Wzór na obliczanie wewnętrznej stopy zwrotu

Obliczanie wewnętrznej stopy zwrotu (IRR) dla ewentualnej inwestycji jest czasochłonne i niedokładne. Obliczenia IRR muszą być wykonywane na podstawie domysłów, założeń oraz prób i błędów. Zasadniczo obliczenie IRR rozpoczyna się od dwóch losowych przypuszczeń przy możliwych wartościach, a kończy albo zatwierdzeniem, albo odrzuceniem. W przypadku odrzucenia konieczne są nowe domysły.

OBEJRZYJ: Co to jest wewnętrzna stopa zwrotu?

Cel wewnętrznej stopy zwrotu

IRR to stopa dyskontowa, przy której bieżąca wartość netto (NPV) przyszłych przepływów pieniężnych z inwestycji jest równa zeru. Funkcjonalnie wewnętrzna stopa zwrotu jest wykorzystywana przez inwestorów i przedsiębiorstwa w celu ustalenia, czy inwestycja jest dobrym sposobem wykorzystania ich pieniędzy. Ekonomista może powiedzieć, że pomaga zidentyfikować koszty okazji inwestycyjnych. Statystyk finansowy powiedziałby, że łączy aktualną wartość pieniądza z przyszłą wartością pieniądza dla danej inwestycji.

Nie należy tego mylić z zwrotem z inwestycji (ROI). Zwrot z inwestycji ignoruje wartość pieniądza w czasie, co czyni go liczbą nominalną, a nie rzeczywistą. ROI może powiedzieć inwestorowi rzeczywistą stopę wzrostu od początku do końca, ale IRR wymaga zwrotu niezbędnego do wyeliminowania wszystkich przepływów pieniężnych i otrzymania całej wartości z inwestycji.

Wzór na wewnętrzną stopę zwrotu

Jedną z możliwych formuł algebraicznych dla IRR jest:

IRR = R1 + (NPV1 × (R2 − R1)) (NPV1 − NPV2) gdzie: R1, R2 = losowo wybrane stopy dyskontowe NPV1 = wyższa wartość bieżąca netto NPV2 = niższa wartość bieżąca \ początek {wyrównany} i IRR = R_1 + \ frac { (NPV_1 \ razy (R_2 - R_1))} {(NPV_1 - NPV_2)} \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & R_1, R_2 = \ text {losowo wybrane stopy dyskontowe} \\ & NPV_1 = \ text {wyższa netto wartość bieżąca} \\ & NPV_2 = \ text {niższa wartość bieżąca netto} \\ \ end {wyrównana} IRR = R1 + (NPV1 −NPV2) (NPV1 × (R2 −R1)) gdzie: R1, R2 = losowo wybrane stopy dyskontowe NPV1 = wyższa wartość bieżąca netto NPV2 = niższa wartość bieżąca netto

W grę wchodzi kilka ważnych zmiennych: kwota inwestycji, czas całkowitej inwestycji i związane z nią przepływy pieniężne pobrane z inwestycji. Bardziej skomplikowane formuły są konieczne do rozróżnienia między okresami wpływów pieniężnych netto.

Pierwszym krokiem jest odgadnięcie możliwych wartości dla R1 i R2 w celu ustalenia wartości bieżących netto. Większość doświadczonych analityków finansowych ma wyczucie, jakie powinny być domysły.

Jeśli oszacowana NPV1 jest bliska zeru, wówczas IRR jest równa R1. Całe równanie jest skonfigurowane ze świadomością, że w IRR wartość NPV jest równa zero. Ten związek ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia IRR.

Istnieją inne metody szacowania IRR. Ten sam podstawowy proces jest przestrzegany dla każdego. Jeśli jednak NPV jest zbyt oddalone od zera, spróbuj zgadnąć jeszcze raz i spróbuj ponownie.

Możliwe zastosowania i ograniczenia

Wewnętrzną stopę zwrotu można obliczyć i wykorzystać do celów, które obejmują analizę hipotek, inwestycje na niepublicznym rynku kapitałowym, decyzje pożyczkowe, oczekiwany zwrot z akcji lub znalezienie rentowności obligacji.

Modele IRR nie uwzględniają kosztu kapitału. Zakładają również, że wszystkie wpływy pieniężne uzyskane w trakcie trwania projektu są reinwestowane według tej samej stawki, co stopa IRR. Te dwie kwestie są uwzględnione w zmodyfikowanej wewnętrznej stopie zwrotu (MIRR).