Jak ruchy stopy funduszy Fed wpływają na dolara amerykańskiego

Zmiany stopy funduszy federalnych mogą mieć wpływ na dolara amerykańskiego. Kiedy Rezerwa Federalna podnosi stopę funduszy federalnych, zwykle podnosi stopy procentowe w całej gospodarce. Wyższe zyski przyciągają kapitał inwestycyjny od inwestorów zagranicznych poszukujących wyższych zwrotów z obligacji i produktów stopy procentowej.

Globalni inwestorzy sprzedają swoje inwestycje denominowane w lokalnych walutach w zamian za inwestycje denominowane w dolarach amerykańskich. Rezultatem jest silniejszy kurs wymiany na korzyść dolara amerykańskiego.

Kluczowe dania na wynos

• Kiedy Rezerwa Federalna podnosi stopę funduszy federalnych, zwykle podnosi stopy procentowe w całej gospodarce.
• Wyższe zyski przyciągają kapitał inwestycyjny od inwestorów zagranicznych poszukujących wyższych zwrotów z obligacji i produktów stopy procentowej.
• Wzrosty lub spadki stopy funduszy zasilających dość dobrze korelują z ruchami kursu dolara amerykańskiego w porównaniu do innych walut.

Zrozumienie stopy funduszy Fed

Stawka funduszy federalnych to stawka naliczana przez banki za pożyczanie nadwyżek rezerw lub środków pieniężnych. Niektóre banki mają nadwyżki gotówki, podczas gdy inne banki mogą mieć krótkoterminowe potrzeby w zakresie płynności. Stawka funduszy zasilanych jest stopą docelową ustaloną przez Bank Rezerw Federalnych i zwykle stanowi podstawę stopy, jaką banki komercyjne pożyczają sobie nawzajem.

Jednak stopa funduszy federalnych ma znacznie większy wpływ na całą gospodarkę. Stawka funduszy zasilanych jest kluczową zasadą rynków stopy procentowej i służy do ustalania stopy podstawowej, czyli stawki, jaką banki obciążają klientów za pożyczki. Na stopy kredytu hipotecznego i pożyczki, a także stopy depozytów oszczędnościowych wpływają wszelkie zmiany stopy zasilanych funduszy.

Fed, za pośrednictwem FOMC lub Federalnego Komitetu Otwartego Rynku, dostosowuje stopy w zależności od potrzeb gospodarki. Jeśli FOMC uważa, że ​​gospodarka rozwija się zbyt szybko i prawdopodobne jest, że nastąpi inflacja lub wzrost cen, FOMC podwyższy stopę funduszy federalnych.

I odwrotnie, jeśli FOMC uważa, że ​​gospodarka boryka się lub może popaść w recesję, FOMC obniży stopę funduszy federalnych. Wyższe stopy mają tendencję do spowolnienia akcji kredytowej i gospodarki, podczas gdy niższe stopy mają tendencję do pobudzania akcji kredytowej i wzrostu gospodarczego.

Mandat Fedu polega na stosowaniu polityki pieniężnej, aby osiągnąć maksymalne zatrudnienie i stabilne ceny. Podczas kryzysu finansowego w 2008 r. I Wielkiej recesji Fed utrzymał stopę funduszy federalnych na poziomie od 0% do 0, 25%. W kolejnych latach Fed podnosił stopy w miarę poprawy gospodarki.

Inflacja, fundusze Fed i dolar

Jednym ze sposobów osiągnięcia przez FED pełnego zatrudnienia i stabilnych cen jest ustalenie docelowej stopy inflacji na 2%. W 2011 r. Fed oficjalnie przyjął jako cel swój roczny wzrost wskaźnika cen dla osobistych wydatków konsumpcyjnych o 2%.

Innymi słowy, wraz ze wzrostem komponentu inflacyjnego wskaźnika sygnalizuje wzrost cen towarów w gospodarce. Jeśli ceny rosną, ale płace nie rosną, siła nabywcza ludzi maleje. Inflacja wpływa również na inwestorów. Na przykład, jeśli inwestor trzyma obligację o stałym oprocentowaniu, płacąc 3%, a inflacja wzrasta do 2%, inwestor zarabia tylko 1% w ujęciu realnym.

Kiedy gospodarka jest słaba, inflacja spada, ponieważ popyt na towary jest niższy. I odwrotnie, gdy gospodarka jest silna, rosnące płace zwiększają wydatki, co może powodować wyższe ceny. Utrzymywanie inflacji na poziomie 2% pomaga gospodarce rosnąć w stałym tempie i umożliwia naturalny wzrost płac.

Korekty stopy funduszy federalnych mogą również wpływać na inflację w Stanach Zjednoczonych. Kiedy Fed podnosi stopy procentowe, zachęca ludzi do oszczędzania i wydawania mniej, zmniejszając presję inflacyjną. I odwrotnie, gdy gospodarka znajduje się w recesji lub rozwija się zbyt wolno, a Fed obniża stopy procentowe, stymuluje to wzrost pobudzania wydatków.

Jak dolar pomaga Fedowi w inflacji

Oczywiście wiele innych czynników wpływa na inflację poza Fedem i powoduje, że stopa inflacji pozostaje przez lata poniżej celu 2% Fed. Kurs dolara amerykańskiego odgrywa rolę w inflacji.

Na przykład, ponieważ eksport USA jest sprzedawany do Europy, kupujący muszą dokonać konwersji euro na dolary, aby dokonać zakupów. Jeśli dolar się umacnia, wyższy kurs wymiany powoduje, że Europejczycy płacą więcej za towary amerykańskie, wyłącznie na podstawie kursu wymiany. W rezultacie sprzedaż eksportowa w USA może spaść, jeśli dolar będzie zbyt silny.

Ponadto silny dolar sprawia, że ​​import zagraniczny jest tańszy. Jeśli amerykańskie firmy kupują towary z Europy w euro, a euro jest słabe lub dolar jest silny, import jest tańszy. Rezultatem są tańsze produkty w sklepach w USA, a niższe ceny przekładają się na niską inflację.

Tani import pomaga utrzymać niską inflację, ponieważ amerykańskie firmy produkujące towary w kraju muszą utrzymywać niskie ceny, aby konkurować z tanim importem zagranicznym. Silniejszy dolar pomaga w obniżaniu importu zagranicznego i stanowi naturalne zabezpieczenie przed ryzykiem inflacyjnym w gospodarce.

Jak możesz sobie wyobrazić, Fed ściśle monitoruje inflację wraz z poziomem siły dolara przed podjęciem jakichkolwiek decyzji dotyczących stopy funduszy zasilanych.

Przykład funduszy Fed i dolara amerykańskiego

Poniżej widzimy stopę funduszy federalnych od połowy lat dziewięćdziesiątych; szare obszary oznaczają recesje:

• W połowie lat 90. stopa funduszy federalnych wzrosła z 3% do ostatecznie ponad 6%.
• Stawka funduszy federalnych została obniżona w 2001 r. Do 1% z ponad 6% rok wcześniej.
• W połowie 2000 roku stopa funduszy federalnych podniosła się wraz z poprawą gospodarki.
• W 2008 r. Stopa funduszy federalnych została ponownie obniżona z ponad 5% do prawie zera i utrzymywała się na poziomie zerowym przez kilka lat.

Powyższe stawki funduszy federalnych zostały pobrane z FRED lub Banku Rezerw Federalnych w St. Louis.

Wraz ze wzrostem stawki funduszy federalnych rosną ogólne stopy w gospodarce. Jeśli globalne przepływy kapitału przenoszą się na aktywa denominowane w dolarach, dążąc do wyższych stóp zwrotu, dolar się wzmacnia.

Na poniższym wykresie możemy zaobserwować ruchy w USD w tym samym okresie, co podwyżki stóp na wcześniejszym wykresie.

• W połowie lat 90., kiedy fedrowane stopy podwyżki, dolar wzrósł, mierzony za pomocą indeksu dolara, który mierzy kursy wymiany koszyka walut.
• W 2002 r., Kiedy Fed obniżył stopy procentowe, dolar gwałtownie osłabł.
• Korelacja dolara z funduszami federalnymi nieco się załamała w połowie 2000 roku. Gdy gospodarka rosła, a stopy rosły, dolar nie poszedł w jego ślady.
• Dolar zaczął się odbijać, by ponownie spaść w 2008 i 2009 roku.
• Gdy gospodarka wyszła z Wielkiej Recesji, dolar wahał się przez lata.
• Na tle silniejszej gospodarki i ewentualnych podwyżek stóp Fed dolar zaczął ponownie rosnąć od 2014 do 2018 roku.

Ogólnie rzecz biorąc, w normalnych warunkach ekonomicznych wzrost stopy funduszy federalnych prowadzi do wyższych stóp procentowych w całym USA. Wynikiem jest zazwyczaj aprecjacja dolara amerykańskiego.

Oczywiście korelacja między stopą funduszy zasilanych a dolarem może się załamać. Istnieją również inne sposoby osłabienia lub umocnienia dolara. Na przykład popyt na amerykańskie obligacje jako bezpieczną inwestycję w czasach zawirowań może wzmocnić dolara niezależnie od tego, gdzie ustalane są stopy procentowe.