Wskaźnik rozwoju społecznego (HDI)
Indeks Rozwoju Człowieka (HDI) to narzędzie opracowane przez Organizację Narodów Zjednoczonych do mierzenia i uszeregowania poziomów rozwoju społecznego i gospodarczego krajów. Cztery główne obszary zainteresowania są wykorzystywane do uszeregowania krajów: średnie lata nauki, oczekiwane lata nauki, oczekiwana długość życia w chwili urodzenia oraz dochód narodowy brutto na mieszkańca. Indeks ten umożliwia śledzenie zmian w poziomach rozwoju w czasie i porównywanie poziomów rozwoju w różnych krajach.
Kluczowe dania na wynos
- HDI to system pomiarowy wykorzystywany przez ONZ do oceny indywidualnego rozwoju człowieka w danym kraju.
- HDI wykorzystuje takie elementy, jak średni roczny dochód i oczekiwania edukacyjne, aby uszeregować i porównać kraje.
- HDI zostało skrytykowane przez zwolenników społecznych za to, że nie reprezentują wystarczająco szerokiej miary jakości życia, a przez ekonomistów za dostarczenie niewiele dodatkowych użytecznych informacji poza prostszymi miernikami ekonomicznego poziomu życia.
Wskaźnik rozwoju społecznego (HDI)
Zrozumienie wskaźnika rozwoju społecznego (HDI)
Indeks Rozwoju Człowieka (HDI) został ustanowiony, aby położyć nacisk na jednostki, a ściślej na ich szanse na satysfakcjonującą pracę i życie. Ocena potencjału kraju w zakresie indywidualnego rozwoju człowieka stanowi dodatkowy miernik do oceny poziomu rozwoju kraju, oprócz uwzględnienia standardowych statystyk wzrostu gospodarczego, takich jak produkt krajowy brutto (PKB).
Tego indeksu można również użyć do zbadania różnych wyborów politycznych narodów; jeśli na przykład dwa kraje mają w przybliżeniu taki sam dochód narodowy brutto (DNB) na mieszkańca, może pomóc ocenić, dlaczego generują one bardzo odmienne wyniki w zakresie rozwoju społecznego. Jednym z celów zwolenników HDI jest stymulowanie takiej debaty na temat polityki publicznej.
Jak mierzy się HDI?
HDI jest podsumowującym pomiarem podstawowych poziomów osiągnięć w rozwoju człowieka. Obliczony wskaźnik HDI dla danego kraju to średnia wskaźników każdego z badanych aspektów życia: wiedzy i zrozumienia, długiego i zdrowego życia oraz akceptowalnego poziomu życia. Każdy z czterech składników jest znormalizowany do skali od 0 do 1, a następnie obliczana jest średnia geometryczna z trzech składników.
Aspekt zdrowotny HDI mierzy się oczekiwaną długością życia, obliczoną w chwili urodzenia, w każdym kraju, znormalizowaną, tak że ten składnik jest równy 0, gdy średnia długość życia wynosi 20, a równa 1, gdy średnia długość życia wynosi 85.
Wykształcenie mierzy się na dwóch poziomach: średnim roku nauki dla mieszkańców kraju i oczekiwanym okresie nauki, jaki dziecko ma w średnim wieku do rozpoczęcia nauki w szkole. Każdy z nich jest osobno znormalizowany, tak że 15 średnich lat nauki równa się jeden, a 18 lat oczekiwanego wykształcenia równa się jeden, i oblicza się prostą średnią z dwóch.
Miarą wybraną do reprezentowania standardu życia jest DNB na mieszkańca oparty na parytecie siły nabywczej (PPP), wspólnym mierniku stosowanym do odzwierciedlenia średniego dochodu. Standard życia jest znormalizowany, tak że wynosi 1, gdy DNB na mieszkańca wynosi 75 000 USD, i 0, gdy DNB na mieszkańca wynosi 100 USD. Ostateczny wynik Indeksu Rozwoju Człowieka dla każdego kraju oblicza się jako średnią geometryczną trzech składników, przyjmując pierwiastek sześcienny iloczynu znormalizowanych wyników składników.
Ograniczenia indeksu
HDI jest uproszczeniem i co prawda ograniczoną oceną rozwoju człowieka. HDI nie odzwierciedla konkretnie czynników jakości życia, takich jak ruchy inicjacyjne lub ogólne poczucie bezpieczeństwa. W uznaniu tych faktów Biuro ds. Rozwoju Społecznego (HDRO) zapewnia dodatkowe złożone wskaźniki do oceny innych aspektów życia, w tym kwestii nierówności, takich jak nierówność płci czy nierówność rasowa. Badanie i ocena HDI danego kraju najlepiej jest przeprowadzić w połączeniu z analizą tych i innych czynników, takich jak tempo wzrostu gospodarczego kraju, zwiększenie możliwości zatrudnienia oraz powodzenie inicjatyw podjętych w celu poprawy ogólnej jakości życia w danym kraju.
Kilku ekonomistów podniosło poważną krytykę HDI, że jest on zasadniczo zbędny w wyniku bardzo wysokich korelacji między HDI, jego składnikami i prostszymi miarami dochodu na mieszkańca. DNB na mieszkańca (a nawet PKB na mieszkańca) bardzo silnie koreluje zarówno z ogólnym HDI, jak i pozostałymi dwoma składnikami zarówno pod względem wartości, jak i rankingów. Biorąc pod uwagę te silne i spójne korelacje, prostsze i jaśniejsze byłoby po prostu porównywanie DNB na mieszkańca w różnych krajach niż poświęcanie czasu i zasobów na zbieranie danych dla dodatkowych składników, które dostarczają niewiele lub wcale dodatkowych informacji do ogólnego indeksu.
Rzeczywiście, podstawową zasadą projektowania indeksu złożonego jest nie uwzględnianie wielu dodatkowych komponentów, które są silnie skorelowane w sposób sugerujący, że mogą odzwierciedlać to samo podstawowe zjawisko. Ma to na celu zapobieganie nieefektywnemu podwójnemu liczeniu i unikanie wprowadzania dodatkowych źródeł potencjalnych błędów w danych.
W przykładzie HDI włączenie komponentów jest problematyczne, ponieważ łatwo jest przypuszczać, że wyższe średnie dochody bezpośrednio prowadzą zarówno do większych inwestycji w formalną edukację, jak i do lepszego zdrowia i długowieczności, a definicje i miary lat nauki i oczekiwanej długości życia mogą się różnić szeroko z kraju do kraju.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.