Jak Warren Buffett wykorzystał analizę prawdopodobieństwa do sukcesu inwestycyjnego

Warren Buffett uważa jedną podstawową zasadę, elementarne prawdopodobieństwo, rdzeń swojej filozofii inwestowania. Od sprzedaży papierów po prowadzenie wartego wiele miliardów dolarów Berkshire Hathaway, z powodzeniem wykorzystywał swoje aktywa dekadę po dekadzie, gromadząc armadę firm produkujących bogactwo.

Łącząc to z logicznym rozumieniem operacji biznesowych i orientacją na wartości wyuczoną przez Benjamina Grahama, Buffett jest zdecydowanie jednym z najlepszych - i najbardziej znanych - inwestorów wszechczasów.

Wartość inwestycji i rentowności Duo

Do wyboru jest wiele stylów inwestycyjnych. Warren Buffett stał się jednym z najbardziej wybrednych inwestorów, stosując proste podejście. Podstawowa metoda prawdopodobieństwa Buffeta upraszcza analizę inwestycji: koncentruje się na przejrzystych spółkach z szeroką fosą, łatwą do zrozumienia i logiczną w ich rozwoju.

Jednak Buffett jest również znany ze swojego podejścia do głębokiej wartości, które udoskonalił poprzez studia i pracę z Benjaminem Grahamem. Jego podejście oparte na wartości w połączeniu z uproszczonym zrozumieniem spółek ogranicza wszechświat inwestycyjny dla portfela Berkshire do firm o niskim wskaźniku P / Es, wysokim poziomie przepływów pieniężnych i trwałych zyskach.

Połączenie jego stylu inwestowania pomogło mu również zidentyfikować zwycięzców i przegranych wśród nowych trendów. Jednym z przykładów jest sektor zielonych technologii, w którym Buffett otwarcie ogłosił, że ma dużą zdolność do nowych inwestycji. Sektor rozwija się szeroko na całym świecie, a ponad 60% nowych inwestycji energetycznych pochodzi z zielonych technologii. Według stanu na czerwiec 2018 r. Udział Buffetta w tym sektorze przeważnie był prowadzony przez jego spółkę zależną Berkshire Hathaway Energy, ale prawdopodobnie zwiększy również ten sektor w portfelu akcji.

Połączenie modelowania prawdopodobieństwa z jego strategią inwestycyjną „Fosa”

Warren Buffet potrzebował trochę czasu, aby opracować dla niego odpowiednią filozofię inwestycyjną, ale kiedy to zrobił, trzymał się swoich zasad. Z definicji firmy posiadające trwałą przewagę konkurencyjną generują nadwyżkę zwrotu z kapitału, a ich przewaga konkurencyjna działa jak fosa wokół zamku. „Fosa” zapewnia ciągłość nadwyżki zwrotu z kapitału dla firmy, ponieważ zmniejsza prawdopodobieństwo zjedzenia przez konkurenta rentowności firmy.

Początki Buffetta z „Stable-Boy Selection”

Warren Buffett zaczął stosować prawdopodobieństwo do analizy jako chłopiec. Opracował poradnik zwany „selekcją stabilnych chłopców”, który sprzedał za 25 centów za arkusz. Arkusz zawierał informacje historyczne na temat koni, torów wyścigowych, pogody w dniu wyścigu oraz instrukcje dotyczące analizy danych. Na przykład, jeśli koń wygrał cztery z pięciu wyścigów na określonym torze wyścigowym w słoneczne dni, a jeśli wyścig miał się odbyć na tym samym torze wyścigowym w słoneczny dzień, to historyczna szansa, że ​​koń wygra wyścig wyniesie 80%.

Analiza prawdopodobieństwa metodą „Business Grapevine”

Jako młody człowiek Buffett zastosował ilościową analizę prawdopodobieństwa wraz z metodą „scuttlebutt investing” lub „biznesowej winorośli”, której nauczył się od jednego ze swoich mentorów Philipa Fishera w celu zebrania informacji o możliwych inwestycjach.

Buffett zastosował tę metodę w 1963 roku, aby zdecydować, czy powinien wpłacić pieniądze na American Express (AXP). Akcje zostały pobite przez wiadomości, że AmEx będzie musiał pokryć nieuczciwe pożyczki zaciągnięte na kredyt AmEx, wykorzystując dostawy oleju sałatkowego jako zabezpieczenie.

Buffett wyszedł na ulice - a raczej stanął za kasą kilku restauracji - by sprawdzić, czy ludzie przestaną używać AmEx z powodu skandalu. Doszedł do wniosku, że manii Wall Street nie przeniesiono na Main Street, a prawdopodobieństwo ucieczki było niewielkie.

Uznał również, że nawet jeśli firma zapłaciła za stratę, jej przyszła siła zarobkowa znacznie przekroczyła jej niską wycenę, więc kupił akcje warte znaczną część swojego portfela partnerskiego, osiągając dobre zyski sprzedając je w ciągu kilku lat. Przez lata jednak Buffett utrzymywał American Express jako część portfela Berkshire Hathaway.

Zakład o wartości jednego miliarda dolarów Coca-Cola

W 1988 roku Buffett kupił akcje Coca-Coli (KO) o wartości 1 miliarda dolarów. Buffett uzasadniał, że przy prawie 100-letniej historii wyników biznesowych rozkład częstotliwości danych biznesowych Coca-Coli stanowił solidne podstawy do analizy. Firma generowała ponadprzeciętne zwroty z kapitału w większości lat działalności, nigdy nie poniosła straty i opublikowała godną pozazdroszczenia i konsekwentną historię dywidend.

Pozytywne nowe wydarzenia, takie jak kierownictwo Roberta Goizuety, wydzielające niepowiązane przedsięwzięcia, reinwestujące w przewyższającą działalność syropową i odkupujące akcje spółki, dały Buffettowi pewność, że spółka będzie nadal generować nadwyżkę zwrotu z kapitału. Ponadto rynki otwierały się za granicą, więc widział również prawdopodobieństwo dalszego rentownego wzrostu. Do tej pory była to jedna z jego najprostszych, eleganckich i rentownych inwestycji.

Wells Fargo - ulubiony bank Buffetta

Na początku lat dziewięćdziesiątych, w związku z recesją w USA i niestabilnością sektora bankowego w związku z obawami o wartości nieruchomości, akcje Wells Fargo (WFC) były notowane na historycznie niskim poziomie. W liście przewodniczącego do akcjonariuszy Berkshire Hathaway Buffett wymienił zalety i wady zajmowania dużej pozycji w banku.

Przeciwnie, Buffett zauważył trzy główne zagrożenia:

• Poważne trzęsienie ziemi, które może siać wystarczająco dużo spustoszenia w pożyczkobiorcach, aby z kolei zniszczyć pożyczki udzielane im przez bank
• Możliwość skurczenia się firmy lub paniki finansowej tak poważnej, że zagrażałaby prawie każdej instytucji o dużej dźwigni finansowej, bez względu na to, jak inteligentnie by się działała
• [Strach], że wartości nieruchomości na Zachodnim Wybrzeżu spadną z powodu przebudowy i przyniosą ogromne straty bankom, które sfinansowały ekspansję (Ponieważ jest wiodącym pożyczkodawcą nieruchomości, Wells Fargo jest szczególnie narażony).

Z drugiej strony, Buffett zauważył, że Wells Fargo „zarabia ponad 1 miliard dolarów rocznie przed opodatkowaniem po wydaniu ponad 300 milionów dolarów na straty kredytowe. Gdyby 10% wszystkich 48 miliardów dolarów pożyczek banku - nie tylko kredytów na nieruchomości - było dotknięte problemami w 1991 r., które spowodowały straty (w tym utracone odsetki) wynoszące średnio 30% kapitału, firma z grubsza wyrównałaby szanse. Taki rok - który uważamy za możliwość niskiego poziomu, a nie prawdopodobieństwo - nie przeszkadzałby nas."

Patrząc wstecz, inwestycja Buffetta w Wells Fargo na początku lat 90. była jednym z jego ulubionych. W ciągu ostatnich dziesięcioleci powiększał swoje udziały, a na trzeci kwartał 2018 r. Berkshire posiadał 442 miliony akcji.

Dolna linia

Prawdopodobieństwo elementarne, jeśli zostanie dobrze wyuczone i zastosowane do rozwiązywania problemów i analiz, może zdziałać cuda. Buffett łączy to z podejściem do wyceny i analiz zorientowanym na wartość, które od wielu lat odnosi sukcesy. Chociaż istnieje nieskończona ilość informacji na temat wyborów inwestycyjnych, Buffett wielokrotnie udowodnił, że jego podejście do prawdopodobieństwa jest naprawdę olśniewające.