Podstawy teorii rynków fraktalnych

Po kryzysie finansowym w 2008 r. Wielu podważyło dominujące teorie ekonomiczne i perspektywy rynkowe. W szczególności hipoteza dotycząca efektywnego rynku (EMH) nie wyjaśniła kryzysu. Według EMH, biorąc pod uwagę racjonalne oczekiwania inwestorów i efektywność rynku, inwestor nie jest w stanie pokonać rynku i uzyskać stałych zysków. Ponadto inwestorzy nie są w stanie ani kupić niedowartościowanych, ani sprzedać niedowartościowane akcje. Aby osiągnąć zwrot przekraczający średni zwrot z rynku, inwestorzy muszą ponieść ryzyko związane ze zmiennymi aktywami.

Z drugiej strony znany ekonomista Robert Shiller twierdzi, że ceny aktywów są z natury niestabilne, a zatem nie można założyć efektywności rynku i racjonalnych oczekiwań. Chociaż EMH nadal znajduje się w czołówce współczesnej teorii finansowej, pojawiły się alternatywne teorie, które zapewniają dokładniejszą reprezentację rynków. Na przykład hipoteza rynku fraktalnego koncentruje się na horyzontach inwestycyjnych i płynności rynków i inwestorów - czynniki ograniczone w ramach EMH. Teoretyczne ramy rynków fraktali mogą jasno wyjaśnić zachowanie inwestorów w okresach kryzysu i stabilności.

Przegląd

Edgar Peters sformalizował FMH w 1991 r. W ramach teorii chaosu w 1991 r., Aby wyjaśnić heterogeniczność inwestorów w odniesieniu do ich horyzontów inwestycyjnych. Pojęcie fraktali pochodzi z matematyki i odnosi się do rozdrobnionego kształtu geometrycznego, który można podzielić na mniejsze części, które całkowicie lub prawie się powielały całość.

Intuicyjnie analiza techniczna mieści się w kontekście fraktali: fundament analizy technicznej koncentruje się na zmianach cen aktywów w przekonaniu, że historia się powtarza . Zgodnie z tymi ramami FMH analizuje horyzonty inwestorów, rolę płynności i wpływ informacji w całym cyklu koniunkturalnym. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: Podstawy analizy technicznej ).

Horyzonty inwestycyjne

Horyzont inwestycyjny definiuje się jako czas, przez który inwestor spodziewa się przechowywać aktywa lub papiery wartościowe. Horyzonty inwestycyjne mogą skutecznie odzwierciedlać potrzeby inwestorów, takie jak stopień ekspozycji na ryzyko i pożądany zwrot z inwestycji. W kontekście FMH horyzonty inwestycyjne w stabilnych okresach mają tendencję do utrzymywania równowagi między krótko- i długoterminowymi.

Inwestorzy krótkoterminowi będą przywiązywać większą wagę do najwyższych i najniższych wartości dobowych aktywów w porównaniu do inwestorów długoterminowych. Jednak w przypadku wystąpienia lub zbliżającego się kryzysu FMH stwierdza, że ​​jeden horyzont inwestycji zdominuje drugi. Przed kryzysem i podczas kryzysu krótkoterminowa działalność handlowa zwykle wzrasta bardziej niż długoterminowa. Zazwyczaj inwestorzy długoterminowi skracają swoje horyzonty inwestycyjne, ponieważ ceny nadal spadają, jak zaobserwowano podczas kryzysu finansowego. Kiedy inwestorzy zmieniają swoje horyzonty inwestycyjne, powoduje to, że rynek staje się mniej płynny i niestabilny.

Rola płynności

Płynność nazywana jest płynnością rynku w FMH. Płynność rynku to łatwość, z jaką inwestor jest w stanie kupować i sprzedawać papiery wartościowe bez działań mających wpływ na ceny rynkowe. Płynność jest generowana za każdym razem, gdy inwestorzy handlują ze sobą, dlatego dwaj inwestorzy muszą mieć odmienne zdanie na temat wartości aktywów i papierów wartościowych. W czasach kryzysu hipoteza głosi, że horyzonty długoterminowe są ograniczone; w konsekwencji płynność rozprasza się w miarę homogenizacji inwestorów i nikt nie jest skłonny przyjąć drugiej strony transakcji. W ramach struktur fraktalnych różne interpretacje informacji powodują zróżnicowanie horyzontów czasowych zapewniających płynność rynku i uporządkowane ruchy cen. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: Zrozumienie płynności finansowej .)

Wpływ informacji

Rola informacji jest kluczowa w podejmowaniu właściwych decyzji przy każdej strategii inwestycyjnej. W ramach FMH wpływ dostępności informacji może prowadzić do zmian horyzontów czasowych i płynności. W czasach stabilności FMH stwierdza, że ​​wszyscy inwestorzy dzielą te same informacje. Sposób postrzegania informacji skutkuje indywidualnymi decyzjami inwestycyjnymi: przedsiębiorca dzienny może dostrzegać wahania cen i decydować się na sprzedaż, podczas gdy zarządzający funduszem emerytalnym będą mniej cenić zmiany cen.

Jeśli jednak inwestorzy doświadczą ekstremalnych spadków cen z poprzedniego okresu, inwestorzy długoterminowi mogą skłaniać się do ograniczenia horyzontów czasowych i rozpoczęcia sprzedaży. W rezultacie spadek cen z poprzedniego okresu może powodować dalsze spadki cen w bieżącym okresie. Jak stwierdzono w FMH, informacje powodujące zmianę horyzontów inwestycyjnych spowodują niestabilność rynku i brak płynności.

Dolna linia

Analizując teorię finansową, hipoteza efektywnego rynku zdominowała i nadal dominuje w literaturze ekonomicznej. EMH zapewnia efektywność rynku, a inwestorzy działają racjonalnie. Jednak w tych ramach nie można wyjaśnić takich zjawisk, jak kryzysy. Zwolennicy EMH sugerują nieracjonalność inwestorów jako czynnik wyjaśniający kryzys finansowy 2008 i bańkę mieszkaniową. Jednak z definicji rynki finansowe skutecznie rozpraszają wszystkie dostępne informacje, co znajduje odzwierciedlenie w cenach rynkowych i racjonalnie działających inwestorach.

Nieuznawanie nieefektywności rynku uwiarygodnia alternatywne teorie rynków, w tym hipotezę hałaśliwego rynku, hipotezę rynku adaptacyjnego i hipotezę rynku fraktalnego. W przeciwieństwie do EMH, FMH analizuje zachowanie horyzontów inwestycyjnych, rolę płynności oraz wpływ informacji podczas kryzysów i stabilnych rynków. W ramach FMH stabilne rynki dają wysoce płynne aktywa. Płynność, nazywana płynnością rynku, powstaje, gdy inwestorzy są w stanie handlować ze sobą, ponieważ inwestorzy mają różne horyzonty inwestycyjne.

Stabilność w ramach FMH wymaga różnorodnych horyzontów inwestycyjnych i płynnych aktywów. Gdy informacja nakazuje kupno i sprzedaż, pojawia się niestabilność. W czasach kryzysu horyzonty inwestycyjne ulegają skróceniu, w wyniku czego większa liczba inwestorów sprzedaje aktywa niepłynne. Choć zasadniczo odmienne od EMH, obie teorie rynku polegają głównie na wpływie informacji na zrozumienie zachowań inwestorów.