Historia amerykańskich monopoli

Monopole przybyły do ​​Stanów Zjednoczonych wraz z administracją kolonialną. Zakrojone na szeroką skalę prace publiczne potrzebne, aby Nowy Świat był gościnny dla imigrantów ze Starego Świata, wymagały od dużych firm ich realizacji. Firmy te otrzymały wyłączne kontrakty na te prace od administratorów kolonialnych. Nawet po rewolucji amerykańskiej wiele z tych kolonizacji nadal funkcjonowało z powodu posiadanych kontraktów i ziemi.

Kluczowe dania na wynos

• Ostatnie wielkie monopole amerykańskie powstały w odstępie stulecia, a jeden trwał ponad sto lat.
• Globalizacja i dojrzałość światowej gospodarki wywołały apele o wycofanie przepisów antymonopolowych.
• Ustawa antymonopolowa Shermana zakazała trustów i połączeń monopolistycznych, które zmniejszały lub w inny sposób utrudniały handel międzypaństwowy i międzynarodowy.

Monopol charakteryzuje się brakiem konkurencji, co może oznaczać wyższe ceny i gorsze produkty. Jednak wielka potęga gospodarcza, jaką posiadają monopole, miała również pozytywne konsekwencje dla USA Read, aby spojrzeć na niektóre z najbardziej znanych monopoli, ich wpływ na gospodarkę i reakcję rządu na ich dojście do władzy.

Historia amerykańskich monopoli

Młot Shermana

W odpowiedzi na duże publiczne protesty w celu sprawdzenia nadużyć związanych z ustalaniem cen tych monopoli, Ustawa antymonopolistyczna Shermana została uchwalona w 1890 r. Ustawa ta zakazała trustów i połączeń monopolistycznych, które zmniejszały lub w inny sposób utrudniały handel międzypaństwowy i międzynarodowy. Ustawa działała jak młot dla rządu, dając mu siłę do rozbijania dużych firm na mniejsze części, zgodnie z własnymi potrzebami.

Pomimo uchwalenia tego aktu w 1890 r., W ciągu następnych 50 lat powstało wiele krajowych monopoli. Jednak w tym samym okresie ustawodawstwo antymonopolowe zostało wykorzystane do zaatakowania kilku monopoli z różnym powodzeniem. Ogólną tendencją przy stosowaniu tego aktu było rozróżnienie między dobrymi monopolami a złymi monopolami, jak widzi rząd.

Jednym z przykładów jest International Harvester, który produkował tanie maszyny rolnicze dla narodu w dużej mierze agrarnego i dlatego został uznany za nietykalny, aby wyborcy się nie zbuntowali. Z kolei American Tobacco był podejrzany o naliczanie więcej niż uczciwej ceny za papierosy - a następnie reklamowany jako lekarstwo na wszystko, od astmy po skurcze menstruacyjne - iw konsekwencji stał się ofiarą gniewu ustawodawcy w 1907 r. I został rozbity w 1911 r. .

Korzyści z monopolu

Przemysł naftowy był podatny na tak zwany naturalny monopol ze względu na rzadkość wytwarzanych produktów. John D. Rockefeller, założyciel i prezes Standard Oil, i jego partnerzy skorzystali zarówno z rzadkości ropy, jak i uzyskanych z niej dochodów, aby ustanowić monopol bez pomocy banków. Praktyki biznesowe i wątpliwe taktyki stosowane przez Rockefellera do tworzenia Standard Oil sprawiłyby, że tłum Enronów się zarumienił, ale gotowy produkt nie był tak szkodliwy dla gospodarki ani środowiska, jak przemysł zanim Rockefeller zmonopolizował go.

Kiedy wiele firm naftowych rywalizowało o to, by jak najlepiej wykorzystać znalezione produkty, firmy często pompowały odpady do rzek lub bezpośrednio na lądzie, zamiast ponosić koszty badań nad prawidłową utylizacją. Obniżają również koszty, stosując tandetne rurociągi podatne na wycieki. Zanim Standard Oil opanował 90% produkcji i dystrybucji ropy w Stanach Zjednoczonych, nauczył się zarabiać nawet na odpadach przemysłowych - wazelina była tylko jednym z nowych produktów, które wprowadziła na rynek.

Korzyści z posiadania monopolu takiego jak Standard Oil w kraju zostały osiągnięte dopiero po zbudowaniu ogólnokrajowej infrastruktury, która nie zależała już od pociągów i ich notarialnie zmieniających się kosztów, co pomogłoby zmniejszyć koszty i ogólną cenę produktów naftowych po firma została zdemontowana.

Wielkość Standard Oil pozwoliła mu na przedsięwzięcia, na które odmienne firmy nigdy nie mogłyby się zgodzić, iw tym sensie było tak korzystne, jak regulowane przez państwo narzędzia do przekształcenia Stanów Zjednoczonych w państwo przemysłowe.

Pomimo ostatecznego rozpadu Standard Oil w 1911 r. Rząd zdał sobie sprawę, że monopol może zbudować niezawodną infrastrukturę i zapewnić tanie usługi szerszej grupie konsumentów niż konkurencyjne firmy, lekcja, która wpłynęła na jego decyzję o zezwoleniu na monopol AT&T do 1982 r. Zyski Standard Oil i hojne dywidendy zachęcały również inwestorów, a tym samym rynek, do inwestowania w monopolistyczne firmy, zapewniając im środki na większy wzrost.

Ograniczenia monopolu

Andrew Carnegie przeszedł długą drogę, tworząc monopol w przemyśle stalowym, kiedy JP Morgan kupił swoją firmę stalową i połączył ją z US Steel. Potworna korporacja zbliżająca się do wielkości Standard Oil, US Steel właściwie niewiele zrobiła z zasobami w zasięgu ręki, co może wskazywać na ograniczenia posiadania tylko jednego właściciela z jedną wizją. Korporacja przetrwała walkę sądową z ustawą Shermana i kontynuowała lobbowanie rządu za taryfami ochronnymi, aby pomóc mu konkurować na arenie międzynarodowej, ale wzrosła bardzo niewiele.

US Steel kontrolowała w tym czasie około 70% produkcji stali, ale konkurencyjne firmy były głodniejsze, bardziej innowacyjne i bardziej wydajne dzięki 30% rynku. Ostatecznie US Steel zastygła w innowacjach, ponieważ mniejsze firmy zjadały coraz większy udział w rynku.

Clayton poprawia cel Shermana

Po rozpadzie monopolu na cukier, tytoń, olej i pakowanie mięsa, wielki biznes nie wiedział, dokąd się zwrócić, ponieważ nie było jasnych wytycznych na temat tego, co stanowiło monopolistyczne praktyki biznesowe. Założyciele i zarządzanie tak zwanymi „złymi monopolami” również byli rozwścieczeni podejściowym podejściem podjętym przez International Harvester. Słusznie argumentowali, że Ustawa Shermana nie uwzględnia żadnej konkretnej firmy lub produktu i że jej wykonanie powinno być uniwersalne, a nie działać jak błyskawica atakująca wybrane firmy na polecenie rządu.

W odpowiedzi, Clayton Act został wprowadzony w 1914 roku. Podano kilka konkretnych przykładów praktyk, które przyciągnęłyby młot Shermana. Wśród nich znalazły się powiązane funkcje dyrektorskie, sprzedaż wiązana oraz niektóre fuzje i przejęcia, jeśli znacznie zmniejszyły one konkurencję na rynku. Następnie nastąpiły kolejne akty prawne wymagające od firm konsultacji z rządem przed dokonaniem jakichkolwiek dużych fuzji lub przejęć.

Chociaż te innowacje dały przedsiębiorstwu nieco jaśniejszy obraz tego, czego nie należy robić, niewiele zrobiły, aby ograniczyć losowość działań antymonopolowych. Major League Baseball został nawet objęty dochodzeniem w latach dwudziestych XX wieku, ale uciekł, twierdząc, że jest sportem, a nie biznesem, a zatem nie jest klasyfikowany jako handel międzystanowy.

Przez lata ustawa antymonopolowa Shermana była wykorzystywana do podziału dużych firm.

Koniec ery monopolu?

Ostatnie wielkie monopole amerykańskie powstały w odstępie stulecia, a jeden trwał ponad sto lat. Inne były bardzo krótkotrwałe lub nadal działają do dziś.

AT&T Inc. (T), wspierany przez rząd monopol był użytecznością publiczną - którą należałoby uznać za monopol przymusowy. Podobnie jak Standard Oil, monopol AT&T sprawił, że przemysł był bardziej wydajny i nie był winny ustalania cen, ale raczej potencjał do ustalania cen.

Zerwanie AT&T przez prezydenta Reagana w latach 80. XX wieku dało początek „dziecięcym dzwonkom”. Od tego czasu wiele małych dzwonków zaczęło się łączyć i powiększać, aby zapewnić lepszą obsługę na większym obszarze. Bardzo prawdopodobne, że rozpad AT&T spowodował gwałtowny spadek jakości usług dla wielu klientów i, w niektórych przypadkach, wyższe ceny, ale upłynął okres rozliczeniowy, a dzwonki dla dzieci rosną, aby znaleźć naturalną równowagę na rynku bez dzwonienia znowu młot Shermana.

Microsoft, Corp. (MSFT), z drugiej strony, nigdy nie został faktycznie rozbity, mimo że przegrał sprawę. Sprawa przeciwko niemu koncentrowała się na tym, czy Microsoft nadużywał swojej pozycji jako monopolu pozbawionego przymusu. Z upływem czasu wiele firm, w tym Google, stawiło czoła Microsoftowi z powodu ciągłej wrogości systemów operacyjnych do oprogramowania konkurencji.

Podobnie jak US Steel nie mogła zdominować rynku w nieskończoność ze względu na innowacyjną konkurencję krajową i międzynarodową, to samo dotyczy Microsoftu. Monopol pozbawiony przymusu istnieje tylko tak długo, jak lojalność wobec marki i apatia konsumentów powstrzymują ludzi od szukania lepszej alternatywy.

Nawet teraz monopol Microsoftu wygląda na rozdrobniony, ponieważ konkurencyjne systemy operacyjne zyskują na popularności, a konkurencyjne oprogramowanie, szczególnie oprogramowanie open source, zagraża pakietowi biznesowemu, na którym zbudowano Microsoft. Z tego powodu sprawa antymonopolowa wydaje się przedwczesna i / lub zbędna.

Dolna linia

Globalizacja i dojrzałość światowej gospodarki wywołały apele o wycofanie przepisów antymonopolowych. Na początku XX wieku każdy, kto sugerowałby, że rząd nie potrzebował młota, aby rozwalić wielki biznes, byłby podejrzliwie spoglądany, jak członek wariatów lub jeden z członków kartelu wielkich pieniędzy z Wall Street.

Przez lata te telefony pochodziły od takich osób jak ekonomista Milton Friedman, były prezes Rezerwy Federalnej, Alan Greenspan i zwykli konsumenci. Jeśli historia rządu i biznesu jest jakąkolwiek wskazówką, jest większe prawdopodobieństwo, że rząd zwiększy zasięg i moc przepisów antymonopolowych, niż zrezygnuje z takiej użytecznej broni.