Greenmail
Greenmail to praktyka kupowania wystarczającej ilości akcji w firmie, aby zagrozić wrogiemu przejęciu, tak aby firma docelowa odkupiła swoje akcje z premią. Jeśli chodzi o fuzje i przejęcia, płatność typu greenmail jest podejmowana jako środek obronny w celu zatrzymania oferty przejęcia. Docelowa firma jest zmuszona odkupić akcje ze znaczną premią, aby udaremnić przejęcie, co skutkuje lukratywnym zyskiem dla greenmailera.
Greenmail został w dużej mierze zakazany przez większość organów regulacyjnych.
Zrozumienie Greenmaila
Podobnie jak szantaż, greenmail to pieniądze wypłacane podmiotowi w celu powstrzymania lub zapobiegania agresywnym zachowaniom. W przypadku fuzji i przejęć jest to środek zapobiegający przejęciu, w którym spółka docelowa płaci premię, znaną jako greenmail, za odkupienie własnych akcji po zawyżonych cenach od korporacyjnego najeźdźcy. Po zaakceptowaniu płatności Greenmail najeźdźca na ogół zgadza się przerwać przejęcie i nie kupować więcej akcji na określony czas.
Termin „szantaż” pochodzi od kombinacji szantażu i greenbacks (dolarów). Ogromna liczba fuzji korporacyjnych, które miały miejsce w latach 80. XX wieku, doprowadziła do fali ekologicznych wiadomości. W tym czasie podejrzewano, że niektórzy najeźdźcy korporacyjni, chcący jedynie zarobić, zainicjowali oferty przejęcia bez zamiaru kontynuowania przejęcia.
Przepisy dotyczące ochrony przed zieloną pocztą
Postanowienie w sprawie ochrony przed zieloną pocztą jest specjalną klauzulą w karcie korporacyjnej firmy, która uniemożliwia Radzie Dyrektorów zatwierdzanie płatności związanych z zieloną pocztą. Postanowienie o zwalczaniu szantażu wyeliminuje możliwość, że zarząd podejmie odpowiednie rozwiązanie i spłaci niepożądanego nabywcę akcji spółki, co pogorszy sytuację akcjonariuszy.
Kluczowe dania na wynos
- Greenmail to praktyka, w której „greenmailer” kupuje znaczny blok akcji spółki i grozi wrogim przejęciem.
- Firma docelowa może oprzeć się próbie przejęcia, odkupując swoje akcje z premią od greenmailera.
- Greenmail został nielegalny przez kilka organów regulacyjnych.
Przykład: Dżentelmen Greenmailer
Sir James Goldsmith był notorycznym najeźdźcą korporacyjnym lat 80. Zorganizował dwie głośne kampanie Greenmail przeciwko St. Regis Paper Company i Goodyear Tire and Rubber Company. Goldsmith zarobił 51 milionów dolarów ze swojego przedsięwzięcia w St. Regis i 93 miliony dolarów z nalotu na Goodyeara, który trwał tylko dwa miesiące.
W październiku 1986 r. Goldsmith nabył 11, 5% udziałów w Goodyear po średnim koszcie 42 USD za akcję. Planował także sfinansować przejęcie spółki w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC). Częścią jego planu była sprzedaż przez spółkę wszystkich aktywów z wyjątkiem działalności związanej z oponami, która nie została dobrze przyjęta przez kierownictwo Goodyeara.
W odpowiedzi na opór Goodyeara Goldsmith zaproponował odsprzedać swój udział spółce za 49, 50 USD za akcję; ta silna ręka jest często określana jako okup lub pocałunek na pożegnanie. Ostatecznie Goodyear przyjął, a następnie odkupił 40 milionów akcji od akcjonariuszy po 50 USD za akcję, co kosztowało firmę 2, 9 miliarda USD. Bezpośrednio po odkupie cena akcji Goodyeara spadła do 42 USD.
Legalność Zielonej Poczty
Mimo, że szantażowanie wciąż odbywa się w sposób milczący w różnych formach, kilka przepisów federalnych i stanowych znacznie utrudniło przedsiębiorstwom odkupywanie akcji od inwestorów krótkoterminowych powyżej ceny rynkowej. W 1987 r. Internal Revenue Service (IRS) wprowadził podatek akcyzowy w wysokości 50% od zysków greenmail. Ponadto firmy wprowadziły różne mechanizmy obronne, zwane trującymi pigułkami, aby zniechęcić inwestorów-aktywistów do składania wrogich ofert przejęcia.
Pomimo wysiłków mających na celu powstrzymanie i zapobieganie szantażowi, wciąż jest ono praktykowane pośrednio na różne sposoby. Greenmail nie zawsze stanowi zagrożenie wrogim przejęciem; czasami przedstawia zagrożenie konkursem proxy, który może znacząco wpłynąć na zarządzanie i operacje. Na przykład w latach 2011–2013 Icahn Associates, prowadzony przez aktywistycznego inwestora Carla Icahna, posiadał większościowy pakiet akcji WebMD. Aby ograniczyć jego możliwości zmiany struktury przywództwa, WebMD odkupił swoje akcje za około 177, 3 mln USD w 2013 r.
Greenmail jest koncepcyjnie taki sam jak szantaż, ale „zielony” oznacza legalne pieniądze.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.