Portier

Istnieje wiele branż, w których strażnicy są niezbędni. Strażnicy to osoby lub zasady, które pełnią rolę pośrednika, kontrolując dostęp z jednego punktu do drugiego. Mogą odmówić, kontrolować lub opóźniać dostęp do usług. Alternatywnie można je również wykorzystać do nadzorowania sposobu wykonywania pracy i tego, czy spełnia ona określone standardy.

Branża opieki zdrowotnej jest jednym z obszarów, w którym strażnicy są często wykorzystywani. Ale co dokładnie robią? I w jakich obszarach przemysłu pracują? W tym artykule definiujemy pojęcie strażnika, ich role w ubezpieczeniach zdrowotnych i opiece długoterminowej, a także niektóre z ich krytyki.

Kluczowe dania na wynos

• Strażnicy są wykorzystywani w ubezpieczeniach zdrowotnych oraz w planach opieki długoterminowej.
• Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej są ogólnie uważani za strażników w leczeniu pacjentów w ubezpieczeniach zdrowotnych.
• W opiece długoterminowej strażnicy to wymagania, które należy spełnić, zanim dana osoba będzie mogła otrzymywać wypłaty z planów ubezpieczenia.

Co to jest strażnik?

Istnieją dwie definicje pojęcia strażnika - jedna służy do opisania roli osób w sektorze ubezpieczeń zdrowotnych, a druga odnosi się do planów opieki długoterminowej.

W odniesieniu do ubezpieczenia zdrowotnego pojęcie strażnika określa osobę odpowiedzialną za leczenie pacjenta. Każdemu, kto otrzymuje ubezpieczenie zdrowotne w postaci planu opieki zarządzanej, w szczególności planu organizacji opieki zdrowotnej (HMO), przydzielany jest strażnik lub może on wybrać jeden. W niektórych przypadkach ubezpieczony jest instruowany, aby wybrać lekarza podstawowej opieki zdrowotnej z listy, a ten lekarz zostaje strażnikiem pacjenta.

Obowiązkiem strażnika jest przede wszystkim zarządzanie leczeniem pacjenta. Oznacza to, że strażnik jest odpowiedzialny za autoryzowanie skierowań, hospitalizacji i badań laboratoryjnych pacjenta. Kiedy pacjent zachoruje lub wymaga skierowania do specjalisty, kontaktuje się on ze strażnikiem, który z kolei kieruje pacjenta do lekarzy i specjalistów w ramach sieci planów.

Strażnicy w służbie zdrowia

Koncepcja lekarza podstawowej opieki zdrowotnej jako strażnika specjalistów i innych zasobów medycznych - uważanego za innowację opieki zarządzanej w Stanach Zjednoczonych - stała się wszechobecna w ostatnich latach. Jej wprowadzeniu towarzyszyły sponsorowane przez rząd badania w Wielkiej Brytanii dotyczące skierowań na opiekę podstawową. Te badania mogą pomóc w ukształtowaniu, w jaki sposób brytyjska Narodowa Służba Zdrowia (NHS) mogłaby kształtować funkcję strażników lekarskich.

Wiele osób uważa, że ​​przechowywanie jest skutecznym sposobem na ograniczenie kosztów poprzez ograniczenie niepotrzebnych interwencji medycznych. Opieka zdrowotna na poziomie podstawowym oraz powiązane testy i diagnozy są średnio tańsze niż usługi opieki specjalistycznej i specjalistycznej. Lekarze pierwszego kontaktu są uważani za lepiej poinformowanych niż ich pacjenci, jeśli chodzi o wiedzę o tym, gdzie i jak szukać specjalistycznej opieki. Ta wiedza jest korzystna dla ścieżki opieki nad pacjentem, umożliwiając skuteczniejsze poszukiwanie adekwatnego i jakościowego usługodawcy świadczącego opiekę dodatkową.

W badaniu z 2014 r., W którym porównywano nietrzymanie moczu w Austrii i stróżowanie w Stanach Zjednoczonych, wykazano, że pacjenci z Austrii częściej szukają pomocy u specjalistów niż w Stanach Zjednoczonych. Badanie ujawniło, że brak systemu zarządzania skierowaniami z zakresu opieki podstawowej do wtórnej i wyższej, takiej jak Austria, doprowadził do wysokiego nadmiernego wykorzystania placówek opieki wtórnej i wyższej. Z drugiej strony austriaccy pacjenci konsekwentnie zgłaszają wysoki poziom zadowolenia ze swojego systemu opieki zdrowotnej. Kraj zwiększył również swoją zdolność szpitalną, aby sprostać dużemu napływowi potrzeb podstawowej opieki zdrowotnej.

Strażnicy nie zawsze są mile widziani

Badanie holenderskiego systemu opieki zdrowotnej wykazało, że lekarze podstawowej opieki zdrowotnej poczuli się, jakby zostali przeniesieni do administratorów, gdy zostali umieszczeni na stanowisku strażnika.

Według holenderskiego badania lekarze podstawowej opieki zdrowotnej uważają, że bycie strażnikiem ogranicza ich do administratorów polis ubezpieczenia zdrowotnego.

Stanowiło to problem, ponieważ średni wiek pacjentów obserwowanych przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej wzrastał, podczas gdy pacjenci w podeszłym wieku i starsi są bardziej narażeni na wiele dolegliwości medycznych i wymagają bardziej solidnej opieki medycznej. W tradycyjnym mechanizmie poszukiwania osób starszych osoba wysyłana byłaby do kilku specjalistów, co jest męczące, czasochłonne i potencjalnie fragmentaryczne w podejściu do opieki zdrowotnej. Idealny system odszukiwania obejmowałby innowacyjne rozwiązania, liczne centra kompetencyjne, kliniki z wieloma opcjami opieki na miejscu oraz ulepszenia opieki ambulatoryjnej.

W brytyjskim systemie opieki zdrowotnej lekarze ogólni - którzy są porównywalni do lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej w USA - otrzymują rekompensatę za swoje usługi poprzez stawki kapitalizacji i / lub opłaty za usługę, co stwarza konkurencję na rynku dla pacjentów. Stwarza to również sytuację, w której lekarz ogólny zbyt szybko przekazuje pacjentów specjalistom, może stracić część swojego finansowania. Z drugiej strony, jeśli lekarz rodzinny jest zbyt ostrożny lub zbyt powściągliwy w przekazywaniu pacjentów specjalistom, pacjent może czuć się pozbawiony dostępu do dodatkowej opieki zdrowotnej.

Ubezpieczenie opieki długoterminowej

Jeśli chodzi o opiekę długoterminową, strażnicy nie są ludźmi. Zamiast tego są to wymagania, które należy spełnić, zanim dana osoba będzie mogła otrzymać wypłaty z planu ubezpieczenia na wypadek opieki długoterminowej.

Większość polis ubezpieczeniowych na opiekę długoterminową wymaga opieki medycznej niezbędnej z powodu choroby lub obrażeń. W rezultacie wiele firm przeprowadza własne oceny tego, czy ten standard jest spełniony, i czasami nie przestrzegają lekarzy pacjentów. Niektóre zasady wymagają, aby pacjent nie był w stanie samodzielnie wykonać określonej liczby codziennych czynności, takich jak kąpiel, spacery, ubieranie się i jedzenie.

Dolna linia

Są to zarówno pozytywne, jak i negatywne aspekty odszukiwania, zarówno dla systemu opieki zdrowotnej, jak i indywidualnych pacjentów. Oczywiste jest, że należy wprowadzić ulepszenia, aby umożliwić elastyczną i łatwą komunikację między opiekunami różnych punktów wejścia. Lekarz rodzinny powinien być w stanie szybko skonsultować się ze specjalistą w celu potwierdzenia lub wyeliminowania problemów klinicznych, a specjalista powinien być w stanie przekazać lekarzowi szczegółowe instrukcje dotyczące ewentualnych obserwacji.