przegląd odpowiednich ścieżek i trendów stóp procentowych i cen złota ujawnia, że ​​taki związek nie istnieje. Korelacja między stopami procentowymi a ceną złota w ciągu ostatniego półwiecza, od 1970 roku do chwili obecnej, wyniosła jedynie około 28%, co wcale nie jest uważane za znaczącą korelację.

Badanie ogromnego hossy na rynku złota, które miało miejsce w latach 70. XX wieku, ujawnia, że ​​wzrost złota do jego rekordowo wysokiej ceny XX wieku nastąpił właśnie wtedy, gdy stopy procentowe były wysokie i szybko rosły. Krótkoterminowe stopy procentowe, odzwierciedlone w rocznych bonach skarbowych (bony skarbowe), osiągnęły najniższy poziom 3, 5% w 1971 r. Do 1980 r. Ta sama stopa procentowa wzrosła ponad czterokrotnie, wzrastając nawet o 16%. W tym samym czasie cena złota wzrosła z 50 USD za uncję do wcześniej niewyobrażalnej ceny 850 USD za uncję. Ogólnie rzecz biorąc, w tym okresie ceny złota wykazywały silną pozytywną korelację ze stopami procentowymi, rosnąc zgodnie z nimi.

Bardziej szczegółowe badanie dodatkowo potwierdza przynajmniej tymczasową korelację dodatnią w tym okresie. Początkowo część złota gwałtownie wzrosła w 1973 i 1974 r., Kiedy to stopa funduszy federalnych szybko rosła. Ceny złota nieznacznie spadły w 1975 i 1976 r., Wraz ze spadającymi stopami procentowymi, po czym ponownie zaczęły rosnąć w 1978 r., Kiedy stopy procentowe rozpoczęły kolejny gwałtowny wzrost.

Przedłużający się bessy na rynku złota, które nastąpiły, począwszy od lat 80., miały miejsce w okresie, w którym stopy procentowe stale spadały.

Podczas ostatniej hossy złota w 2000 r. Stopy procentowe ogólnie spadły znacznie wraz ze wzrostem cen złota. Nadal jednak niewiele jest dowodów na bezpośrednią, trwałą korelację między rosnącymi stopami procentowymi a spadającymi cenami złota lub spadającymi stopami procentowymi i rosnącymi cenami złota, ponieważ ceny złota osiągnęły szczyt znacznie wcześniej niż najpoważniejszy spadek stóp procentowych.

Podczas gdy stopy procentowe były utrzymywane na poziomie prawie zerowym, cena złota skorygowała się w dół. Zgodnie z konwencjonalną teorią rynku złota i stóp procentowych ceny złota powinny nadal rosnąć od czasu kryzysu finansowego w 2008 r. Ponadto, nawet gdy stopa funduszy federalnych wzrosła od 1 do 5% między 2004 a 2006 r., Złoto nadal rosło, zwiększając swoją wartość imponujące 49%.

Co napędza ceny złota

Cena złota ostatecznie nie jest funkcją stóp procentowych. Jak większość podstawowych towarów, jest to funkcja podaży i popytu w długim okresie. Między nimi popyt jest silniejszym składnikiem. Poziom podaży złota zmienia się powoli, ponieważ przekształcenie odkrytego złoża złota w kopalnię produkcyjną zajmuje 10 lat lub więcej. Rosnące i wyższe stopy procentowe mogą być uparty w stosunku do cen złota, po prostu dlatego, że zwykle są uparty dla akcji.

To rynek akcji, a nie rynek złota, zwykle odczuwa największy odpływ kapitału inwestycyjnego, gdy rosnące stopy procentowe sprawiają, że inwestycje o stałym dochodzie są bardziej atrakcyjne. Rosnące stopy procentowe prawie zawsze prowadzą inwestorów do zrównoważenia swoich portfeli inwestycyjnych bardziej na korzyść obligacji, a mniej na akcje. Wyższe dochody z obligacji również powodują, że inwestorzy są mniej skłonni do kupowania akcji, które mogą mieć znacznie zawyżoną wielokrotność. Wyższe stopy procentowe oznaczają wzrost kosztów finansowania dla firm, co zwykle ma bezpośredni negatywny wpływ na marże zysku netto. Fakt ten tylko zwiększa prawdopodobieństwo, że wzrost stóp procentowych spowoduje dewaluację zapasów.

Ponieważ indeksy giełdowe osiągają najwyższe poziomy, zawsze są podatne na znaczną korektę spadkową. Ilekroć giełda znacznie spada, jedną z pierwszych alternatywnych inwestycji, na które inwestorzy rozważają przelewanie pieniędzy, jest złoto. Ceny złota wzrosły o ponad 150% w latach 1973 i 1974, w czasie gdy stopy procentowe rosły, a indeks S&P 500 spadł o ponad 40%.

Biorąc pod uwagę historyczne tendencje faktycznych reakcji cen giełdowych i cen złota na wzrost stóp procentowych, istnieje większe prawdopodobieństwo, że wzrost stóp procentowych negatywnie wpłynie na ceny akcji i że złoto może skorzystać jako alternatywa dla inwestycji w akcje.

Chociaż więc rosnące stopy procentowe mogą zwiększyć dolara amerykańskiego, powodując obniżenie cen złota (ceny złota są denominowane w USD), czynniki takie jak ceny akcji i zmienność w połączeniu z ogólną podażą i popytem są prawdziwymi czynnikami napędzającymi cenę złota.