Jak inwestować jak dożycie

Prawie wszystkie większe uczelnie, w tym szkoły Ivy League, takie jak Harvard, Yale, Princeton i MIT, prowadzą jedne z największych i odnoszących największe sukcesy darowizn na świecie. W rzeczywistości, 20 najlepszych funduszy uniwersyteckich rosło o ponad 9% rocznie, w ujęciu realnym, w latach 1992-2005. Ale po zapoczątkowaniu ujemnych zysków po kryzysie gospodarczym w USA w 2008 r., Wiele funduszy uniwersyteckich zmieniło swoje strategie inwestycyjne.

Udane wyposażenie uniwersytetu

Środki na uniwersytety są tradycyjnie finansowane z darowizn. Wielkość każdego wyposażenia zależy od tego, jak mądrze dany uniwersytet wydaje na obecną populację studentów. Ale zamiast wykorzystać całą zasadę do praktycznego wykorzystania, większość uniwersytetów inwestuje lwia część swoich środków, starając się wygenerować przyszły dochód. W rzeczywistości uniwersytety corocznie wycofują tylko 4% do 5% swoich funduszy na wyposażenie na bieżące wykorzystanie. Co ciekawe, rok 2008 był niezwykłym rokiem, w którym wycofanie środków wynosiło średnio 15% do 20% dochodów uczelni, zgodnie z badaniem przeprowadzonym przez National Association of College and University Business Officers (NACUBO).

Kluczowe dania na wynos

• Niemal wszystkie większe uniwersytety opierają się na funduszach darczyńców, aby opłacać codzienne operacje.
• Większość portfela wyposażenia jest inwestowana, aby generować ciągły dochód.
• Modele alokacji aktywów są zwykle określane przez komisję inwestycyjną.
• Dofinansowanie przeznacza największy odsetek swoich portfeli na alternatywne klasy aktywów, takie jak fundusze hedgingowe, fundusze private equity, venture capital oraz aktywa realne, takie jak ropa naftowa i inne zasoby naturalne.

Fundacje dążą do spełnienia dwóch głównych celów. Przede wszystkim starają się generować wystarczająco wysokie realne zyski, aby pokryć swoje roczne wypłaty, bez zanurzania się w swoich zleceniodawców. Po drugie, kolegia dążą do zachowania rzeczywistej wartości swoich zleceniodawców, co w rzeczywistości pociąga za sobą zwiększenie kwot głównych, w celu zwalczania inflacji. W rzeczywistości fundusze w dużym stopniu opierają się na własnych miernikach inflacji znanych jako wskaźnik cen szkolnictwa wyższego (HEPI), który uwzględnia ceny towarów i usług specyficzne dla wydatków na szkolnictwo wyższe. Powszechnie uważa się, że HEPI przewyższa wskaźnik cen konsumpcyjnych dla wszystkich konsumentów miejskich o 1%.

Jedzenie ciasta jedną ręką, a pieczenie drugą

W latach 1985–2008 wyposażenie Uniwersytetu Harvarda przyniosło 15, 23% zwrotu, a Yale 16, 62%. Oba wyposażenie znacznie przewyższały S&P 500, który wzrósł tylko o 12% w tym samym okresie. Ale nie ma magicznej formuły za sukcesem jednej szkoły. W rzeczywistości każdy uniwersytet opisuje swoją unikalną historię inwestycji w swoim rocznym raporcie, który szczegółowo opisuje ogólne modele alokacji aktywów, chociaż rzadko ujawniają poszczególne inwestycje w ramach danej klasy aktywów.

Oko w kierunku alternatyw

W dziesięcioleciach poprzedzających kryzys gospodarczy, od 1985 do 2008 r., Środki na aktywa o wartości 1 miliarda USD i więcej generalnie inwestowały niewielką część funduszy w tradycyjne akcje i obligacje oraz większą część w aktywa alternatywne, takie jak fundusze hedgingowe, fundusze private equity, kapitał wysokiego ryzyka i aktywa rzeczywiste, takie jak ropa naftowa i zasoby naturalne. Wiele z tych alternatywnych inwestycji przewyższa tradycyjne akcje i obligacje, ale zazwyczaj mają dłuższe okresy ciąży i nakładają wyższe minimalne inwestycje - szczególnie na rynkach o dużej płynności. Takie inwestycje pasują do większych środków, które są w stanie zatrzymać miliardy dolarów na długi okres czasu. Daje to większym graczom przewagę nad mniejszymi darowiznami, którzy nie są w stanie wykorzystać takich nietradycyjnych klas aktywów.

Umieść wszystko w piśmie i pozostaw to innym

Fundusze ściśle przestrzegają dobrze udokumentowanej polityki inwestycyjnej nakazanej przez komitety inwestycyjne, które tradycyjnie obejmują absolwentów wyższych uczelni. Fundacje dysponują własnym personelem kierowanym przez dyrektorów ds. Inwestycji i zatrudniają wewnętrznych menedżerów ds. Inwestycji na liście płac, którzy zajmują się codziennymi zadaniami zarządzania portfelem. Środki na życie muszą również być zgodne z pisemnymi wytycznymi dawcy dotyczącymi podziału zarobków na środki na bieżące wykorzystanie.

Inwestuj jak wyposażenie

Osoby starające się naśladować strategię inwestycyjną kapitału uniwersyteckiego powinny pamiętać o następujących kwestiach:

1. Dofinansowanie generuje bardzo różne zwroty od siebie, chociaż fundusze z aktywami na północ od 1 miliarda USD generalnie przewyższają mniejsze dotacje, głównie dlatego, że ich wybrane strategie inwestycyjne wymagają korzyści skali.
2. Środki na uniwersytety korzystają z wiedzy eksperckiej komitetów inwestycyjnych, która zazwyczaj nie jest dostępna dla inwestorów indywidualnych.
3. Uniwersytety mogą się poszczycić rozległymi sieciami społecznościowymi, które dają im większy dostęp do wielu kluczowych możliwości inwestycyjnych.
4. Darowizny są zwolnione z podatków rządowych.
5. Najlepiej działające środki na dotacje uzyskują dostęp do alternatywnych inwestycji, które wymagają dłuższych okresów ciąży i wyższych inwestycji minimalnych, niż jest to możliwe dla większości inwestorów indywidualnych.

Dolna linia

Udane wyposażenie może pomóc w zmniejszeniu obciążeń finansowych uniwersytetu poprzez generowanie stałego przepływu dochodów. Chociaż fundusze zasadniczo ujawniają informacje o podziale alokacji aktywów, inwestorzy mogą nie być w stanie powielić wyposażenia, które historycznie osiągnęli.

[Ważne: wielu ekonomistów uważa, że ​​spadek liczby osób o 23%, które spadły w 2008 r., Był najgorszym spadkiem od lat 70.]